All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the publisher, except in the case of brief quotations embodied in critical reviews and certain other noncommercial uses permitted by copyright law.

விஜயமலரின் கொல்லாமல் கொன்று புதைத்தேனே மன்னிப்பாயா கருத்துத்திரி

sivanayani

விஜயமலர்
Nayani Ma'am I guess you have misunderstood my words. I am not talking about the marriage which made them husband and wife. I am talking about the present. She is /was/always his wife. But problem surrounds her only when her relationship with Abhayan has been identified by the villain
The intentions behind all the actions of Abhayan towards Milir may have a noble or at the least a valid cause but the consequences faced by Milir after that is always tragic
How come Abhayan expects her to accept his wealth after his demise when he has given her nothing but pain. I am just looking through Milir's eyes in this context. Won't that hurt her self esteem.
When he purchased this wealth he was unaware of his children. This point should also be noted.

My words may reveal how much I have got into your story (just because of your narration). Longing to read many lively updates that keeps Milir and Abhayan unforgettable in my mind
Yes you are 100% right. And thank you so much dear. she never ever accept his money or his wealth.மிளிர் மீது நீங்கள் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையையும், அவளுடைய குண இயல்புகளையும் நீங்கள் புரிந்திருக்கும் விதத்தை வைத்து உண்மையாக பேருவகை அடைகிறேன். மிக மிக நன்றி. ஒரு எழுத்தாளருக்கு இதை விட மகிழ்ச்சி எதுவுமே இருக்க முடியாது. இதுதான் இக்கதையின் வெற்றி என்று கூட நான் சொல்லுவேன்.

அபயனின் பக்கத்து நியாயத்தை சொல்கிறேன்... (நான் இருவரின் பக்கம்தான்... இது ஒரு பட்டி மன்றம் போல. நீங்க அபயனுக்கு ஆதரவாக சொன்னால் மிளிரும் ஆதரவாக என் தரப்பு கருத்துக்களை சொல்லுவேன். எப்படி சொல்வதற்கு காரணம், அப்போதுதான் என் தவறு, நான் எங்கேயாவது என்னையறியாமல் பிழை விடுகிறேனா எனபதை சுய அலசல் செய்ய பெரிதும் உதவியாக இருக்கும்.)

அவன் வாங்கும் பொது, அவளை பற்றிய எந்த செய்தியும் தெரியாது... அவனுடைய மனதிருப்திக்கு வாங்கினான். வாங்கியபின் அதனால் ஏற்படும் விளைவுகள் அவனுக்கு தெரிந்தபின் திரும்பி வர முடியாத நிலைமை. point of no return. நிச்சயமா அது அவளிடம் போய் சேருமா, சேராதா என்பது கூட அவனுக்கு தெரியாது... போய் சேரனும் என்கிற வேண்டுதல் மட்டுமே. அவளை கண்டு அவளிடம் நீட்டினாள், அவன் மூஞ்சயில் எறிவாள் என்பது வேறு கதை. அவனுக்கும் அவளிடத்தே அனுபவம் இல்லையே... அவளுடனான நெருக்கம் வெறும் 24 மணி நேரங்கள் மட்டுமே. இப்பொது மீண்டும் சந்தித்த பொது அவளுடைய குணநலன்களை அவன் புரிந்து கொள்வான். அதற்கும் அவனுக்கு நேரம் வேண்டும். அவனை புரிந்து கொள்ளவும் நேரம் வேண்டும். :smiley15::smiley15::smiley15::love::love::love:
 

sivanayani

விஜயமலர்
Abhayan avalai kadhalaal madakka villai tthan pazhi veriyal odithu vitaan. Sondhamum sugamum kodukadhu sothai kodhu sodhanaigal kodhuthuvitaan.
Kuzhandaigalai pirithuviduvaan endru naan sollavillai. Avaaru miratum pozhdhu avalukku yerpadum ennangalai patri pesugiren.
Abhayan puthisaali kuzhandaigalai prithaal avanukku dhandanai andha kaname todangividum avanadhu vithukkalal.
Aval thanthai indri oru muzhumayana valarpai kuzhanthaigalukku kodukka mudiyadhu - yes accepted. Aanal avalai pirithaal avanal kuzhandaigalai valarkave mudiyadhu. Aval arugil irundhaal avargal thanthaiyodu ulagathai rasipargal. Aval illai yendral avargal swasipathe kadinam( I mean their liveliness)

