Vimala subramani
எஸ்எம்எஸ் குழுமம் எழுத்தாளர்
அத்தியாயம் 31
விஸ்வநாதன் இல்லம்
தன்னுடைய தந்தை கூறிய விஷயத்தின் தாக்கத்தில் இருந்து சாராவால் அவ்வளவு எளிதில் வெளியில் வர முடியாமல் அதிர்ச்சியுடன் நாதனையே பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.
நாதன் ,” இப்போ சொல்லு நீயும் உன்னோட அம்மாவும் தான் வானதியும் அவ அம்மாவும் வாழ்ந்த வாழ்கையை வாழ்ந்துட்டு இருக்கீங்க. அவங்க இல்ல “ என்று ஆவேசமாக கூறினார்.
அதை கேட்ட சாராவால் தாங்கிக்கொள்ளவே முடியவில்லை. இன்னொருவர் வாழ்ந்த இடத்தில் இருப்பதை அவளால் ஏற்றுக்கொள்ளவே முடியவில்லை. எதிலும் முதலாவதாக இருந்தே பழக்கப்பட்டவள் இன்று அனைத்திலும் இரண்டாவதாக அடுத்தவர் விட்டு கொடுத்து அதில் தாங்கள் வாழ்வது அவமானமாக தோன்றியது. ஆனாலும் ஆதியை அவளால் விட்டு கொடுக்க முடியவில்லை. இவ்வளவு நாள் அவனை எப்படியாவது அடைய வேண்டும் என்ற எண்ணம் எப்போது வெறியாக மாறியது அவளுக்கே தெரியாது இப்போது அதை மாற்றி கொள்ளவும் தோன்றவில்லை என்பதை விட தன்னால் மாற்றி கொள்ள என்ற எண்ணமே மனம் முழுவதும் வியாபித்து கொண்டு ஒரு வித பயத்தை ஏற்படுத்தியது.
சாரா,” இதை ஏன் இத்தனை நாளாக என் கிட்ட சொல்லலை “ என்று ஆதங்கமாக கேட்டாள்.
நாதன் ,” அவங்க ரெண்டு பேரும் ஏதோ ஒரு மூலைல நல்லா வாழ்ந்துட்டு இருப்பாங்கன்னு நெனச்சிட்டு தான் நானும் நிம்மதியா இருந்தேன். அவங்க கூட இருந்த வரைக்கும் அவங்க அருமை எனக்கு தெரில அதுக்கு அப்புறம் தான் புரிஞ்சுது நான் தப்பு பண்ணிட்டேன்னு. ஆனா இப்போ அதை பத்தி யோசிச்சி எந்த பிரயோசனமும் இல்லயே…. வாழ்க்கை ரொம்ப தூரம் போய்டுச்சு. கடமையேன்னு தான் இப்போ ஏதோ வாழுந்துட்டு இருக்கேன் “ என்று விரக்தியாக பேசிக் கொண்டிருந்தவரை பார்த்த சாரா, “ இப்போ என்ன தான் அப்பா சொல்ல வரிங்க…. அம்மா கோவக்காரங்க தான். தன்னோட வாழ்க்கைய தக்க வச்சிக்கறத்துக்கு என்ன வேணாலும் பண்ணுவாங்க ஆனா இன்னொருத்தவங்க இருந்த இடத்தில தன்னை எப்பவும் நினைச்சுக் கூட பாக்க மாட்டாங்க “ என்று ஆவேசமாக கூறியவளை அமைதியாக பார்த்தார் நாதன்.
நாதன்,” உன்னோட அம்மாவ பத்தி உன்னை விட எனக்கு நல்லாவே தெரியும். எனக்கு இப்போ ஒரு சந்தேகம் இருக்கு அது மட்டும் உறுதியாக ஆட்டும் அப்புறம் இருக்கு உங்க அம்மாவுக்கும் மாமாவுக்கும். இதுக்கு மேலயும் என்னோட மகளா நான் கஷ்டபட விடமாட்டேன். என்னோட பொறுமைக்கும் ஒரு எல்லை இருக்கு அதை நீயும் உன்னோட அம்மாவும் மறந்துடாதீங்க. ஆதிய மறந்துட்டு வேற வேலை இருந்த பாக்குற வழிய பாரு…. கணவன் மனைவிக்குள் சண்டைகள் வரும் ஆனா அதுலயும் காதல் இருக்கும். என்னை ஒரு பொருளா தான் அவ நினைச்சா நான் அவளுக்குன்னு ஆன பிறகு என் மேல எந்த பிடித்தமும் இல்லாமல் ஆயிடுச்சு. நாங்க ரெண்டு பேரும் சந்தோஷமா சிரிச்சி பேசி நீ பாத்து இருக்கியா…. இது எல்லாமே எனக்கும் லேட்டா தான் புரிஞ்சிது. நீயாவது நல்லா இருக்கணும்ன்னு தான் நான் ஆசை படுறேன். இல்லை நான் இப்படி தான் இருப்பேன்னு நெனச்சா நீயும் உன் அம்மா மாதிரி தான் உன் வாழ்க்கைய அழிச்சிப்ப “ என்று கோவமாக கூறி விட்டு சென்றவரையே அமைதியாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் சாரா. இது நாள் வரை நாதன் இவ்வளவு பேசி சாரா கண்டதே இல்லை. இன்று அவர் பேசியதையனைத்தும் அவள் மனதிற்குள் உழன்று கொண்டே இருந்தது.
