Thishi
எஸ்எம்எஸ் குழுமம் எழுத்தாளர்
அத்யாயம் - 21
"சாம்?" என்று கஷ்டப்பட்டு தனக்கு ஏற்பட்டத் திகிலை மறைத்து கேட்டே விட்டான். அவனது புருவ நெரியல், சற்று திகைத்த பயந்த முகப் பாவத்தை அவனால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. எல்லா நேரமும் அவனால் நடிகனாக இருக்க முடியவில்லை. அதை அவள் கவனித்தது அவனது துரதிர்ஷ்டமா அல்லது அதிர்ஷ்டமா ?
அவனைக் கூர்ந்து கண்ணாடியில் பார்த்தவன், சற்று புன்முறுவல் பூத்து,
"நீ பயப்படறே ! எங்கயாச்சும் என்னோட ஒரு லவ் ஸ்டோரியை நான் சொல்லலையோன்னு " என்று அவள் கூற, அவன் ஒன்றும் சொல்லாது அவளைக் கூர்ந்து கண்ணாடியில் பார்க்க, நக்ஷத்திரா
"சாம், என்னோட பெஸ்டி, என்னோட சைல்ட் ஹூட் க்ரஷ் ! என்னோட சுவீட் ஹார்ட் இன்னிவரை...ம்ஹும் என்னிக்கும் அவன் தான் என்னோட சுவீட்டி பை ! ஒருவேளே நான் சென்னைக்கு போகாம இருந்திருந்தா, நான் அவனை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு இந்த மாறி ஒரு எஸ்டேட்டில் இருந்திருப்பேன், யு நோ அவனுக்கு ப்ரபோஸ் வேற பண்ணி இருக்கேன், அப்போ எனக்கு 6 வயசுன்னு நினைக்கிறேன் !" என்று கடகடவென்று சாம் புராணத்தை, துருவ் என்ற சாம்மிடம் ஒப்பிக்க, துருவ்வின் மனம் கொதிக்கும் எண்ணையில் அவனை வைத்து வதக்கியது போல் வேதனை அடைந்தது.
துக்கம் என்பது நெருங்கின உறவு மறையும் போதோ, உற்றவர்களை நிரந்திரமாக பிரியும் போதோ மட்டுமல்ல, தனது துணையிடம் கூற வேண்டிய விஷயத்தைக் கூற முடியாச் சூழ்நிலையில் கூட வரும்! அது தான் அவனுக்கு ஏற்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. அவளிடம்,
"அந்த படுபாவி சாம் நான் தாண்டி" என்று கத்த வேண்டும் போல் அவனுக்கு இருந்தாலும், இப்பொது அவள் தேறி வருகின்ற நிலை அவனைத் தடுக்க,
"குட் டு நோ" என்று ஒருவாறு உணர்வில்லாக் குரலில் கூறி முடித்தான். அவனது வெறுமை கலந்த குரல் ஒருவேளை சாம் மீதான பொறாமையோ என்று அவள் மனதில் நினைத்துக் கொண்டு, 2 கைகளை இடுப்பில் வைத்தபடி, திரும்பி அவனை உற்று நோக்கி
"உனக்கு பொறாமையா இருக்கா ? லுக்! சாம் இஸ் எ பார்ட் ஆப் மி ! நீ என்னோட கணவன், அதுக்காக அவனை என் கிட்ட ..ம்ஹும் எனக்குள்ள இருந்து எடுத்து தூர போட முடியாது! ஓகே !" என்று மிரட்ட, துருவ் உதட்டைக் குவித்து ஒரு மாதிரி கிண்டல் எனும் போர்வைக் கொண்டு தனது கஷ்டங்களை மறைத்து,
"முதலே தெரிஞ்சு இருந்தா.நல்ல இருந்து இருக்கும் " என்று கூற, நக்ஷத்திரா தலையைச் சற்று சாய்த்து அவனைப் பார்த்து,
"ஓஹோ ! விஷயம் அப்படி போகுதோ!உன்னை என்கிட்ட இருந்து யாரும் காப்பாத்த முடியாது ! ஐ ஓன் யு மிஸ்டர்.நக்ஷத்திரா " என்று அவனுக்கு புதிய அடைமொழியைக் கொடுக்க, துருவ் சற்று கேலியைக் கூட்டி,
"நல்லவேளை அந்த சாம் தப்பிச்சான் ! பாவம் அவன் ! இந்த ராட்சசியை தாங்கிருக்க மாட்டான் ! ஓடியே போயிருப்பான்! பயந்தாங்குள்ளி " என்று முன்ஜாக்கிரதையாக 2 அடிகள் பின்னால் செல்லப் போக, நக்ஷத்திரா சீண்டப்பட்டப் பெண் சிங்கமாக மாறி அவனைத் துரத்த, இருவரும் வீட்டுக்குள் ஓடிச் சாடி, ஒருவழியாக வேறோர் அறையில் இருக்கும் சோபாவில் சரணடைய, அவனைச் சரமாரி அவள் அடிக்கத் துவங்க, துருவ் அவளது கையைப் பிடித்துக் கொண்டான்.
