விஜயமலரின் கொல்லாமல் கொன்று புதைத்தேனே மன்னிப்பாயா கருத்துத்திரி

[Storyreader]

haa haa apayan milirai manakkaathu irunthirunthaal intha kathayum illai, neenkalum illai naanum illai.... mananthakivittathu.. aaka avan manaivi aval. avalai suthiya abathu avanaalthaan.... aval peyari antha idam vaankiyathaal aval pinnaal aapathu sutrukirathu. aanaal avalukkaai avan vaankiya nokkam nallathaayitre... athanaal athai eppadi thappu solvathu. aamaam, avalaal ilakuvil avanai etrukkolla muidyaathu. avan patta adikalai purinthukondaal etrukkolvaalo.... paarkkalaam.

Nayani Ma'am I guess you have misunderstood my words. I am not talking about the marriage which made them husband and wife. I am talking about the present. She is /was/always his wife. But problem surrounds her only when her relationship with Abhayan has been identified by the villain
The intentions behind all the actions of Abhayan towards Milir may have a noble or at the least a valid cause but the consequences faced by Milir after that is always tragic
How come Abhayan expects her to accept his wealth after his demise when he has given her nothing but pain. I am just looking through Milir's eyes in this context. Won't that hurt her self esteem.
When he purchased this wealth he was unaware of his children. This point should also be noted.

My words may reveal how much I have got into your story (just because of your narration). Longing to read many lively updates that keeps Milir and Abhayan unforgettable in my mind

 

[Storyreader]

காதலில் ஆடவர் பெண்டிரை மடக்க நினைப்பது உமக்கு அடக்க நினைப்பது போல் இருந்தால் அது அபயன் குற்றமல்ல. காதலின் குற்றம். பிள்ளைகளைப் பிரிக்க நினைத்திருந்தால் அவள் மயக்கமுற்ற போதே கடத்தி இருக்கலாம். பூக்களோடு பூங்கொடியையும் புயல் காற்று பொத்தி வைத்திருக்கிறது.
அது தெரியாமல் பூங்கொடிதான் கத்துகிறது என்றால் நீங்களுமா?
விந்தைதான்.
சொத்தை தன் மனைவியின் பெயரில் வாங்காமல் நம் பெயரிலா வாங்க முடியும்?
நல்ல சிரிப்பு.
அரசியல்வாதி வந்தால் என்ன?
ஆண்டவன் வந்தால் என்ன? அபயன் வழி, அதிரடி.
அதைக் காண நாங்கள் ரெடி.
மிளிர் மனதில் காதல் இல்லாமலா மருத்துவமனையில் கதறி துடித்தாள். தடம் புரளும் போது தழும்புகளை தழுவிக் கொடுத்தாள். மனதால் உணர்ந்தவள், அறிவால் உணரும் நேரம் வெகு தொலைவில் இல்லை.

Abhayan avalai kadhalaal madakka villai tthan pazhi veriyal odithu vitaan. Sondhamum sugamum kodukadhu sothai kodhu sodhanaigal kodhuthuvitaan.
Kuzhandaigalai pirithuviduvaan endru naan sollavillai. Avaaru miratum pozhdhu avalukku yerpadum ennangalai patri pesugiren.
Abhayan puthisaali kuzhandaigalai prithaal avanukku dhandanai andha kaname todangividum avanadhu vithukkalal.
Aval thanthai indri oru muzhumayana valarpai kuzhanthaigalukku kodukka mudiyadhu - yes accepted. Aanal avalai pirithaal avanal kuzhandaigalai valarkave mudiyadhu. Aval arugil irundhaal avargal thanthaiyodu ulagathai rasipargal. Aval illai yendral avargal swasipathe kadinam( I mean their liveliness)

மிளிர் மனதில் காதல் இல்லாமலா மருத்துவமனையில் கதறி துடித்தாள். தடம் புரளும் போது தழும்புகளை தழுவிக் கொடுத்தாள் --- Avaladhu kadhal dhaan Abhayanadhu balame. He relies totally on Milir's love for him and not on his love for her. Her love brims above her hatred for him. Whereas he has so far shown only his revenge (Milir's experience).
Hence even now her love outweighs his love for her.
The problem is Milir couldn't believe his love. My accusations on Abhayan is that he forces her to accept him without making her believe him and his love. Of course he needs a lot of patience for that.

 

[Meenalochini]

Abhayan avalai kadhalaal madakka villai tthan pazhi veriyal odithu vitaan. Sondhamum sugamum kodukadhu sothai kodhu sodhanaigal kodhuthuvitaan.
Kuzhandaigalai pirithuviduvaan endru naan sollavillai. Avaaru miratum pozhdhu avalukku yerpadum ennangalai patri pesugiren.
Abhayan puthisaali kuzhandaigalai prithaal avanukku dhandanai andha kaname todangividum avanadhu vithukkalal.
Aval thanthai indri oru muzhumayana valarpai kuzhanthaigalukku kodukka mudiyadhu - yes accepted. Aanal avalai pirithaal avanal kuzhandaigalai valarkave mudiyadhu. Aval arugil irundhaal avargal thanthaiyodu ulagathai rasipargal. Aval illai yendral avargal swasipathe kadinam( I mean their liveliness)

மிளிர் மனதில் காதல் இல்லாமலா மருத்துவமனையில் கதறி துடித்தாள். தடம் புரளும் போது தழும்புகளை தழுவிக் கொடுத்தாள் --- Avaladhu kadhal dhaan Abhayanadhu balame. He relies totally on Milir's love for him and not on his love for her. Her love brims above her hatred for him. Whereas he has so far shown only his revenge (Milir's experience).
Hence even now her love outweighs his love for her.
The problem is Milir couldn't believe his love. My accusations on Abhayan is that he forces her to accept him without making her believe him and his love. Of course he needs a lot of patience for that.