சில நாட்களுக்கு பிறகு…..
வர்மா பேலஸ்
ஷக்தி, “ எப்படியோ ஒரு வழியா உன்னோட அண்ணன் வீட்டுக்கு வரதுக்கு வழிய கண்டுபிடிச்சிட்டான் போலையே “ என்று ஹால் சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டிருந்த ஷர்மிளாவிடம் வம்பு வளர்த்து கொண்டிருந்தான் ஷக்தி.
ஷர்மீ,” உங்களுக்கு என்னோட அண்ணனா ஏதாவது சொல்லலன தூக்கமே வாரதே…. இப்போ தான் அவரு அண்ணி வந்ததுக்கு அப்பறம் சந்தோஷமா இருக்காரு அது உங்களுக்கு பொறுக்காதே. அவர் மேல கண்ணு வைக்கரதே உங்க வேலையா போச்சு”.
ஷக்தி , “ ஆமா என்னோட கண்ணை எடுத்து அவன் மேல வெச்சிட்டு நான் குருடனாவா சுத்த முடியும். என் கிட்ட எல்லா வேலையையும் குடுத்துட்டு அவன் மட்டும் ஜோலியா பொண்டாட்டிக்கூட ஊர் சுத்திட்டு இருக்கானேன்னு ஒரு வாயித்தெரிச்சல் தான்….” என்று கண் சிமிட்டி கூறியவனை பார்த்து இரண்டு வாயிலேயே போட்டாள் ஷர்மீ.
இவ்வாறு அவர்கள் பேசிக் கொண்டு இருக்கும் போது கேட்ட ஹாரன் சத்தத்தில் ஆதியும் வானதியும் வந்ததை அறிந்த இருவரும் எழுந்து வெளியில் சென்று காரில் இருந்து இறங்கியவர்களை அணைத்து கொண்டனர்.
ஷக்தி,” என்ன ஆதி இன்னும் ஒரு ரெண்டு மூணு மாசம் கழிச்சு வருவன்னு நெனச்சேன்….. பரவலா சிக்கிரம் வந்துட்டியே அதிசயம் தான்” என்று கலாய்த்தவனின் மண்டையிலயே ஒன்று வைத்தான் ஆதி.
தன் கையால் தலையை தொட்டு பார்த்து கொண்டே,” உண்மைய தானடா சொன்னேன்… அதுக்கு என் உனக்கு இப்டி கோபம் வருது ஒரு வேல அது தான் நெனசிட்டு இருந்தியா என்ன அதை நன் கண்டுப்பிடிசிட்டேன்னு தானா அடிச்ச “ என்று தன் மனதில் இருந்ததை அப்படியே கூறியவனிடம் என்ன கூறுவது என்று தெரியாமல் சிரிப்புடன் அவனை அணைத்து கொண்டான்.
அவன் முதுகை தட்டிய ஷக்தி, “ ஜோக்ஸ் அபர்ட் ஆதி…. எத்தனை நாள் உன்னோட வாழ்க்கை நல்ல படியா மாறாதன்னு அந்த கடவுள் கிட்ட வேண்டி இருக்கேன் தெரியுமா…… இப்போ உன்னை இப்படி பாக்க ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு. உன் முகத்துல இருக்க இந்த சிரிப்பு எப்பவும் உன்கிட்ட இருக்கணும் “ என்று கண்கலங்க கூறியவனிடம் ,” அதுக்கு என்ன டா நீங்க எல்லாரும் என் கூட இருக்கும் போது எனக்கு என்ன குறை…. அதுவும் இல்லாம என்னோட பொண்டாட்டி என் கூடவே இருக்கும் போது என்னோட சந்தோஷம் அதிகமா தான் ஆகுமே தவிர குறையாது “ என்று ஷர்மிளாவுடன் சிரித்தபடியே வீட்டிற்குள் செல்லும் வானதியை பார்த்து கொண்டே பேசியவனை அழைத்த கொண்டு உள்ளே சென்றான் ஷக்தி.
வானதி, “ அண்ணா நான் உங்க மேல ரொம்ப கோவமா இருக்கேன் “ என்று உள்ளே வந்தவனை பார்த்து கூறியவளின் அருகில் வேகமாக சென்று அமர்ந்த ஷக்தி, “ அய்யோ தங்கச்சி என்னமா ஆச்சி நான் என்னமா பண்ணேன் “.
வானதி, “ உங்களுக்கு ஒண்ணுமே தெரியாது அப்படி தான…. எனக்கே தெரியாம நான் தூங்கிட்டு இருக்கும் போது ஐடியா குடுத்து இவர் கூட என்ன அனுப்பி வெச்சது நீங்க ரெண்டு பேரும் தான “.