"ஏன் இன்னிக்கி உன்னோட எக்ஸ்-லவ்வை பத்தி பேச ஆரமிச்சே ?" என்று வினவ, அவனது பிடியில் இருந்து தனது மலர் போன்ற கரங்களைப் விடுத்துக் கொண்டவள், கன்னக்குழி விழுந்த அவனது கன்னப்பகுதியைத் தொட்டு
"சாம்முக்கு இது மாறி கன்னக்குழி, கிட்டத்தட்ட இதே இடத்துல நினைக்கிறேன்....இருக்கும் !" என்று அவனைக் கூர்ந்து நோக்கி, அவனது ரகசியத்தை தனது லேசர் கண்களால் ஊடுருவி அறிய முயலும் பார்வையைப் அவள் பார்க்க, துருவ் தனது கையினால் அந்தப் பார்வையைத் தடைச் செய்தான்.
"நீ நந்தினி இல்லே, நான் பெரிய பழுவேட்டரையர் இல்லே " என்று அவளது ஊடுருவும் பார்வையைக் கிண்டல் செய்துவிட்டு,
"சொல்லு ! ஏன் இத்தனை நாள் ஒரு தடவை கூட உன்னோட இந்த பப்பி லவ்வை பத்தி சொல்லவே இல்லே ?" என்று அவளது பதிலை ஆவலுடன் கேட்டான்.
அவன் மடியில் சுவாதீனமாக அமர்ந்தவள்,
"முன்னே நீயும் நானும் இருந்த நிலைக்கு என்னோட காதல் கதை ரொம்ப முக்கியம் பாரு ! பட் இப்போ ஐ வாண்ட் டு நோ யு, அதே நேரம் என்னை பத்தியும் நான் சொல்லணும் ! ஆனா என்னை பத்தி நான் சொல்லாமலே உனக்கு என்னை பத்தி நிறைய தெரிஞ்சு இருக்கு, எனக்கு என்னோட அம்மா சூடு வச்சது கூட. என்ன ? ஏதாச்சும் ஸ்பை வச்சியா ? சொல்லு " என்று கொஞ்சிக் கொஞ்சி மிரட்ட, அவன் நிலையோ ...