விக்னேஸ்வரன் மரத்தில் படர்ந்திருந்த மிளிர் கொடியை,
அபயன் நீங்கள் சொன்னது போல் ஒடித்து விட்டான் தான்.
காதல் கொண்டு பற்ற வேண்டிய அந்த கொம்பு,
மோதல் கொண்டு தானே தீயாய் மாறி எரித்தது.தானும் மரித்தது.
தனுக்கு தானே தீயிட வேண்டும் என்றால், முதலில் மனதளவில் மரணிக்க வேண்டும்.
அந்த கணம் தன் தமக்கையின் நீதியா? தன் காதலா? என்ற ஊசலில் தன் உதிரத்தின் கோரத்தை தன் அகோரத்தால் அழித்தான்.
கொடி வேறு கொம்பில் படர்ந்திருக்கும் என்ற நினைப்பில், மீண்டும் பற்றவா? என்று கேட்க முடியாத குற்ற தவிப்பில் இருந்த அந்த வைரம் பாய்ந்த கொம்பு, அதற்காக பந்தல் (சொத்து )அமைத்து காத்திருந்தது.
முல்லை பூக்களுடன் இருந்த அந்த பூங்கொடியை கண்டவுடன்,
கதை சொல்லி கட்டியணைக்க நேரமில்லாமல்,
வதை சொல்லி வாரி அணைத்தது.
கொடி இல்லாமல் முல்லை ஏது?
முல்லை இல்லாமல் கொம்பு ஏது?
வாடிய கொடிக்கு வளம் சேர்க்க நீர் தெளித்தது.
பற்றி எரித்த, எரிந்த, அந்த கொம்பின் உருவம் பற்ற விடாமல் தடுக்கிறது.
ஆனால் மறுஉருவம் தெரிந்தால்?
நீங்கள் தவறு.
அவளது காதல் அவனது பலவீனம்.
அவனது காதல் அவனது பலம்.
அவர்களது மக்கள் அவர்களது பாலம்.
எங்க அபயனை இன்னும் பேசினால் உங்க எல்லோருக்கும் பாவம்.
வலி தீர்க்கும் வழியாய்,
வலிநிவாரணியை வலிக்க வலிக்க
தருபவன், இனி
வாழ்வை இனிக்க இனிக்க செய்வான்.

 

[Ambi]

விக்னேஸ்வரன் மரத்தில் படர்ந்திருந்த மிளிர் கொடியை,
அபயன் நீங்கள் சொன்னது போல் ஒடித்து விட்டான் தான்.
காதல் கொண்டு பற்ற வேண்டிய அந்த கொம்பு,
மோதல் கொண்டு தானே தீயாய் மாறி எரித்தது.தானும் மரித்தது.
தனுக்கு தானே தீயிட வேண்டும் என்றால், முதலில் மனதளவில் மரணிக்க வேண்டும்.
அந்த கணம் தன் தமக்கையின் நீதியா? தன் காதலா? என்ற ஊசலில் தன் உதிரத்தின் கோரத்தை தன் அகோரத்தால் அழித்தான்.
கொடி வேறு கொம்பில் படர்ந்திருக்கும் என்ற நினைப்பில், மீண்டும் பற்றவா? என்று கேட்க முடியாத குற்ற தவிப்பில் இருந்த அந்த வைரம் பாய்ந்த கொம்பு, அதற்காக பந்தல் (சொத்து )அமைத்து காத்திருந்தது.
முல்லை பூக்களுடன் இருந்த அந்த பூங்கொடியை கண்டவுடன்,
கதை சொல்லி கட்டியணைக்க நேரமில்லாமல்,
வதை சொல்லி வாரி அணைத்தது.
கொடி இல்லாமல் முல்லை ஏது?
முல்லை இல்லாமல் கொம்பு ஏது?
வாடிய கொடிக்கு வளம் சேர்க்க நீர் தெளித்தது.
பற்றி எரித்த, எரிந்த, அந்த கொம்பின் உருவம் பற்ற விடாமல் தடுக்கிறது.
ஆனால் மறுஉருவம் தெரிந்தால்?
நீங்கள் தவறு.
அவளது காதல் அவனது பலவீனம்.
அவனது காதல் அவனது பலம்.
அவர்களது மக்கள் அவர்களது பாலம்.
எங்க அபயனை இன்னும் பேசினால் உங்க எல்லோருக்கும் பாவம்.

 

[sivanayani]

HAPPY FRIENDSHIP DAY

Thank you ma and you too

 

[sivanayani]

Happy friendship day nayanima

Thank you ma and you too

 

[sivanayani]

12'o clock correct a our ud podungapa I am eagerly waiting for your story

ini thaan podaporenpaa

 

[HemaV]

Am waiting sis

 

[HemaV]

Sis..2 ud pls

 

[meharajraja]

next enna nadakum suspensa irukku next ud eppo?