ஷர்மீ,” அண்ணி எனக்கும் இதுக்கும் எந்த சம்மந்தமும் இல்லை எல்லாமே இதோ ஷக்தி மாமா தான் பண்ணாரு. நான் அவர் சொன்னது மட்டும் தான் பண்ணேன். நீங்க எது பண்றதா இருந்தாலும் அவர தான் பண்ணனும் “ என்று உடனே அந்தர் பல்ட்டி அடித்தவளை வாயில் கையை வைத்து கொண்டு பார்த்தவன் இதற்கு காரணமானவனை திரும்பி முறைத்தான்.
அவனோ இதற்கும் அவனுக்கும் எந்த தொடர்பும் இல்லாதது போல் ஃபோன்னில் தீவிரமாக எதையோ பார்த்து கொண்டே இவனை பார்த்து நக்கலாக சிரித்தான்.
ஷக்தி, “ வானதி மா…. நான் ஒண்ணுமே பண்ணலை மா. எல்லாமே இதோ இங்க ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி இருக்கானே அவனோட வேலை தான்….. “ என்றவன் அவள் அருகில் சென்று வானதியின் கைகளை பிடித்து கொண்டு , “ ஆனாலும் அவன் என்ன பண்ணாலும் உன் மேல இருக்க காதல் நாள தான் பண்ணான். அவன் சொல்லி என்னால எதுவும் மறுக்க முடியாத நாள தான் நானும் இதை செஞ்சேன் உனக்கு என் மேல கோவமா இருந்தா இந்த அண்ணனா மன்னிச்சிடு மா…. ஆனா கோவம் மட்டும் படாத “ என்று சோகமாக பேசியவணை பார்த்து கலகலவென சிரித்த வானதி, “ அண்ணா நான் சும்மா விளையாட்டுக்கு சொன்னேன் நீங்க என்னடான்னா இவ்வளவு சீரியஸா பேசிட்டு இருக்கிங்க. அவர் ஏற்கனவே எல்லாத்தையும் என் கிட்ட சொல்லிட்டாரு “ என்றவளை பார்த்து நிம்மதியாக சிரித்தான் ஷக்தி.
இவ்வாறு சிறிது நேரம் அங்கு சிரிப்புடன் சில உரையாடல்கள் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தது. ஷக்தியுடன் சிலவற்றை பேச வேண்டியிருந்ததால் இருக்கையில் இருந்து எழுந்த ஆதி ஷக்தியை அழைத்து கொண்டு வானதியிடம்
ஆதி,” ஆருந்யா நீ ரொம்ப டயர்டா இருப்ப போய் ரெஸ்ட் எடு நான் ஷக்தி கிட்ட கொஞ்சம் ஆபீஸ் விஷயமா டிஸ்கஸ் பண்ண வேண்டியது இருக்கு சரியா “ என்று கூறியவனிடம் தலை அசைத்து விட்டு படியேறி சென்று விட்டாள். அவள் தங்கள் அறைக்குள் சென்றதை உறுதி படுத்திக்கொண்ட ஆதி ஷக்தியை அழைத்து கொண்டு கீழே இருந்த அலுவலக அறைக்குள் நுழைந்தான். ஷர்மிளாவும் அவர்கள் வரும் போதே இரவு உணவு உண்டு விட்டு வந்ததால் எழுந்து அனைவருக்கும் காஃபி தயாரிக்க சென்று விட்டாள்.
முக்கியமாக பேச வேண்டும் என்று அழைத்து விட்டு வந்ததில் இருந்து எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக அமர்ந்து தீவிரமாக யோசித்து கொண்டு இருந்தவனை குழப்பமாக பார்த்த ஷக்தி அவனின் மவுனத்தை கலைக்கும் விதமாக, “ ஆதி பேசணும் சொல்லிட்டு எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்த என்ன அர்த்தம்…. ஏதாவது பிரச்சனையா ஆதி “. அவனை ஒரு பெருமூச்சுடன் கண்டவன் வானதி அவனிடம் கூறிய அவளின் கடந்த காலத்தை பற்றி விவரமாக விவரித்தான்.
அதை கேட்டவுடன் சில நேரம் அங்கே மௌனனமே ஆட்சி செய்தது. பிறகு ஷக்தி, “ ஆதி நீ சொன்னத என்னால நம்பவே முடியல. இப்படியெல்லாம் கூடவா பண்ணுவாங்க . அந்த சந்திரிகாவும் அவங்க அண்ணனும் இவ்வளவு மோசமானவங்களா இருப்பாங்கன்னு நினைக்கவே இல்லை. இதையெல்லாம் கேட்கும் போது எனக்கே கோவமா வருது நீ என்னடா அமைதியாக இருக்க…. “ என்று ஆவேசமாக கூறினான்.
நிதானமாக இருக்கையில் சாய்ந்த ஆதி, “ எனக்கு அவங்க மேல கோவம் இல்லன்னு நான் உன் கிட்ட சொன்னேனா ஷக்தி “.