ஏற்கனவே 'சாம்' என்ற அழைப்பிலேயே தன்னை இழந்து விட்டான். பதிலுக்கு 'சிக்கு' என்று சொல்ல முடியாது தவித்தான். அவள் முகத்தில் சாம் பற்றி பேசும் போது தோன்றிய மகிழ்ச்சி வேறு! அதைக் கெடுத்து குட்டிச் சுவராக்க அவனுக்கு இஷ்டமில்லை. ஆனால் அவள் கேட்கும் கேள்விகளோ, ஒரு மார்க்கமாகவே இருக்க, அந்த நேரம் அவளது மகிழ்ச்சியைக் கெடுக்கவும் கூடாது, அதே நேரம் தான் இப்பொது எல்லா வித உண்மைகளைக் கூறவும் கூடாது என்று முடிவு எடுத்துக் கொண்டவன், அவளது தலையில் முட்டி,
"எதுக்கு ஸ்பை ! அதான் நீ இருக்கியே ! ஓட்ட வாய், உளறு வாய் !" என்று விளையாட்டாக அவளைக் கிண்டல் செய்ய, அவள் விழி மணிகள் அவளது கண்ணின் வெள்ளைப் படலத்தில் நடுவில் நின்று அதிர்ச்சி அடைந்தாலும்,
தான் அவ்வாறு அவனிடம் ஒன்றும் சொல்லவே இல்லை என்றுத் தீர்மானமாக நம்பினாள். அவனது தோளைப் பிடித்து அடித்தவள்,
"பொய் ! பொய் ! புளுவுண்ணி புருஷா " என்று செல்லமாக வைய, அவளது செல்ல அடிகளைப் பெற்றுக் கொண்டவன்,
"ஒருநாள் உன்னை நான் டைட்டா கட்டி பிடிச்சுக்கிட்டு தூங்கினேன் ஞாபகம் இருக்கா ? அன்னிக்கி நைட் தூக்கத்துல நீ தான் உளறி கொட்டினே ! " என்று உண்மை பாதி, பொய் மீதி என்று கலந்து கூற, நக்ஷத்திராவிற்கு அது நன்றாக ஞாபகம் வந்தது.
"ம்ம்ம்...நல்ல ஞாபகம் இருக்கு ! அன்னிக்கி சாம் பத்தி ஏதாச்சும் உளறினேனா ?" என்று தூண்டில் போட, வினாடிக்கு குறைவான தருணத்தில் அவனை முகம் மாறியது.
'விஷ் யு டிட்' என்று மனதில் சொல்லி கொண்டவன், அன்றைய இரவை நோக்கி தனது ஞாபகங்களைச் செலுத்தினான்.
அன்று இரவு இடியுடன் கூடிய மழை வேறு, போர்வை ஒன்றும் போர்த்திக் கொள்ளாது, ஏ சி யின் உபயத்தில் தூக்கத்திலேயே நடுங்கிக் கொண்டு இருந்தாள். திடீரென துருவ்விற்கு முழிப்பு வர, முதலில் அவளைத் தேடினான்! சோபாவில் நடுங்கிக் கொண்டு தூங்கிக் கொண்டிருந்த் அவளைப் பார்த்து பரிதாபப்பட்டு, ஒரு கனத்த போர்வையை அவள் மீது போர்த்த, அவளோ அதன் பிறகு சன்னமாக,
"மா ! ஏன் இப்படி ...என்னை…..எனக்கு பயமா இருக்கு …" என்று தெளிவாகப் பிதற்றிவிட்டு பின்னர் தெளிவில்லா உளறல்கள் தொடர, அதற்கு மேல் அவளை அவ்வாறு தனியாகப் படுக்க விட அவனுக்கு இஷ்டமிருக்கவில்லை. உடனே தன் கைகளில் ஏந்திக் கொண்டு தனது படுக்கையில் கிடத்த, அவளும் அவன் அருகே, அவன் மீது, இவன் தான் என்னுடைய காவலன் என்பது போல், சாய்ந்து கொண்டாள். அப்போதைய மன நிலையில், அவளாகத் தனது சுயநினைவில், அவனைக் கட்டிப்பிடித்துக் கொள்வது என்பது கனவில் கூடநடவாத காரியம் என்று அறிந்தவன், இப்பொது அவளாகத் தன்னைக் கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டதை விட மனமில்லாது அவளைத் தன் பிடியில் இருந்து வெளியே விடவேயில்லை.
"என்ன ஆச்சு ? அந்த நாள் ஞாபகமா ?" என்று அவள் கேட்டதில் அவள் குரலிலும் ஒருவித வருத்தம் இருக்கத்தான் செய்தது.
