அகம் என்பது அகத்திலறியவனாய்
அவன் வார்த்தையாட!!!
அங்கே அவள் காதலே
உயிரயற்று உசலாட!!!
அங்ககீனமாய் அவளென்றால்
மன்னவன் மனமே
இங்கு ஊனமாகிட!!!
பாடம் அவளுக்கென்றவனே
காலத்திடம் கற்றிட!!!
அன்று ராமனின் முன்னே
நிராயுதபாணியாக நின்றான் காவியத்தில் ராவணன்....
இதோ இந்த அர்ஜூனனோ தன் தவறிற்காக கையேந்தி நிற்பானோ
இந்த கண்ணனின் முன்னே...
பார்த்தனின் மனையாள் மானத்தை
காத்தான் மாயக்கண்ணன்
இந்த கண்ணனும் அவனுக்கு ஈடாய்
தான் போர்டுகிறான் அவள் மன்னனிடத்து...
ஸ்ரீ மா அருமையான எபி.....
ரொம்ப கோபம் வரும் வார்த்தைகள்...
கடந்து காலம் என்பது கடந்தே போன காலம் அதை கொண்டு நிகழ்காலத்தை நிர்மாணித்தால் எதிர்காலத்தில் தன் தவறுகளின் முன்னே சிக்கி சின்ன பின்னமாகி போகும் வாழ்க்கை என்பது அறியாத இவனை என்ன சொல்ல...
அவள் திருமணம் நடந்த கால கட்டத்தில் அவளோட வயது மனது எதுவும் அவளுக்கு போதிய maturity இருந்து இருக்காது நினைக்கிறேன் தன்னைவிட சிறிய பெண்ணை திருமணம் செய்து இவன் என்ன செய்தானோ...
அவள் மேல் தவறே ஆனாலும் அவன் இன்றைய அகங்காரம் எதற்கும் ஈடாகுது...
என்ன தான் இவனை ஊரோ ஹீரோவாக கொண்டாடினாலும் கண்ணன் தி பெஸ்ட்...
HERO armies attendence plez
அவளருகில் தான் இவருக்கு எதுவுமே வேலை செய்யாது முத்தத்தை தவற அவருக்கு முன்னேறி செல்ல முடியாது அப்பறம் எதுக்கு...
இல்ல எதுக்கு இத்தனை ஆர்பாட்டம் கேட்கிறேன்... அப்பறம் வந்த சொல்ல கூடாது அவள் கணவனே இருந்த போதும் அவள் விருப்பத்தை எதிர் பார்த்து காத்திருந்தான் என்று... இப்பவும் அவளா வரல அவன் தான் கண்ணன் உதவியோட தூக்கி இருக்கான்
அதனால் அவ நடப்பது எதுவா இருந்தாலும் காலத்தின் கைகளில் தன்னை விட்டு விட்டாள்...