ஷக்தி, “ அப்புறம் ஏன்டா அமைதியா இருக்க….. நீ சொன்னதை எல்லாம் வெச்சி பாத்தா அவங்க ரொம்ப மோசமானவங்க போல மாதிரி தெரிது…. அதுவும் அந்த சந்திரன் பத்தி அரசல் புரசலா கேள்வி பட்டு இருக்கேன் அவன் நிறைய இல்லிகல் பிஸ்னஸ் பண்றான் அதுவும் இல்லாமல் அவன் ரொம்ப மோசமானவன் ஆதி “ என்று அவன் கூறிக் கொண்டு இருக்கும் போதே கதவை தட்டிவிட்டு ஷர்மிளா இருவருக்கும் காஃபியை வைத்து விட்டு சென்று விட்டாள்.
அவள் செல்லும் வரை அமைதியாக இருந்த ஆதி, “ ஷக்தி நீ இங்கிலீஷ் ல ஒரு பழமொழி கேள்வி பட்டு இருக்கியா “ என்று சம்பந்தம் இல்லாமல் கேட்டவனை குழப்பமாக என்ன என்பதை போல் பார்த்தான்.
ஆதி, “ அது என்ன தெரியுமா, every powerful man in the world has his rival அதை என்னிக்கும் மறக்க கூடாது. நான் அமைதியா இருக்கேன்னா அதுக்கு ஒரு காரணம் இருக்கு “ என்றவன் தன் முன்னால் இருக்கும் காஃபி கப்பை கையில் எடுத்தவன் அதை அருந்தி கொண்டே, “ லைப்ல எதையும் அனுபவிச்சு செய்யணும். அது காஃபி குடிக்கரதா இருந்தாலும் சரி இல்ல யாரையாவது இருந்த இடம் தெரியாமல் மொத்தமா இல்லாம செய்யரதா இருந்தாலும் சரி “ என்ற ஆதியின் கூற்றில் குடித்து கொண்டிருந்த காஃபி புரை ஏறியது ஷக்திக்கு.
ஷக்தி, “ ஆதி கொலை எதுவும் பண்ண போறியா டா “ என்றவனுக்கு மறுப்பாய் புன்னகையுடன் தலையசைத்தாலும் அது அவன் உதடுகளில் மட்டுமே இருந்தது. அது சத்தியமாய் அவன் கண்களில் இல்லை என்பதை உணர்ந்த ஷக்திக்கு ஒரு விஷயம் மட்டும் தெளிவாய் புரிந்தது என்னவென்றால் இவன் ஏதோ விவகாரமாக செய்ய போகிறான் என்பது மட்டும் தான்.
ஆதி , “ நீ கேட்ட கேள்விக்கு பதில் நாளைக்கு காலையில உனக்கு கிடைக்கும்…. இப்போ போய் தூங்கு ஷர்மீ காத்திட்டு இருப்பா “ என்றவன் ஷக்தியிடம் பேசிவிட்டு மேலே தன்னுடைய அறைக்கு சென்ற போது வானதி ஆழுந்த உறக்கத்தில் இருந்தாள். அவளை தொந்தரவு செய்ய விருப்பம் இல்லாமல் குளியலறைக்கு சென்று தன்னை சுத்தப்படுத்தி கொண்டு வந்து அவளருகில் படுத்து கொண்டான் ஆதி. அந்த இரவு நேரத்தில் மெல்லிய வெளிச்சத்தில் அழகு தேவதையாக உறங்கி கொண்டிருந்தவளை தன் வாழ்நாள் முழுவதும் பார்த்து கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்றாலும் சலிக்காமல் பார்க்கலாம் என்ற எண்ணம் அவனுக்குள் எழுந்தது.
அவளரியாமல் அவன் சில காரியங்கள் செய்து விட்டு தான் வந்து இருக்கிறான். அவையனைத்தும் அவள் முகத்தில் தற்போது உறங்கும் போது இருக்கும் இந்த அமைதியும் நிம்மதியும் என்றும் அவள் வாழ்நாள் முழுவதும் நிலைக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே தான். நாளைய விடியலில் என்னனென்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை வானதியின் முகத்தை பார்த்து கொண்டே யோசித்து கொண்டிருந்தவனை எப்போது நித்திராதேவி ஆக்கிரமித்தாள் என்பதை அவனே அறியவில்லை.
நாளைக்கு ஆதி செய்ய போகும் விஷயத்தால் அவர்கள் வாழ்வில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் என்னவென்பதை நாமும் பொறுத்திருந்து காண்போம்…..
மிராண்டாடும் மானே
உன் கண்கள் காட்டுவாய்…..
தேனில் அமிழுந்த
உன் வார்த்தை கசக்குமா…..
மலரும் மாலை இனிய வேலை...
இனிது இனிது இளமை புதிது
என் நெஞ்சின் ராகம்
எங்கே எங்கே
நான் போக வேண்டும்
அங்கே அங்கே….