"சாம்?" என்று கஷ்டப்பட்டு தனக்கு ஏற்பட்டத் திகிலை மறைத்து கேட்டே விட்டான். அவனது புருவ நெரியல், சற்று திகைத்த பயந்த முகப் பாவத்தை அவனால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. எல்லா நேரமும் அவனால் நடிகனாக இருக்க முடியவில்லை. அதை அவள் கவனித்தது அவனது துரதிர்ஷ்டமா அல்லது அதிர்ஷ்டமா ?
அவனைக் கூர்ந்து கண்ணாடியில் பார்த்தவன், சற்று புன்முறுவல் பூத்து,
"நீ பயப்படறே ! எங்கயாச்சும் என்னோட ஒரு லவ் ஸ்டோரியை நான் சொல்லலையோன்னு " என்று அவள் கூற, அவன் ஒன்றும் சொல்லாது அவளைக் கூர்ந்து கண்ணாடியில் பார்க்க, நக்ஷத்திரா
"சாம், என்னோட பெஸ்டி, என்னோட சைல்ட் ஹூட் க்ரஷ் ! என்னோட சுவீட் ஹார்ட் இன்னிவரை...ம்ஹும் என்னிக்கும் அவன் தான் என்னோட சுவீட்டி பை ! ஒருவேளே நான் சென்னைக்கு போகாம இருந்திருந்தா, நான் அவனை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு இந்த மாறி ஒரு எஸ்டேட்டில் இருந்திருப்பேன், யு நோ அவனுக்கு ப்ரபோஸ் வேற பண்ணி இருக்கேன், அப்போ எனக்கு 6 வயசுன்னு நினைக்கிறேன் !" என்று கடகடவென்று சாம் புராணத்தை, துருவ் என்ற சாம்மிடம் ஒப்பிக்க, துருவ்வின் மனம் கொதிக்கும் எண்ணையில் அவனை வைத்து வதக்கியது போல் வேதனை அடைந்தது.
துக்கம் என்பது நெருங்கின உறவு மறையும் போதோ, உற்றவர்களை நிரந்திரமாக பிரியும் போதோ மட்டுமல்ல, தனது துணையிடம் கூற வேண்டிய விஷயத்தைக் கூற முடியாச் சூழ்நிலையில் கூட வரும்! அது தான் அவனுக்கு ஏற்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. அவளிடம்,
"அந்த படுபாவி சாம் நான் தாண்டி" என்று கத்த வேண்டும் போல் அவனுக்கு இருந்தாலும், இப்பொது அவள் தேறி வருகின்ற நிலை அவனைத் தடுக்க,
"குட் டு நோ" என்று ஒருவாறு உணர்வில்லாக் குரலில் கூறி முடித்தான். அவனது வெறுமை கலந்த குரல் ஒருவேளை சாம் மீதான பொறாமையோ என்று அவள் மனதில் நினைத்துக் கொண்டு, 2 கைகளை இடுப்பில் வைத்தபடி, திரும்பி அவனை உற்று நோக்கி
"உனக்கு பொறாமையா இருக்கா ? லுக்! சாம் இஸ் எ பார்ட் ஆப் மி ! நீ என்னோட கணவன், அதுக்காக அவனை என் கிட்ட ..ம்ஹும் எனக்குள்ள இருந்து எடுத்து தூர போட முடியாது! ஓகே !" என்று மிரட்ட, துருவ் உதட்டைக் குவித்து ஒரு மாதிரி கிண்டல் எனும் போர்வைக் கொண்டு தனது கஷ்டங்களை மறைத்து,
"முதலே தெரிஞ்சு இருந்தா.நல்ல இருந்து இருக்கும் " என்று கூற, நக்ஷத்திரா தலையைச் சற்று சாய்த்து அவனைப் பார்த்து,
"ஓஹோ ! விஷயம் அப்படி போகுதோ!உன்னை என்கிட்ட இருந்து யாரும் காப்பாத்த முடியாது ! ஐ ஓன் யு மிஸ்டர்.நக்ஷத்திரா " என்று அவனுக்கு புதிய அடைமொழியைக் கொடுக்க, துருவ் சற்று கேலியைக் கூட்டி,
"நல்லவேளை அந்த சாம் தப்பிச்சான் ! பாவம் அவன் ! இந்த ராட்சசியை தாங்கிருக்க மாட்டான் ! ஓடியே போயிருப்பான்! பயந்தாங்குள்ளி " என்று முன்ஜாக்கிரதையாக 2 அடிகள் பின்னால் செல்லப் போக, நக்ஷத்திரா சீண்டப்பட்டப் பெண் சிங்கமாக மாறி அவனைத் துரத்த, இருவரும் வீட்டுக்குள் ஓடிச் சாடி, ஒருவழியாக வேறோர் அறையில் இருக்கும் சோபாவில் சரணடைய, அவனைச் சரமாரி அவள் அடிக்கத் துவங்க, துருவ் அவளது கையைப் பிடித்துக் கொண்டான்.