மிளிர் மனதில் காதல் இல்லாமலா மருத்துவமனையில் கதறி துடித்தாள். தடம் புரளும் போது தழும்புகளை தழுவிக் கொடுத்தாள் --- Avaladhu kadhal dhaan Abhayanadhu balame. He relies totally on Milir's love for him and not on his love for her. Her love brims above her hatred for him. Whereas he has so far shown only his revenge (Milir's experience).
Hence even now her love outweighs his love for her.
The problem is Milir couldn't believe his love. My accusations on Abhayan is that he forces her to accept him without making her believe him and his love. Of course he needs a lot of patience for that.
well said... yes he needs lots of patience. mika alakaa sonneenka. :love::love::love:
 

sivanayani

விஜயமலர்
விக்னேஸ்வரன் மரத்தில் படர்ந்திருந்த மிளிர் கொடியை,
அபயன் நீங்கள் சொன்னது போல் ஒடித்து விட்டான் தான்.
காதல் கொண்டு பற்ற வேண்டிய அந்த கொம்பு,
மோதல் கொண்டு தானே தீயாய் மாறி எரித்தது.தானும் மரித்தது.
தனுக்கு தானே தீயிட வேண்டும் என்றால், முதலில் மனதளவில் மரணிக்க வேண்டும்.
அந்த கணம் தன் தமக்கையின் நீதியா? தன் காதலா? என்ற ஊசலில் தன் உதிரத்தின் கோரத்தை தன் அகோரத்தால் அழித்தான்.
கொடி வேறு கொம்பில் படர்ந்திருக்கும் என்ற நினைப்பில், மீண்டும் பற்றவா? என்று கேட்க முடியாத குற்ற தவிப்பில் இருந்த அந்த வைரம் பாய்ந்த கொம்பு, அதற்காக பந்தல் (சொத்து )அமைத்து காத்திருந்தது.
முல்லை பூக்களுடன் இருந்த அந்த பூங்கொடியை கண்டவுடன்,
கதை சொல்லி கட்டியணைக்க நேரமில்லாமல்,
வதை சொல்லி வாரி அணைத்தது.
கொடி இல்லாமல் முல்லை ஏது?
முல்லை இல்லாமல் கொம்பு ஏது?
வாடிய கொடிக்கு வளம் சேர்க்க நீர் தெளித்தது.
பற்றி எரித்த, எரிந்த, அந்த கொம்பின் உருவம் பற்ற விடாமல் தடுக்கிறது.
ஆனால் மறுஉருவம் தெரிந்தால்?
நீங்கள் தவறு.
அவளது காதல் அவனது பலவீனம்.
அவனது காதல் அவனது பலம்.
அவர்களது மக்கள் அவர்களது பாலம்.
எங்க அபயனை இன்னும் பேசினால் உங்க எல்லோருக்கும் பாவம்.
வலி தீர்க்கும் வழியாய்,
வலிநிவாரணியை வலிக்க வலிக்க
தருபவன், இனி
வாழ்வை இனிக்க இனிக்க செய்வான்.
wow.. super pa...ஆனாலும் அவனும் அவளுமாய் சந்தித்த நாட்கள் மிக குறைவே.. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் புரிந்து கொண்ட காலங்கள் வெறும் அர்ப்பமே.. நேரம் வரும்வரைக்கும் காத்திருக்க வேண்டும். அவளுடைய குணம் இன்னும் அவனுக்கு தெரியாது. தெரியும் பொது, அந்த இடம் வாங்கி பயனில்லை என்பது புரியும். ஆனாலும் அவனுடைய காதலின் அடையாளம் அந்த மலை... காதல் சின்னமாய் மகிழ்வுடன் போற்றி பாதுகாப்பான். :love::love::love::love:
 
Top