நிஜமாகும்…..
விஸ்வநாதன் இல்லம்
தன்னுடைய தந்தை கூறிய விஷயத்தின் தாக்கத்தில் இருந்து சாராவால் அவ்வளவு எளிதில் வெளியில் வர முடியாமல் அதிர்ச்சியுடன் நாதனையே பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.
நாதன் ,” இப்போ சொல்லு நீயும் உன்னோட அம்மாவும் தான் வானதியும் அவ அம்மாவும் வாழ்ந்த வாழ்கையை வாழ்ந்துட்டு இருக்கீங்க. அவங்க இல்ல “ என்று ஆவேசமாக கூறினார்.
அதை கேட்ட சாராவால் தாங்கிக்கொள்ளவே முடியவில்லை. இன்னொருவர் வாழ்ந்த இடத்தில் இருப்பதை அவளால் ஏற்றுக்கொள்ளவே முடியவில்லை. எதிலும் முதலாவதாக இருந்தே பழக்கப்பட்டவள் இன்று அனைத்திலும் இரண்டாவதாக அடுத்தவர் விட்டு கொடுத்து அதில் தாங்கள் வாழ்வது அவமானமாக தோன்றியது. ஆனாலும் ஆதியை அவளால் விட்டு கொடுக்க முடியவில்லை. இவ்வளவு நாள் அவனை எப்படியாவது அடைய வேண்டும் என்ற எண்ணம் எப்போது வெறியாக மாறியது அவளுக்கே தெரியாது இப்போது அதை மாற்றி கொள்ளவும் தோன்றவில்லை என்பதை விட தன்னால் மாற்றி கொள்ள என்ற எண்ணமே மனம் முழுவதும் வியாபித்து கொண்டு ஒரு வித பயத்தை ஏற்படுத்தியது.
சாரா,” இதை ஏன் இத்தனை நாளாக என் கிட்ட சொல்லலை “ என்று ஆதங்கமாக கேட்டாள்.
நாதன் ,” அவங்க ரெண்டு பேரும் ஏதோ ஒரு மூலைல நல்லா வாழ்ந்துட்டு இருப்பாங்கன்னு நெனச்சிட்டு தான் நானும் நிம்மதியா இருந்தேன். அவங்க கூட இருந்த வரைக்கும் அவங்க அருமை எனக்கு தெரில அதுக்கு அப்புறம் தான் புரிஞ்சுது நான் தப்பு பண்ணிட்டேன்னு. ஆனா இப்போ அதை பத்தி யோசிச்சி எந்த பிரயோசனமும் இல்லயே…. வாழ்க்கை ரொம்ப தூரம் போய்டுச்சு. கடமையேன்னு தான் இப்போ ஏதோ வாழுந்துட்டு இருக்கேன் “ என்று விரக்தியாக பேசிக் கொண்டிருந்தவரை பார்த்த சாரா, “ இப்போ என்ன தான் அப்பா சொல்ல வரிங்க…. அம்மா கோவக்காரங்க தான். தன்னோட வாழ்க்கைய தக்க வச்சிக்கறத்துக்கு என்ன வேணாலும் பண்ணுவாங்க ஆனா இன்னொருத்தவங்க இருந்த இடத்தில தன்னை எப்பவும் நினைச்சுக் கூட பாக்க மாட்டாங்க “ என்று ஆவேசமாக கூறியவளை அமைதியாக பார்த்தார் நாதன்.
நாதன்,” உன்னோட அம்மாவ பத்தி உன்னை விட எனக்கு நல்லாவே தெரியும். எனக்கு இப்போ ஒரு சந்தேகம் இருக்கு அது மட்டும் உறுதியாக ஆட்டும் அப்புறம் இருக்கு உங்க அம்மாவுக்கும் மாமாவுக்கும். இதுக்கு மேலயும் என்னோட மகளா நான் கஷ்டபட விடமாட்டேன். என்னோட பொறுமைக்கும் ஒரு எல்லை இருக்கு அதை நீயும் உன்னோட அம்மாவும் மறந்துடாதீங்க. ஆதிய மறந்துட்டு வேற வேலை இருந்த பாக்குற வழிய பாரு…. கணவன் மனைவிக்குள் சண்டைகள் வரும் ஆனா அதுலயும் காதல் இருக்கும். என்னை ஒரு பொருளா தான் அவ நினைச்சா நான் அவளுக்குன்னு ஆன பிறகு என் மேல எந்த பிடித்தமும் இல்லாமல் ஆயிடுச்சு. நாங்க ரெண்டு பேரும் சந்தோஷமா சிரிச்சி பேசி நீ பாத்து இருக்கியா…. இது எல்லாமே எனக்கும் லேட்டா தான் புரிஞ்சிது. நீயாவது நல்லா இருக்கணும்ன்னு தான் நான் ஆசை படுறேன். இல்லை நான் இப்படி தான் இருப்பேன்னு நெனச்சா நீயும் உன் அம்மா மாதிரி தான் உன் வாழ்க்கைய அழிச்சிப்ப “ என்று கோவமாக கூறி விட்டு சென்றவரையே அமைதியாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் சாரா. இது நாள் வரை நாதன் இவ்வளவு பேசி சாரா கண்டதே இல்லை. இன்று அவர் பேசியதையனைத்தும் அவள் மனதிற்குள் உழன்று கொண்டே இருந்தது.