"ஏன் இன்னிக்கி உன்னோட எக்ஸ்-லவ்வை பத்தி பேச ஆரமிச்சே ?" என்று வினவ, அவனது பிடியில் இருந்து தனது மலர் போன்ற கரங்களைப் விடுத்துக் கொண்டவள், கன்னக்குழி விழுந்த அவனது கன்னப்பகுதியைத் தொட்டு
"சாம்முக்கு இது மாறி கன்னக்குழி, கிட்டத்தட்ட இதே இடத்துல நினைக்கிறேன்....இருக்கும் !" என்று அவனைக் கூர்ந்து நோக்கி, அவனது ரகசியத்தை தனது லேசர் கண்களால் ஊடுருவி அறிய முயலும் பார்வையைப் அவள் பார்க்க, துருவ் தனது கையினால் அந்தப் பார்வையைத் தடைச் செய்தான்.
"நீ நந்தினி இல்லே, நான் பெரிய பழுவேட்டரையர் இல்லே " என்று அவளது ஊடுருவும் பார்வையைக் கிண்டல் செய்துவிட்டு,
"சொல்லு ! ஏன் இத்தனை நாள் ஒரு தடவை கூட உன்னோட இந்த பப்பி லவ்வை பத்தி சொல்லவே இல்லே ?" என்று அவளது பதிலை ஆவலுடன் கேட்டான்.
அவன் மடியில் சுவாதீனமாக அமர்ந்தவள்,
"முன்னே நீயும் நானும் இருந்த நிலைக்கு என்னோட காதல் கதை ரொம்ப முக்கியம் பாரு ! பட் இப்போ ஐ வாண்ட் டு நோ யு, அதே நேரம் என்னை பத்தியும் நான் சொல்லணும் ! ஆனா என்னை பத்தி நான் சொல்லாமலே உனக்கு என்னை பத்தி நிறைய தெரிஞ்சு இருக்கு, எனக்கு என்னோட அம்மா சூடு வச்சது கூட. என்ன ? ஏதாச்சும் ஸ்பை வச்சியா ? சொல்லு " என்று கொஞ்சிக் கொஞ்சி மிரட்ட, அவன் நிலையோ ...