சில நாட்களுக்கு பிறகு…..
வர்மா பேலஸ்
ஷக்தி, “ எப்படியோ ஒரு வழியா உன்னோட அண்ணன் வீட்டுக்கு வரதுக்கு வழிய கண்டுபிடிச்சிட்டான் போலையே “ என்று ஹால் சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டிருந்த ஷர்மிளாவிடம் வம்பு வளர்த்து கொண்டிருந்தான் ஷக்தி.
ஷர்மீ,” உங்களுக்கு என்னோட அண்ணனா ஏதாவது சொல்லலன தூக்கமே வாரதே…. இப்போ தான் அவரு அண்ணி வந்ததுக்கு அப்பறம் சந்தோஷமா இருக்காரு அது உங்களுக்கு பொறுக்காதே. அவர் மேல கண்ணு வைக்கரதே உங்க வேலையா போச்சு”.
ஷக்தி , “ ஆமா என்னோட கண்ணை எடுத்து அவன் மேல வெச்சிட்டு நான் குருடனாவா சுத்த முடியும். என் கிட்ட எல்லா வேலையையும் குடுத்துட்டு அவன் மட்டும் ஜோலியா பொண்டாட்டிக்கூட ஊர் சுத்திட்டு இருக்கானேன்னு ஒரு வாயித்தெரிச்சல் தான்….” என்று கண் சிமிட்டி கூறியவனை பார்த்து இரண்டு வாயிலேயே போட்டாள் ஷர்மீ.
இவ்வாறு அவர்கள் பேசிக் கொண்டு இருக்கும் போது கேட்ட ஹாரன் சத்தத்தில் ஆதியும் வானதியும் வந்ததை அறிந்த இருவரும் எழுந்து வெளியில் சென்று காரில் இருந்து இறங்கியவர்களை அணைத்து கொண்டனர்.
ஷக்தி,” என்ன ஆதி இன்னும் ஒரு ரெண்டு மூணு மாசம் கழிச்சு வருவன்னு நெனச்சேன்….. பரவலா சிக்கிரம் வந்துட்டியே அதிசயம் தான்” என்று கலாய்த்தவனின் மண்டையிலயே ஒன்று வைத்தான் ஆதி.
தன் கையால் தலையை தொட்டு பார்த்து கொண்டே,” உண்மைய தானடா சொன்னேன்… அதுக்கு என் உனக்கு இப்டி கோபம் வருது ஒரு வேல அது தான் நெனசிட்டு இருந்தியா என்ன அதை நன் கண்டுப்பிடிசிட்டேன்னு தானா அடிச்ச “ என்று தன் மனதில் இருந்ததை அப்படியே கூறியவனிடம் என்ன கூறுவது என்று தெரியாமல் சிரிப்புடன் அவனை அணைத்து கொண்டான்.
அவன் முதுகை தட்டிய ஷக்தி, “ ஜோக்ஸ் அபர்ட் ஆதி…. எத்தனை நாள் உன்னோட வாழ்க்கை நல்ல படியா மாறாதன்னு அந்த கடவுள் கிட்ட வேண்டி இருக்கேன் தெரியுமா…… இப்போ உன்னை இப்படி பாக்க ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு. உன் முகத்துல இருக்க இந்த சிரிப்பு எப்பவும் உன்கிட்ட இருக்கணும் “ என்று கண்கலங்க கூறியவனிடம் ,” அதுக்கு என்ன டா நீங்க எல்லாரும் என் கூட இருக்கும் போது எனக்கு என்ன குறை…. அதுவும் இல்லாம என்னோட பொண்டாட்டி என் கூடவே இருக்கும் போது என்னோட சந்தோஷம் அதிகமா தான் ஆகுமே தவிர குறையாது “ என்று ஷர்மிளாவுடன் சிரித்தபடியே வீட்டிற்குள் செல்லும் வானதியை பார்த்து கொண்டே பேசியவனை அழைத்த கொண்டு உள்ளே சென்றான் ஷக்தி.
வானதி, “ அண்ணா நான் உங்க மேல ரொம்ப கோவமா இருக்கேன் “ என்று உள்ளே வந்தவனை பார்த்து கூறியவளின் அருகில் வேகமாக சென்று அமர்ந்த ஷக்தி, “ அய்யோ தங்கச்சி என்னமா ஆச்சி நான் என்னமா பண்ணேன் “.
வானதி, “ உங்களுக்கு ஒண்ணுமே தெரியாது அப்படி தான…. எனக்கே தெரியாம நான் தூங்கிட்டு இருக்கும் போது ஐடியா குடுத்து இவர் கூட என்ன அனுப்பி வெச்சது நீங்க ரெண்டு பேரும் தான “.
ஷர்மீ,” அண்ணி எனக்கும் இதுக்கும் எந்த சம்மந்தமும் இல்லை எல்லாமே இதோ ஷக்தி மாமா தான் பண்ணாரு. நான் அவர் சொன்னது மட்டும் தான் பண்ணேன். நீங்க எது பண்றதா இருந்தாலும் அவர தான் பண்ணனும் “ என்று உடனே அந்தர் பல்ட்டி அடித்தவளை வாயில் கையை வைத்து கொண்டு பார்த்தவன் இதற்கு காரணமானவனை திரும்பி முறைத்தான்.
அவனோ இதற்கும் அவனுக்கும் எந்த தொடர்பும் இல்லாதது போல் ஃபோன்னில் தீவிரமாக எதையோ பார்த்து கொண்டே இவனை பார்த்து நக்கலாக சிரித்தான்.
ஷக்தி, “ வானதி மா…. நான் ஒண்ணுமே பண்ணலை மா. எல்லாமே இதோ இங்க ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி இருக்கானே அவனோட வேலை தான்….. “ என்றவன் அவள் அருகில் சென்று வானதியின் கைகளை பிடித்து கொண்டு , “ ஆனாலும் அவன் என்ன பண்ணாலும் உன் மேல இருக்க காதல் நாள தான் பண்ணான். அவன் சொல்லி என்னால எதுவும் மறுக்க முடியாத நாள தான் நானும் இதை செஞ்சேன் உனக்கு என் மேல கோவமா இருந்தா இந்த அண்ணனா மன்னிச்சிடு மா…. ஆனா கோவம் மட்டும் படாத “ என்று சோகமாக பேசியவணை பார்த்து கலகலவென சிரித்த வானதி, “ அண்ணா நான் சும்மா விளையாட்டுக்கு சொன்னேன் நீங்க என்னடான்னா இவ்வளவு சீரியஸா பேசிட்டு இருக்கிங்க. அவர் ஏற்கனவே எல்லாத்தையும் என் கிட்ட சொல்லிட்டாரு “ என்றவளை பார்த்து நிம்மதியாக சிரித்தான் ஷக்தி.
இவ்வாறு சிறிது நேரம் அங்கு சிரிப்புடன் சில உரையாடல்கள் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தது. ஷக்தியுடன் சிலவற்றை பேச வேண்டியிருந்ததால் இருக்கையில் இருந்து எழுந்த ஆதி ஷக்தியை அழைத்து கொண்டு வானதியிடம்
ஆதி,” ஆருந்யா நீ ரொம்ப டயர்டா இருப்ப போய் ரெஸ்ட் எடு நான் ஷக்தி கிட்ட கொஞ்சம் ஆபீஸ் விஷயமா டிஸ்கஸ் பண்ண வேண்டியது இருக்கு சரியா “ என்று கூறியவனிடம் தலை அசைத்து விட்டு படியேறி சென்று விட்டாள். அவள் தங்கள் அறைக்குள் சென்றதை உறுதி படுத்திக்கொண்ட ஆதி ஷக்தியை அழைத்து கொண்டு கீழே இருந்த அலுவலக அறைக்குள் நுழைந்தான். ஷர்மிளாவும் அவர்கள் வரும் போதே இரவு உணவு உண்டு விட்டு வந்ததால் எழுந்து அனைவருக்கும் காஃபி தயாரிக்க சென்று விட்டாள்.
முக்கியமாக பேச வேண்டும் என்று அழைத்து விட்டு வந்ததில் இருந்து எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக அமர்ந்து தீவிரமாக யோசித்து கொண்டு இருந்தவனை குழப்பமாக பார்த்த ஷக்தி அவனின் மவுனத்தை கலைக்கும் விதமாக, “ ஆதி பேசணும் சொல்லிட்டு எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்த என்ன அர்த்தம்…. ஏதாவது பிரச்சனையா ஆதி “. அவனை ஒரு பெருமூச்சுடன் கண்டவன் வானதி அவனிடம் கூறிய அவளின் கடந்த காலத்தை பற்றி விவரமாக விவரித்தான்.
அதை கேட்டவுடன் சில நேரம் அங்கே மௌனனமே ஆட்சி செய்தது. பிறகு ஷக்தி, “ ஆதி நீ சொன்னத என்னால நம்பவே முடியல. இப்படியெல்லாம் கூடவா பண்ணுவாங்க . அந்த சந்திரிகாவும் அவங்க அண்ணனும் இவ்வளவு மோசமானவங்களா இருப்பாங்கன்னு நினைக்கவே இல்லை. இதையெல்லாம் கேட்கும் போது எனக்கே கோவமா வருது நீ என்னடா அமைதியாக இருக்க…. “ என்று ஆவேசமாக கூறினான்.
நிதானமாக இருக்கையில் சாய்ந்த ஆதி, “ எனக்கு அவங்க மேல கோவம் இல்லன்னு நான் உன் கிட்ட சொன்னேனா ஷக்தி “.