ஏற்கனவே 'சாம்' என்ற அழைப்பிலேயே தன்னை இழந்து விட்டான். பதிலுக்கு 'சிக்கு' என்று சொல்ல முடியாது தவித்தான். அவள் முகத்தில் சாம் பற்றி பேசும் போது தோன்றிய மகிழ்ச்சி வேறு! அதைக் கெடுத்து குட்டிச் சுவராக்க அவனுக்கு இஷ்டமில்லை. ஆனால் அவள் கேட்கும் கேள்விகளோ, ஒரு மார்க்கமாகவே இருக்க, அந்த நேரம் அவளது மகிழ்ச்சியைக் கெடுக்கவும் கூடாது, அதே நேரம் தான் இப்பொது எல்லா வித உண்மைகளைக் கூறவும் கூடாது என்று முடிவு எடுத்துக் கொண்டவன், அவளது தலையில் முட்டி,
"எதுக்கு ஸ்பை ! அதான் நீ இருக்கியே ! ஓட்ட வாய், உளறு வாய் !" என்று விளையாட்டாக அவளைக் கிண்டல் செய்ய, அவள் விழி மணிகள் அவளது கண்ணின் வெள்ளைப் படலத்தில் நடுவில் நின்று அதிர்ச்சி அடைந்தாலும்,
தான் அவ்வாறு அவனிடம் ஒன்றும் சொல்லவே இல்லை என்றுத் தீர்மானமாக நம்பினாள். அவனது தோளைப் பிடித்து அடித்தவள்,
"பொய் ! பொய் ! புளுவுண்ணி புருஷா " என்று செல்லமாக வைய, அவளது செல்ல அடிகளைப் பெற்றுக் கொண்டவன்,
"ஒருநாள் உன்னை நான் டைட்டா கட்டி பிடிச்சுக்கிட்டு தூங்கினேன் ஞாபகம் இருக்கா ? அன்னிக்கி நைட் தூக்கத்துல நீ தான் உளறி கொட்டினே ! " என்று உண்மை பாதி, பொய் மீதி என்று கலந்து கூற, நக்ஷத்திராவிற்கு அது நன்றாக ஞாபகம் வந்தது.
"ம்ம்ம்...நல்ல ஞாபகம் இருக்கு ! அன்னிக்கி சாம் பத்தி ஏதாச்சும் உளறினேனா ?" என்று தூண்டில் போட, வினாடிக்கு குறைவான தருணத்தில் அவனை முகம் மாறியது.
'விஷ் யு டிட்' என்று மனதில் சொல்லி கொண்டவன், அன்றைய இரவை நோக்கி தனது ஞாபகங்களைச் செலுத்தினான்.
அன்று இரவு இடியுடன் கூடிய மழை வேறு, போர்வை ஒன்றும் போர்த்திக் கொள்ளாது, ஏ சி யின் உபயத்தில் தூக்கத்திலேயே நடுங்கிக் கொண்டு இருந்தாள். திடீரென துருவ்விற்கு முழிப்பு வர, முதலில் அவளைத் தேடினான்! சோபாவில் நடுங்கிக் கொண்டு தூங்கிக் கொண்டிருந்த் அவளைப் பார்த்து பரிதாபப்பட்டு, ஒரு கனத்த போர்வையை அவள் மீது போர்த்த, அவளோ அதன் பிறகு சன்னமாக,
"மா ! ஏன் இப்படி ...என்னை…..எனக்கு பயமா இருக்கு …" என்று தெளிவாகப் பிதற்றிவிட்டு பின்னர் தெளிவில்லா உளறல்கள் தொடர, அதற்கு மேல் அவளை அவ்வாறு தனியாகப் படுக்க விட அவனுக்கு இஷ்டமிருக்கவில்லை. உடனே தன் கைகளில் ஏந்திக் கொண்டு தனது படுக்கையில் கிடத்த, அவளும் அவன் அருகே, அவன் மீது, இவன் தான் என்னுடைய காவலன் என்பது போல், சாய்ந்து கொண்டாள். அப்போதைய மன நிலையில், அவளாகத் தனது சுயநினைவில், அவனைக் கட்டிப்பிடித்துக் கொள்வது என்பது கனவில் கூடநடவாத காரியம் என்று அறிந்தவன், இப்பொது அவளாகத் தன்னைக் கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டதை விட மனமில்லாது அவளைத் தன் பிடியில் இருந்து வெளியே விடவேயில்லை.
"என்ன ஆச்சு ? அந்த நாள் ஞாபகமா ?" என்று அவள் கேட்டதில் அவள் குரலிலும் ஒருவித வருத்தம் இருக்கத்தான் செய்தது.