ஷக்தி, “ அப்புறம் ஏன்டா அமைதியா இருக்க….. நீ சொன்னதை எல்லாம் வெச்சி பாத்தா அவங்க ரொம்ப மோசமானவங்க போல மாதிரி தெரிது…. அதுவும் அந்த சந்திரன் பத்தி அரசல் புரசலா கேள்வி பட்டு இருக்கேன் அவன் நிறைய இல்லிகல் பிஸ்னஸ் பண்றான் அதுவும் இல்லாமல் அவன் ரொம்ப மோசமானவன் ஆதி “ என்று அவன் கூறிக் கொண்டு இருக்கும் போதே கதவை தட்டிவிட்டு ஷர்மிளா இருவருக்கும் காஃபியை வைத்து விட்டு சென்று விட்டாள்.
அவள் செல்லும் வரை அமைதியாக இருந்த ஆதி, “ ஷக்தி நீ இங்கிலீஷ் ல ஒரு பழமொழி கேள்வி பட்டு இருக்கியா “ என்று சம்பந்தம் இல்லாமல் கேட்டவனை குழப்பமாக என்ன என்பதை போல் பார்த்தான்.
ஆதி, “ அது என்ன தெரியுமா, every powerful man in the world has his rival அதை என்னிக்கும் மறக்க கூடாது. நான் அமைதியா இருக்கேன்னா அதுக்கு ஒரு காரணம் இருக்கு “ என்றவன் தன் முன்னால் இருக்கும் காஃபி கப்பை கையில் எடுத்தவன் அதை அருந்தி கொண்டே, “ லைப்ல எதையும் அனுபவிச்சு செய்யணும். அது காஃபி குடிக்கரதா இருந்தாலும் சரி இல்ல யாரையாவது இருந்த இடம் தெரியாமல் மொத்தமா இல்லாம செய்யரதா இருந்தாலும் சரி “ என்ற ஆதியின் கூற்றில் குடித்து கொண்டிருந்த காஃபி புரை ஏறியது ஷக்திக்கு.
ஷக்தி, “ ஆதி கொலை எதுவும் பண்ண போறியா டா “ என்றவனுக்கு மறுப்பாய் புன்னகையுடன் தலையசைத்தாலும் அது அவன் உதடுகளில் மட்டுமே இருந்தது. அது சத்தியமாய் அவன் கண்களில் இல்லை என்பதை உணர்ந்த ஷக்திக்கு ஒரு விஷயம் மட்டும் தெளிவாய் புரிந்தது என்னவென்றால் இவன் ஏதோ விவகாரமாக செய்ய போகிறான் என்பது மட்டும் தான்.
ஆதி , “ நீ கேட்ட கேள்விக்கு பதில் நாளைக்கு காலையில உனக்கு கிடைக்கும்…. இப்போ போய் தூங்கு ஷர்மீ காத்திட்டு இருப்பா “ என்றவன் ஷக்தியிடம் பேசிவிட்டு மேலே தன்னுடைய அறைக்கு சென்ற போது வானதி ஆழுந்த உறக்கத்தில் இருந்தாள். அவளை தொந்தரவு செய்ய விருப்பம் இல்லாமல் குளியலறைக்கு சென்று தன்னை சுத்தப்படுத்தி கொண்டு வந்து அவளருகில் படுத்து கொண்டான் ஆதி. அந்த இரவு நேரத்தில் மெல்லிய வெளிச்சத்தில் அழகு தேவதையாக உறங்கி கொண்டிருந்தவளை தன் வாழ்நாள் முழுவதும் பார்த்து கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்றாலும் சலிக்காமல் பார்க்கலாம் என்ற எண்ணம் அவனுக்குள் எழுந்தது.
அவளரியாமல் அவன் சில காரியங்கள் செய்து விட்டு தான் வந்து இருக்கிறான். அவையனைத்தும் அவள் முகத்தில் தற்போது உறங்கும் போது இருக்கும் இந்த அமைதியும் நிம்மதியும் என்றும் அவள் வாழ்நாள் முழுவதும் நிலைக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே தான். நாளைய விடியலில் என்னனென்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை வானதியின் முகத்தை பார்த்து கொண்டே யோசித்து கொண்டிருந்தவனை எப்போது நித்திராதேவி ஆக்கிரமித்தாள் என்பதை அவனே அறியவில்லை.
நாளைக்கு ஆதி செய்ய போகும் விஷயத்தால் அவர்கள் வாழ்வில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் என்னவென்பதை நாமும் பொறுத்திருந்து காண்போம்…..
மிராண்டாடும் மானே
உன் கண்கள் காட்டுவாய்…..
தேனில் அமிழுந்த
உன் வார்த்தை கசக்குமா…..
மலரும் மாலை இனிய வேலை...
இனிது இனிது இளமை புதிது
என் நெஞ்சின் ராகம்
எங்கே எங்கே
நான் போக வேண்டும்
அங்கே அங்கே….
நிஜமாகும்…..
Last edited: