Christyvanitha
எஸ்எம்எஸ் குழுமம் எழுத்தாளர்
அத்தியாயம்- 14
"கோபப்படுபவனை விட அமைதியாக இருப்பவன் ஆபத்தான எதிரி…" இது சாணக்கியரின் சொல்லடை.
ஒரு சொல் வெல்லும் ஒரு சொல் கொல்லும்... அதேபோல் தான் மூர்த்தி சொன்ன சொல் எந்த ஆண்மகனையும் பதம் பார்க்க வைக்கும். எந்த விஷயத்தையும் ஆராயாமல் பேசும் போது நாவடக்கம் தேவையான ஒன்று. நாவடக்கம் இல்லையெனில் நமக்கும் நம்மை சுற்றி உள்ளவர்களுக்கும் அது ஆபத்தாக முடியலாம். இப்போது மூர்த்தி கோபத்துடன் விட்ட வார்த்தைகள் யாருக்காக அவர் அதை சொன்னாரோ? அவளை அது தாக்கப் போவதை அறியாமல் போனது அந்தோ பரிதாபம்.
மூர்த்தியுடன் பேசிவிட்டு தனது அடர்ந்த ஊதா நிற ஜாகுவாரை கிளப்பிய வேகத்தில் அபிஜித்தின் கோபம் அவனின் அருகில் அமர்ந்திருந்த கதிருக்கு உதறல் எடுத்தது.
" டேய் அபி... கொஞ்சம் மெதுவா போடா…. பயமா இருக்கு…"
" அப்படி பயம் இருக்கிறவன் வண்டியில ஏறியிருக்க கூடாது… என் சஹி எங்கே என்ன ஆகிட்டு இருக்காளோ? இதுல இந்த ஆளு என்ன பேச்சு பேசுறான்…." என்று பொரிந்து தள்ளிக் கொண்டே தனது காரை வலப்புறமாக திருப்பிய வேகத்தில் கதிர் அவன் மேல் விழுந்து எழுந்தான். அபிஜித்தோ வண்டியை ஓட்டிக் கொண்டே கதிரை முறைத்து பார்க்க அவனோ மனதிற்குள் ' ஆத்தி! இவன் ஏதாச்சும் இப்ப அசடு வழியுற மாதிரி சொல்லுவானே!...' என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள் அபிஜித் கோப பார்வை பார்த்துக்கொண்டே " சீட் பெல்ட் போடுடா ஒழுங்கா…" என்று மட்டும் சொன்னான். கதிரும் சீட் பெல்ட்டை போட்டு விட்டு அவன் ஒருபக்கமும் அபிஜித் மறுபக்கமும் பார்த்துக் கொண்டே வந்தனர்.
திடீரென்று கதிர் அபிஜித்தின் கையை சுரண்ட ஏற்கனவே தன்னவளுக்கு என்ன ஆனதோ ஏதானதோ என்று சிறு பதட்டத்துடன் கண்களை சுழற்றியவாறு வண்டியை ஓட்டிக் கொண்டிந்த அபிஜித் எரிச்சலுடன் திரும்பி பார்க்க கதிர் அவனது முகத்தை பார்த்து விட்டு" இல்லை… நீ ஏற்கனவே அந்த பொண்ணை கடத்தணும்னு சொல்லிட்டு இருந்த…ஒருவேளை எங்ககிட்ட சொன்ன மாதிரியே கடத்திட்டியோ" என்று அறிந்து கொள்ளும் குரலில் கேட்டான்.
அவனை கொலைவெறியுடன் ஏறிட்டு பார்த்த அபிஜித்தோ " ஏன்டா… அவளை நான் கடத்தணும்? அவளை என் மனசுல நான் கடத்தி ரொம்ப வருஷம் ஆச்சு…. இன்னொரு தடவை கேள்வி கேட்கிறேன்னு கேட்ட காரிலிருந்து எட்டி விழுவ…. அவளை கடத்துனவன் மட்டும் யாருன்னு தெரியட்டும்… அவனுக்கு நரகத்தை காட்டுறேன்" என்று முகம் கடுகடுக்க கூறினான். பின் திரும்பி கதிரை பார்த்து " நீ முதலில் காரை விட்டு இறங்கு" என்று கூற அதிர்ந்து போய் பார்த்த கதிரிடம் " நீ வேற கார்ல தேடிப் பாருடா…. இரண்டு பேரும் ஒரே இடத்தில் தேடுவதை விடுத்து தனித்தனியாக தேடினால் என் சஹி இரண்டு பேருல யார் கண்ணிலயாச்சும் படுவா " என்று கூற அவன் சொல்வதும் சரி என்று கதிருக்கு பட அவன் வேற கார் வரவழைத்து மறுபக்கம் தேட சென்றான்.
அவன் போன பின் தன் நிலையை நொந்து கொண்டு அபிஜித் மனதுக்குள் ' நான் சும்மா ஒரு பேச்சுக்கு தான்டி உன்னை கடத்தி உங்க அப்பனுக்கு பாடம் கற்பிக்கலாம்னு நினைச்சேன்… ஆனால் அவ்ளோ தைரியமா இந்த அபிஜித்தோட லவ்வர் மேல் கைவைக்க யாரு துணிந்துஇருக்கா? வரேண்டி…. உன்னை தேடி.. அதுவரை உனக்கு ஏதும் ஆகிடக்கூடாது… ' என்று மனதுக்குள் சஹியுடன் பேசும் போதே அவன் நினைவில் வேறொருவனின் முகம் வந்து போனது.
தொழில் என்று வரும் போது அதில் வெற்றி பெற வேண்டுமென்றால் சில நேரங்களில் எறும்பை போன்று சுறுசுறுப்பாகவும் குதிரையை போன்று அதிவேகமாக ஓடிக் கொண்டிருக்க வேண்டும். அதேசமயம் நம் பலம் எது பலவீனம் எது என்று தன்னை சுய பரிசோதனை செய்ய வேண்டும். தனது பலத்தை விட எதிரியின் பலத்தை அவனை விட இருமடங்காக தெரிந்து வைத்திருக்க வேண்டும் என்பது உலக நியதி.
அபிஜித் தனது காரை ஒரு வளைவில் திருப்பும் போதே அவனது மொபைலில் அழைப்பு வர அவனுக்கு தெரியாத நம்பரிலிருந்து அழைப்பு வந்திருந்தது. அவன் யோசனையுடன் அழைப்பை ஏற்று காதில் வைக்க அந்த பக்கம் சிரிப்புடன் " என்ன அபிஜித்? உன் காதலியை தேடுற போல" என்று நக்கலாக கேட்க அபிஜித் அந்த குரலை அடையாளம் கண்டு கொண்டான்.
********************************************* பச்சை நிற குவாலியர் கார் சமயபுரம் ஹைவேயில் சென்னை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தது. காரில் இரண்டு பேர் முன்னிருக்கையில் அமர்ந்திருக்க பின்னிருக்கையில் சஹி மூர்ச்சையாகி படுக்க வைக்க பட்டிருந்தாள்.
கார் ஒரு இடத்தில் சற்று குலுங்கலுடன் நிற்கவும் அதில் சற்று மயக்கம் தெளிந்த சாஹித்யா மெதுவாக இமை பிரித்து பார்க்க முதலில் இருட்டாக தெரிய தொடங்க மெதுவாக தலையை உலுக்கி எந்த இடம் என்று பார்க்க அது ஒரு ஹைவே ரோடு. தன்னை கடத்தி வந்த இருவரும் சற்று ஓரமாக ஒதுங்கி இருந்தனர். அவர்கள் திரும்பி வருவதற்குள் அவர்கள் கண்ணில் படாதவாறு தொலைதூரத்திற்கு சென்று விடவேண்டி காரில் இருந்து மெதுவாக இறங்கினாள்.
'அச்சச்சோ… இது என்ன ஆள் நடமாட்டமே இல்லாம இருக்கு…' என்று மனதில் நினைத்து கொண்டே " ஒரு பெண்ணுக்கு தன்னம்பிக்கையும் எதையும் எதிர்நோக்கும் துணிச்சலும் இருந்து விட்டால் அவளுக்கு எந்த பிரச்சனை வந்தாலும் தனியாக சமாளிக்க முடியும்…" என்று என்றோ ஒருநாள் தன் அம்மா கங்கா சொன்னது ஞாபகத்திற்கு வர கடவுளை மனதில் நினைத்து விட்டு அங்கிருந்து ஓடத் தொடங்கினாள்.
அவள் ஓடும் போதே காருக்கு வந்த அடியாள் இருவரும் காரில் அவள் இல்லாததை கண்டு திகைக்கும் வேளை அவர்களில் ஒருவனுக்கு அவனது பாஸிடம் இருந்து அழைப்பு வர அவனோ நடுக்கத்துடன் எடுத்து 'ஹலோ பாஸ்….' என்று சொல்ல எதிர்பக்கம் பாஸ் என்று அடியாளால் அழைக்கபட்டவன் பேசத் தொடங்கினான்.
"என்னடா அந்த பொண்ணு முழிச்சிட்டாளா…."
"ஹ்ம்ம்… முழிச்சிட்டாங்க...பாஸ்" என்றான் தயக்கத்துடன்…
"என்னது? அதற்குள் முழிச்சிட்டாளா?... சீக்கிரம் அவளுக்கு மயக்கம் தெளிஞ்சிருக்குனா நீங்க ஹெவியா கொடுத்துருக்க மாட்டிங்க போல…. இதுதான் நீங்க வேலை பார்க்கும் லட்சணமா?" என்று கடிந்து கொண்டான்.
" சா…..சாரி…. பாஸ்"
" சரி... இன்னும் கொஞ்சம் ஹெவியா மருந்தை அவளோட மூக்குல வைச்சு விடு " என்றான்.
" பா….பா….பாஸ்…" என்று அடியாள் நீட்டி முழக்க
" என்னடா திக்கிட்டு இருக்க...எனிதிங் ராங் ?" என்று பாஸ் சந்தேகமாக கேட்க
"பாஸ்... அந்த அந்த பொண்ணு தப்பிச்சிருச்சு பாஸ்…" என்று அவன் என்ன சொல்வானோ என்று தயக்கத்துடன் நிறுத்தினான்.
" யூ பிளடி ராஸ்கல்…. என்னடா பண்ணி வச்சிருக்கீங்க...அவ எனக்கு எவ்ளோ முக்கியம் தெரியுமா? இப்ப அவ என்கிட்ட வந்தே ஆகணும்...என்ன பண்ணுவீங்களோ? ஏது பண்ணுவீங்களோ ? புரியுதா?" என்று கடுங்குரலில் கூறிவிட்டு போனை பட்டென்று கட் செய்துவிட்டான்.
அடியாள் இருவரும் தன் பாஸிடம் திட்டு வாங்க வைத்த சாஹித்யாவின் மேல் அதிக கோபம் கொண்டனர். அவள் இந்த இருட்டில் ரொம்ப தூரம் சென்றிருக்க மாட்டாள். ஆதலால் அவளின் வேகத்தை விட இருமடங்காக வண்டியை ஓட்டினால் அவளை கண்டுபிடித்து விடலாம் என்று நினைத்து சஹியை திட்டிக் கொண்டே வண்டியை எடுத்தனர்.அவர்கள் ஓட்டிய வேகத்தில் தூரத்தில் கீழே விழுந்த தன் துப்பட்டாவை எடுத்துக் கொள்ளாமல் ஓடிய சஹியை அடைந்து விட்டனர்.
சாஹித்யா அவர்களை பார்த்து அதிர்ச்சி அடைந்தாலும் அடியாள்கள் இருவரும் காரிலிருந்து இறங்கி வருவதற்குள் அவர்களை தாண்டி ஓடும்போது அடியாளில் ஒருவன் சஹியின் கையை பிடிக்க போகும் போது அவள் ஓட எத்தனிக்க அவளின் ஒரு கைத்துணி அடியாள் இழுத்த இழுபறியில் இரண்டாக கிழிந்தது. அதேநேரம் சாஹித்யா இரண்டடி முன்னால் சென்று விழுக அவளை இரு வலிய கரங்கள் அணைத்து பிடித்திருந்தது.
அந்த கரங்களில் இருந்து துள்ளித் துடித்த சாஹித்யாவை "ஸ்ஸ்… கொஞ்சம் துள்ளாம இருடி… நான் தான்…" என்று ஆண்மையின் கம்பீரமான குரலில் கூறியவனை விழிகளில் திகைப்புடன் பார்க்க அங்கே ஆக்ரோஷமாக தனது முழு உயரத்திற்கும் நின்றிருந்தான் இளஞ்செழியன்.
அவனைப் பார்த்ததும் சாஹித்யாவிற்கு மயக்கம் வந்து விட்டது. அதை அவன் உணர்ந்ததும் தன் காரினுள் ஏசியை முழுவதும் வைத்து விட்டு அவளை பின் இருக்கையில் கிடத்தினான்.தனது காரில் இருந்த டேஷ் போர்டில் இருந்த துண்டினை எடுத்து அவளுக்கு போர்த்திவிட்டு அந்த அடியாளை நோக்கி திரும்பி புருவத்தை கேள்வியாக உயர்த்தி என்ன என்று வினவினான்.
அந்த அடியாள்களோ " டேய் யார்டா நீ? மரியாதையா அந்த பொண்ணை எங்ககிட்ட கொடுத்துட்டு போயிரு…." என்று மிரட்டலான குரலில் சொன்னார்கள்.
செழியனோ, " எது? நான் யாரா? அவ இந்த கதை ஹீரோயின்னா, இந்த கதை ஹீரோ நான் தான் டா? வேணும்னா ரைட்டர் கிட்ட கேளு" என்று ரைட்டரையும் அந்த அடியாளிடம் கோர்த்து விட்டான்.( நல்லா இருடா ராசா)
"நீ யாரா வேணாலும் இருந்துக்கோ… இப்ப அந்த பொண்ணை எங்கக்கூட அனுப்பிரு... தேவையில்லாமல் எங்க முன்னாடி ஹீரோயிசம் காட்டி உடம்பை புண்ணாக்காதே! "
என்று அடியாள் செழியனை எச்சரித்தான்.
செழியனோ நக்கலான குரலில் " பார்டா… என் மேல் தங்களுக்கு இருக்கும் அக்கறைக்கு நன்றி!" என்று கூற அவனின் பேச்சில் கடுப்படைந்த அடியாளோ செழியனை தாக்க வர இரண்டடி பின்னால் சென்று தன் வலது காலை தூக்கி அடியாளின் விலா எலும்பில் எட்டி மிதிக்க அவன் வலிதாங்காது மல்லாக்காக வீழ்ந்தான்.
மற்றொரு அடியாளோ தனது சகா அடிவாங்கி வீழ்ந்து கிடைப்பதை பார்த்து செழியனை நோக்கி கத்தியுடன் ஆவேசமாக வர செழியன் அவன் கையைப் பிடித்து முறுக்கிய விதத்தில் அவன் பிடித்திருந்த கத்தி கீழே விழ அடியாளின் கழுத்தை ஒரு கையிலும் அவனின் கையை மறுகையிலும் பிடித்திருந்த செழியன், அவனை கீழே குனிய வைத்து தனது வலதுகால் முட்டியால் ஒரு எத்து விட அடியாளுக்கு மூக்கிலும் வாயிலும் இரத்தம் கொட்டியது.
இதையெல்லாம் பயத்துடன் மயக்கம் தெளிந்து பார்த்து கொண்டிருந்த சஹி," வீட்டுக்கு போகனும்…" என்று மெல்லிய குரலில் சொன்னாள். அந்த மெலிதான குரலும் செழியன் காதில் விழ உடனே காரின் அருகில் வந்து " போலாம்டி…ரொம்ப பயந்து போயிருக்க என் கையை பிடித்துக் கொண்டு முன்னால் வந்து உட்காரு…" என்று அவளின் கண் பார்த்து சொல்ல அவளும் அவனுக்கு பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்தாள்.
அவனின் அருகே அமரும் போதே சஹிக்கு கண்ணீர் முட்டிக் கொண்டு வர அவளின் கண்ணீரைக் கண்ட செழியன் " ஏய்... லூசு அதுதான் ஏதும் ஆகவில்லையேடி…அப்பறம் ஏன்டி அழுகுற " என்று சொன்னவன் அவள் முகத்தை தொட்டு திருப்ப அவளோ தன் கண்களால் பின் இருக்கையை காட்ட அவனோ என்னது என்று பார்க்கவும் அங்கே காரின் பின்னிருக்கை முழுவதும் இரத்தக் கறையாக இருந்தது.
அவளை இழுத்து அணைத்து கொண்டவன் " நானும் தங்கச்சியோட பிறந்தவன் தான்டி... அதிர்ச்சியில் இப்படி ஆகிருக்கும்…. இரு பக்கத்துல ஏதாவது கடை இருக்கான்னு பார்க்கிறேன்…" என்று காரை ஓட்டிக் கொண்டே இடப்புறம் வலப்புறமாக பார்த்து கொண்டே ஓட்ட அங்கே சின்னதாக மளிகை கடை ஒன்று இருக்க வண்டியை அங்கே நிறுத்தி விட்டு அவளுக்கு தேவையானதை வாங்கி கொடுக்க அவளோ சங்கடத்துடன் அவனிடம் இருந்து வாங்கி கொண்டு சுற்றும் முற்றும் பார்க்க அவளின் நிலை புரிந்தவனோ அந்த மளிகை கடையிலே போய் ரெஸ்ட் ரூம் பத்தி விசாரித்து அவளை மாற்றி வர சொல்ல அவளின் மிரண்ட முகத்தை கண்டு துணைக்கு சற்று தூரம் தள்ளி நின்றான்.சஹி, தன்னை சுத்தப் படுத்திக் கொண்டு வரவும் காரைக் கிளப்பும் முன் சஹியின் கையைப் பிடித்து " என் வாழ்வின் கடைசி வரை உன்னை பாதுகாப்பா, மகிழ்ச்சியாக வைத்துக்கணும்னு உன்னை பார்த்த நாளிலிருந்து தோணுதுடி…எனக்கு நீ வாழ்க்கை வரம் தருவாயா…" என்று அவளின் கண் பார்த்து கேட்க சாஹித்யா தடுமாறினாள்.அவளின் தடுமாற்றம் கண்டு செழியனோ அவளை பார்த்து சிறு புன்னகையுடன் " ஹே ரிலாக்ஸ்…. டேக் யுவர் ஓன் டைம்…" என்று சொல்லியவாறே சஹியின் வீட்டிற்கு காரை செலுத்தினான்.
காரில் பயணித்து கொண்டிருந்த அபிஜித் சில மணி நேரங்களுக்கு முன் நடந்த நிகழ்வை யோசித்து கொண்டிருந்தான்.
" என்ன அபிஜித்… உன் காதலியை தேடுற போல…" என்று நக்கல் குரலில் கேட்க போனில் பேசினாலும் அந்த குரலை அடையாளம் கண்டு கொண்டான் அபிஜித்.
"டேய்...யோகேஷ்…. பன்னாடை பயலே! " என்று கோபமாக பேச அவனின் குரலில் " ஸ்ஸ்… சவுண்டு விடாதீங்க.. மிஸ்டர்.அபிஜித்… உங்க லவ்வர் இருக்கற இடம் தெரியணுமா? வேண்டாமா?".... என்று குழந்தை குரலில் மிமிக்ரி செய்ய அபிஜித் சட்டென்று நிதானமானான்.
ஒரு சிலரிடம் நமக்கு தேவையான விஷயங்களை வாங்க வேண்டுமென்றால் சில நேரங்களில் நாம் அவசரபடாமல் மீனுக்காக காத்திருக்கும் கொக்கினைப் போன்று காத்திருந்து காரியத்தை சாதிக்க வேண்டும். அபிஜித்தும் சாஹித்யா இருக்கும் இடம் யோகேஷ்க்கு தெரிந்த காரணத்தால் அமைதி காத்தான்.
யோகேஷூம் ஒரு விஷயத்தை கூறும் போது எதிராளியின் குரலில் அவன் குதுகலமடைந்து விஷயத்தை இழுத்து மற்றவர்களை கலவரப்படுத்தி அதில் குளிர் காய்வான். அபிஜித் தும் இவனை பற்றி அறிந்து வைத்திருந்ததால் அமைதியாக அவனை பேசவிட்டடான்.
" உன் முகத்தை பதற்றத்துடன் பார்க்கறப்ப இப்போ எனக்கு எப்படி இருக்கு தெரியுமா?..." என்று கேலியோடும் குரலில் கேட்க அபிஜித்தோ " வந்து நேர்ல பாருடா…உனக்கு தில்லிருந்தா" என்று திருப்பி கொடுத்தான்.
"வரேன் டா...வந்து உன் முன்னாடி நிற்கிறேன்... அதற்கு முன் இதையும் நல்ல கேட்டுக்கோ…. கட்டுமான உலகில் வளர்ந்து வரும் இளம் தொழிலதிபர் அபிஜித்தின் காதலி… செல்வி. சாஹித்யா ஏதோ ஒரு நெடுஞ்சாலையில் தற்போது ஓடிக் கொண்டிருக்கும் அரிய காட்சி இதோ…" என்று சொல்லி அபிஜித்துக்கு வீடியோ ஒன்றை அனுப்பினான்.
அதை பதைபதைக்கும் நெஞ்சோடு பார்த்த அபிஜித் பல்லைக் கடித்துக் கொண்டே " பொருக்கி ராஸ்கல்… என் சஹிக்கு மட்டும் எதாச்சும் ஆகட்டும்… உன் முன்னாடி எமனா வந்து நிற்பேன் டா…." என்று நிதானமாக கூறினான். அவனின் நிதானம் எப்போதும் யோகேஷிற்கு பயம் தரும் ஒன்று.
யோகேஷ் அனுப்பிய வீடியோவில் சஹி சென்னை ஹைவே ரோட்டில் சென்று கொண்டிருப்பதை கணித்த அபி காரை விரைவாக ஓட்டினான்.
கிட்டத்தட்ட மூன்று மணி நேரம் கழித்து சாஹித்யா தன் தாய் கங்கா, தந்தை மூர்த்தி, அவளின் நட்புகள், நட்புகளின் பெற்றோர் முன் முழுமையாக வீட்டுக்கு அபிஜித்தால் அழைத்து வரப்பட்டிருந்தாள்.
சாஹித்யா ஓரளவு ஆசுவாசமடைந்திருந்தாள். கண்ணில் கண்ணீருடன் ' அம்மா' என்ற அழைப்புடன் கங்காவை கட்டிக் கொண்டு கூறும் போது " ஆயிரம் அணைப்பில் வராத ஆறுதல் தன் தாயின் அணைப்பில் வரும் " என்பது சரியாக புரிந்தது. அவளிடம் யாரும் எதுவும் கேட்கவில்லை...அவளை தர்ஷினி, பிரியா, விஷான் மூவரும் ரூமிற்கு கூட்டிச் சென்று கங்கா சூடாக கொடுத்த பாலை அருந்தி விட்டு படுக்க வைத்து அவளை சிரிக்க வைத்து அவளுடனே அருகில் படுத்துக் கொண்டனர். அதேநேரம் கங்கா, மூர்த்தியை தவிர அனைவரும் விடைபெற்று கிளம்பினர்.
கங்கா " என்னங்க" என்று மூர்த்தியின் நெஞ்சில் சாய்ந்து அழுக "ஸ்ஸ்.. ஒன்னுமில்லை கங்கா…. இது என்னை மிரட்ட என் பொண்ணை கடத்திருக்காங்க…. நீ ஏதும் பயப்படாதே… இதோட மறந்துட்டு சஹியை தேற்றும் வழியைப் பாரு…." என்று கங்காவின் கன்னத்தில் தட்டி அவரை தூங்க அனுப்பி விட்டு அபிஜித்துக்கு போனை போட்டார்.
அந்த பக்கம் அபி எடுத்தவுடன் மூர்த்தி ஹலோ சொல்லும் முன் " என்ன மிஸ்டர்.மூர்த்தி… சொன்ன மாதிரி உங்க பொண்ணை கொண்டு வந்து உங்க முன்னாடி நிறுத்திட்டேனா?..." என்று கர்வமான குரலில் கேட்க மூர்த்தியோ " நீயே கடத்திட்டு போய் நீயே கொண்டு வந்து விடுறது...என்ன பொழைப்போ…." என்று அருவருப்பான குரலில் கூற அபிஜித்தோ மனதுக்குள் ' எல்லாம் என் நேரம் யா.. வருங்கால மாமனாராச்சேன்னு கொஞ்சம் அடக்கி வாசிச்சா நீ ரொம்ப பண்ற மேன்' என்று புலம்பினான்.
"சரிங்க மிஸ்டர்.மூர்த்தி… இப்ப நான் என்ன பண்ணனும்?"
" தைரியம் இருந்தால் என்கிட்ட தொழிலில் மோதி என்னை ஜெயிச்சுக்காட்டு….".
" மிஸ்டர்.மூர்த்தி…. இப்போதைக்கு எல்லா முக்கிய பிராஜெக்ட்டும் என் கம்பெனி வசம்…. உயரப் பறந்தாலும் கீழே இறங்கி தான் ஆகனும்… உங்களை ஜெயிக்க வரையறை இருக்கா என்ன? என்று நக்கலாக கேட்டான்.
" வரையறை தானே… இருக்கு. எப்பவும் கட்டுமான தொழிற்துறையை பொருத்தவரை கடந்த இருபத்தைந்து வருஷமா பெஸ்ட் ஆர்க்கிடெட் அவார்டு என்னோட எம்.எம்.கம்பெனி தான் வாங்கிட்டு இருக்கேன். இந்த தடவை அதை உன் கம்பெனி வாங்கிட்டால் என் பொண்ணை உனக்கு கட்டி தரேன்…" என்று பழம் நழுவி பாலில் விழுந்தது மாதிரி மூர்த்திக்கு தெரியாமலே அபிஜித்துக்கு சஹியை அடையும் வாய்ப்பை வழங்கினார்.
அபிக்கு அவரின் சவாலில் புன்னகை வந்தாலும் " சரிங்க மிஸ்டர்.மூர்த்தி… உங்க சவாலில் நான் ஜெயிச்சா உங்க பொண்ணை எனக்கு அடுத்த நாளே கட்டி வைக்கணும்…" என்று அபி பேசி அதை ரெக்கார்ட் பண்ணிக் கொண்டான். அதே சமயம் மூர்த்தியும் ரெக்கார்ட் செய்தார்..
கடவுள் ( ரைட்டர்) அபிஜித்துக்கு சாஹித்யாவை தான் ஜோடி போட விரும்பிவிட்டால் யாரால் அதை தடுக்க இயலும்.
அதேநேரம் தூங்கிக் கொண்டிருந்த சாஹித்யாவிற்கு கனவில் இளஞ்செழியன் சிறுசிரிப்புடன் வந்து " என்னை பிடிச்சிருக்கா " என்று கேட்க அவள் பதறி எழுந்து பார்க்க அங்கே யாரும் இல்லாமல் தன் நட்புகள் மட்டும் தூங்கிக் கொண்டிருந்தனர். அவளோ கனவில் அவனுக்கு பதிலளிக்காமல் சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு யார் காதிலும் விழாது " பிடிச்சிருக்கு" என்று சொல்லி விட்டு கண்களை மூடிக் கொண்டாள்.
*********************************************
"கோபப்படுபவனை விட அமைதியாக இருப்பவன் ஆபத்தான எதிரி…" இது சாணக்கியரின் சொல்லடை.
ஒரு சொல் வெல்லும் ஒரு சொல் கொல்லும்... அதேபோல் தான் மூர்த்தி சொன்ன சொல் எந்த ஆண்மகனையும் பதம் பார்க்க வைக்கும். எந்த விஷயத்தையும் ஆராயாமல் பேசும் போது நாவடக்கம் தேவையான ஒன்று. நாவடக்கம் இல்லையெனில் நமக்கும் நம்மை சுற்றி உள்ளவர்களுக்கும் அது ஆபத்தாக முடியலாம். இப்போது மூர்த்தி கோபத்துடன் விட்ட வார்த்தைகள் யாருக்காக அவர் அதை சொன்னாரோ? அவளை அது தாக்கப் போவதை அறியாமல் போனது அந்தோ பரிதாபம்.
மூர்த்தியுடன் பேசிவிட்டு தனது அடர்ந்த ஊதா நிற ஜாகுவாரை கிளப்பிய வேகத்தில் அபிஜித்தின் கோபம் அவனின் அருகில் அமர்ந்திருந்த கதிருக்கு உதறல் எடுத்தது.
" டேய் அபி... கொஞ்சம் மெதுவா போடா…. பயமா இருக்கு…"
" அப்படி பயம் இருக்கிறவன் வண்டியில ஏறியிருக்க கூடாது… என் சஹி எங்கே என்ன ஆகிட்டு இருக்காளோ? இதுல இந்த ஆளு என்ன பேச்சு பேசுறான்…." என்று பொரிந்து தள்ளிக் கொண்டே தனது காரை வலப்புறமாக திருப்பிய வேகத்தில் கதிர் அவன் மேல் விழுந்து எழுந்தான். அபிஜித்தோ வண்டியை ஓட்டிக் கொண்டே கதிரை முறைத்து பார்க்க அவனோ மனதிற்குள் ' ஆத்தி! இவன் ஏதாச்சும் இப்ப அசடு வழியுற மாதிரி சொல்லுவானே!...' என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள் அபிஜித் கோப பார்வை பார்த்துக்கொண்டே " சீட் பெல்ட் போடுடா ஒழுங்கா…" என்று மட்டும் சொன்னான். கதிரும் சீட் பெல்ட்டை போட்டு விட்டு அவன் ஒருபக்கமும் அபிஜித் மறுபக்கமும் பார்த்துக் கொண்டே வந்தனர்.
திடீரென்று கதிர் அபிஜித்தின் கையை சுரண்ட ஏற்கனவே தன்னவளுக்கு என்ன ஆனதோ ஏதானதோ என்று சிறு பதட்டத்துடன் கண்களை சுழற்றியவாறு வண்டியை ஓட்டிக் கொண்டிந்த அபிஜித் எரிச்சலுடன் திரும்பி பார்க்க கதிர் அவனது முகத்தை பார்த்து விட்டு" இல்லை… நீ ஏற்கனவே அந்த பொண்ணை கடத்தணும்னு சொல்லிட்டு இருந்த…ஒருவேளை எங்ககிட்ட சொன்ன மாதிரியே கடத்திட்டியோ" என்று அறிந்து கொள்ளும் குரலில் கேட்டான்.
அவனை கொலைவெறியுடன் ஏறிட்டு பார்த்த அபிஜித்தோ " ஏன்டா… அவளை நான் கடத்தணும்? அவளை என் மனசுல நான் கடத்தி ரொம்ப வருஷம் ஆச்சு…. இன்னொரு தடவை கேள்வி கேட்கிறேன்னு கேட்ட காரிலிருந்து எட்டி விழுவ…. அவளை கடத்துனவன் மட்டும் யாருன்னு தெரியட்டும்… அவனுக்கு நரகத்தை காட்டுறேன்" என்று முகம் கடுகடுக்க கூறினான். பின் திரும்பி கதிரை பார்த்து " நீ முதலில் காரை விட்டு இறங்கு" என்று கூற அதிர்ந்து போய் பார்த்த கதிரிடம் " நீ வேற கார்ல தேடிப் பாருடா…. இரண்டு பேரும் ஒரே இடத்தில் தேடுவதை விடுத்து தனித்தனியாக தேடினால் என் சஹி இரண்டு பேருல யார் கண்ணிலயாச்சும் படுவா " என்று கூற அவன் சொல்வதும் சரி என்று கதிருக்கு பட அவன் வேற கார் வரவழைத்து மறுபக்கம் தேட சென்றான்.
அவன் போன பின் தன் நிலையை நொந்து கொண்டு அபிஜித் மனதுக்குள் ' நான் சும்மா ஒரு பேச்சுக்கு தான்டி உன்னை கடத்தி உங்க அப்பனுக்கு பாடம் கற்பிக்கலாம்னு நினைச்சேன்… ஆனால் அவ்ளோ தைரியமா இந்த அபிஜித்தோட லவ்வர் மேல் கைவைக்க யாரு துணிந்துஇருக்கா? வரேண்டி…. உன்னை தேடி.. அதுவரை உனக்கு ஏதும் ஆகிடக்கூடாது… ' என்று மனதுக்குள் சஹியுடன் பேசும் போதே அவன் நினைவில் வேறொருவனின் முகம் வந்து போனது.
தொழில் என்று வரும் போது அதில் வெற்றி பெற வேண்டுமென்றால் சில நேரங்களில் எறும்பை போன்று சுறுசுறுப்பாகவும் குதிரையை போன்று அதிவேகமாக ஓடிக் கொண்டிருக்க வேண்டும். அதேசமயம் நம் பலம் எது பலவீனம் எது என்று தன்னை சுய பரிசோதனை செய்ய வேண்டும். தனது பலத்தை விட எதிரியின் பலத்தை அவனை விட இருமடங்காக தெரிந்து வைத்திருக்க வேண்டும் என்பது உலக நியதி.
அபிஜித் தனது காரை ஒரு வளைவில் திருப்பும் போதே அவனது மொபைலில் அழைப்பு வர அவனுக்கு தெரியாத நம்பரிலிருந்து அழைப்பு வந்திருந்தது. அவன் யோசனையுடன் அழைப்பை ஏற்று காதில் வைக்க அந்த பக்கம் சிரிப்புடன் " என்ன அபிஜித்? உன் காதலியை தேடுற போல" என்று நக்கலாக கேட்க அபிஜித் அந்த குரலை அடையாளம் கண்டு கொண்டான்.
********************************************* பச்சை நிற குவாலியர் கார் சமயபுரம் ஹைவேயில் சென்னை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தது. காரில் இரண்டு பேர் முன்னிருக்கையில் அமர்ந்திருக்க பின்னிருக்கையில் சஹி மூர்ச்சையாகி படுக்க வைக்க பட்டிருந்தாள்.
கார் ஒரு இடத்தில் சற்று குலுங்கலுடன் நிற்கவும் அதில் சற்று மயக்கம் தெளிந்த சாஹித்யா மெதுவாக இமை பிரித்து பார்க்க முதலில் இருட்டாக தெரிய தொடங்க மெதுவாக தலையை உலுக்கி எந்த இடம் என்று பார்க்க அது ஒரு ஹைவே ரோடு. தன்னை கடத்தி வந்த இருவரும் சற்று ஓரமாக ஒதுங்கி இருந்தனர். அவர்கள் திரும்பி வருவதற்குள் அவர்கள் கண்ணில் படாதவாறு தொலைதூரத்திற்கு சென்று விடவேண்டி காரில் இருந்து மெதுவாக இறங்கினாள்.
'அச்சச்சோ… இது என்ன ஆள் நடமாட்டமே இல்லாம இருக்கு…' என்று மனதில் நினைத்து கொண்டே " ஒரு பெண்ணுக்கு தன்னம்பிக்கையும் எதையும் எதிர்நோக்கும் துணிச்சலும் இருந்து விட்டால் அவளுக்கு எந்த பிரச்சனை வந்தாலும் தனியாக சமாளிக்க முடியும்…" என்று என்றோ ஒருநாள் தன் அம்மா கங்கா சொன்னது ஞாபகத்திற்கு வர கடவுளை மனதில் நினைத்து விட்டு அங்கிருந்து ஓடத் தொடங்கினாள்.
அவள் ஓடும் போதே காருக்கு வந்த அடியாள் இருவரும் காரில் அவள் இல்லாததை கண்டு திகைக்கும் வேளை அவர்களில் ஒருவனுக்கு அவனது பாஸிடம் இருந்து அழைப்பு வர அவனோ நடுக்கத்துடன் எடுத்து 'ஹலோ பாஸ்….' என்று சொல்ல எதிர்பக்கம் பாஸ் என்று அடியாளால் அழைக்கபட்டவன் பேசத் தொடங்கினான்.
"என்னடா அந்த பொண்ணு முழிச்சிட்டாளா…."
"ஹ்ம்ம்… முழிச்சிட்டாங்க...பாஸ்" என்றான் தயக்கத்துடன்…
"என்னது? அதற்குள் முழிச்சிட்டாளா?... சீக்கிரம் அவளுக்கு மயக்கம் தெளிஞ்சிருக்குனா நீங்க ஹெவியா கொடுத்துருக்க மாட்டிங்க போல…. இதுதான் நீங்க வேலை பார்க்கும் லட்சணமா?" என்று கடிந்து கொண்டான்.
" சா…..சாரி…. பாஸ்"
" சரி... இன்னும் கொஞ்சம் ஹெவியா மருந்தை அவளோட மூக்குல வைச்சு விடு " என்றான்.
" பா….பா….பாஸ்…" என்று அடியாள் நீட்டி முழக்க
" என்னடா திக்கிட்டு இருக்க...எனிதிங் ராங் ?" என்று பாஸ் சந்தேகமாக கேட்க
"பாஸ்... அந்த அந்த பொண்ணு தப்பிச்சிருச்சு பாஸ்…" என்று அவன் என்ன சொல்வானோ என்று தயக்கத்துடன் நிறுத்தினான்.
" யூ பிளடி ராஸ்கல்…. என்னடா பண்ணி வச்சிருக்கீங்க...அவ எனக்கு எவ்ளோ முக்கியம் தெரியுமா? இப்ப அவ என்கிட்ட வந்தே ஆகணும்...என்ன பண்ணுவீங்களோ? ஏது பண்ணுவீங்களோ ? புரியுதா?" என்று கடுங்குரலில் கூறிவிட்டு போனை பட்டென்று கட் செய்துவிட்டான்.
அடியாள் இருவரும் தன் பாஸிடம் திட்டு வாங்க வைத்த சாஹித்யாவின் மேல் அதிக கோபம் கொண்டனர். அவள் இந்த இருட்டில் ரொம்ப தூரம் சென்றிருக்க மாட்டாள். ஆதலால் அவளின் வேகத்தை விட இருமடங்காக வண்டியை ஓட்டினால் அவளை கண்டுபிடித்து விடலாம் என்று நினைத்து சஹியை திட்டிக் கொண்டே வண்டியை எடுத்தனர்.அவர்கள் ஓட்டிய வேகத்தில் தூரத்தில் கீழே விழுந்த தன் துப்பட்டாவை எடுத்துக் கொள்ளாமல் ஓடிய சஹியை அடைந்து விட்டனர்.
சாஹித்யா அவர்களை பார்த்து அதிர்ச்சி அடைந்தாலும் அடியாள்கள் இருவரும் காரிலிருந்து இறங்கி வருவதற்குள் அவர்களை தாண்டி ஓடும்போது அடியாளில் ஒருவன் சஹியின் கையை பிடிக்க போகும் போது அவள் ஓட எத்தனிக்க அவளின் ஒரு கைத்துணி அடியாள் இழுத்த இழுபறியில் இரண்டாக கிழிந்தது. அதேநேரம் சாஹித்யா இரண்டடி முன்னால் சென்று விழுக அவளை இரு வலிய கரங்கள் அணைத்து பிடித்திருந்தது.
அந்த கரங்களில் இருந்து துள்ளித் துடித்த சாஹித்யாவை "ஸ்ஸ்… கொஞ்சம் துள்ளாம இருடி… நான் தான்…" என்று ஆண்மையின் கம்பீரமான குரலில் கூறியவனை விழிகளில் திகைப்புடன் பார்க்க அங்கே ஆக்ரோஷமாக தனது முழு உயரத்திற்கும் நின்றிருந்தான் இளஞ்செழியன்.
அவனைப் பார்த்ததும் சாஹித்யாவிற்கு மயக்கம் வந்து விட்டது. அதை அவன் உணர்ந்ததும் தன் காரினுள் ஏசியை முழுவதும் வைத்து விட்டு அவளை பின் இருக்கையில் கிடத்தினான்.தனது காரில் இருந்த டேஷ் போர்டில் இருந்த துண்டினை எடுத்து அவளுக்கு போர்த்திவிட்டு அந்த அடியாளை நோக்கி திரும்பி புருவத்தை கேள்வியாக உயர்த்தி என்ன என்று வினவினான்.
அந்த அடியாள்களோ " டேய் யார்டா நீ? மரியாதையா அந்த பொண்ணை எங்ககிட்ட கொடுத்துட்டு போயிரு…." என்று மிரட்டலான குரலில் சொன்னார்கள்.
செழியனோ, " எது? நான் யாரா? அவ இந்த கதை ஹீரோயின்னா, இந்த கதை ஹீரோ நான் தான் டா? வேணும்னா ரைட்டர் கிட்ட கேளு" என்று ரைட்டரையும் அந்த அடியாளிடம் கோர்த்து விட்டான்.( நல்லா இருடா ராசா)
"நீ யாரா வேணாலும் இருந்துக்கோ… இப்ப அந்த பொண்ணை எங்கக்கூட அனுப்பிரு... தேவையில்லாமல் எங்க முன்னாடி ஹீரோயிசம் காட்டி உடம்பை புண்ணாக்காதே! "
என்று அடியாள் செழியனை எச்சரித்தான்.
செழியனோ நக்கலான குரலில் " பார்டா… என் மேல் தங்களுக்கு இருக்கும் அக்கறைக்கு நன்றி!" என்று கூற அவனின் பேச்சில் கடுப்படைந்த அடியாளோ செழியனை தாக்க வர இரண்டடி பின்னால் சென்று தன் வலது காலை தூக்கி அடியாளின் விலா எலும்பில் எட்டி மிதிக்க அவன் வலிதாங்காது மல்லாக்காக வீழ்ந்தான்.
மற்றொரு அடியாளோ தனது சகா அடிவாங்கி வீழ்ந்து கிடைப்பதை பார்த்து செழியனை நோக்கி கத்தியுடன் ஆவேசமாக வர செழியன் அவன் கையைப் பிடித்து முறுக்கிய விதத்தில் அவன் பிடித்திருந்த கத்தி கீழே விழ அடியாளின் கழுத்தை ஒரு கையிலும் அவனின் கையை மறுகையிலும் பிடித்திருந்த செழியன், அவனை கீழே குனிய வைத்து தனது வலதுகால் முட்டியால் ஒரு எத்து விட அடியாளுக்கு மூக்கிலும் வாயிலும் இரத்தம் கொட்டியது.
இதையெல்லாம் பயத்துடன் மயக்கம் தெளிந்து பார்த்து கொண்டிருந்த சஹி," வீட்டுக்கு போகனும்…" என்று மெல்லிய குரலில் சொன்னாள். அந்த மெலிதான குரலும் செழியன் காதில் விழ உடனே காரின் அருகில் வந்து " போலாம்டி…ரொம்ப பயந்து போயிருக்க என் கையை பிடித்துக் கொண்டு முன்னால் வந்து உட்காரு…" என்று அவளின் கண் பார்த்து சொல்ல அவளும் அவனுக்கு பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்தாள்.
அவனின் அருகே அமரும் போதே சஹிக்கு கண்ணீர் முட்டிக் கொண்டு வர அவளின் கண்ணீரைக் கண்ட செழியன் " ஏய்... லூசு அதுதான் ஏதும் ஆகவில்லையேடி…அப்பறம் ஏன்டி அழுகுற " என்று சொன்னவன் அவள் முகத்தை தொட்டு திருப்ப அவளோ தன் கண்களால் பின் இருக்கையை காட்ட அவனோ என்னது என்று பார்க்கவும் அங்கே காரின் பின்னிருக்கை முழுவதும் இரத்தக் கறையாக இருந்தது.
அவளை இழுத்து அணைத்து கொண்டவன் " நானும் தங்கச்சியோட பிறந்தவன் தான்டி... அதிர்ச்சியில் இப்படி ஆகிருக்கும்…. இரு பக்கத்துல ஏதாவது கடை இருக்கான்னு பார்க்கிறேன்…" என்று காரை ஓட்டிக் கொண்டே இடப்புறம் வலப்புறமாக பார்த்து கொண்டே ஓட்ட அங்கே சின்னதாக மளிகை கடை ஒன்று இருக்க வண்டியை அங்கே நிறுத்தி விட்டு அவளுக்கு தேவையானதை வாங்கி கொடுக்க அவளோ சங்கடத்துடன் அவனிடம் இருந்து வாங்கி கொண்டு சுற்றும் முற்றும் பார்க்க அவளின் நிலை புரிந்தவனோ அந்த மளிகை கடையிலே போய் ரெஸ்ட் ரூம் பத்தி விசாரித்து அவளை மாற்றி வர சொல்ல அவளின் மிரண்ட முகத்தை கண்டு துணைக்கு சற்று தூரம் தள்ளி நின்றான்.சஹி, தன்னை சுத்தப் படுத்திக் கொண்டு வரவும் காரைக் கிளப்பும் முன் சஹியின் கையைப் பிடித்து " என் வாழ்வின் கடைசி வரை உன்னை பாதுகாப்பா, மகிழ்ச்சியாக வைத்துக்கணும்னு உன்னை பார்த்த நாளிலிருந்து தோணுதுடி…எனக்கு நீ வாழ்க்கை வரம் தருவாயா…" என்று அவளின் கண் பார்த்து கேட்க சாஹித்யா தடுமாறினாள்.அவளின் தடுமாற்றம் கண்டு செழியனோ அவளை பார்த்து சிறு புன்னகையுடன் " ஹே ரிலாக்ஸ்…. டேக் யுவர் ஓன் டைம்…" என்று சொல்லியவாறே சஹியின் வீட்டிற்கு காரை செலுத்தினான்.
காரில் பயணித்து கொண்டிருந்த அபிஜித் சில மணி நேரங்களுக்கு முன் நடந்த நிகழ்வை யோசித்து கொண்டிருந்தான்.
" என்ன அபிஜித்… உன் காதலியை தேடுற போல…" என்று நக்கல் குரலில் கேட்க போனில் பேசினாலும் அந்த குரலை அடையாளம் கண்டு கொண்டான் அபிஜித்.
"டேய்...யோகேஷ்…. பன்னாடை பயலே! " என்று கோபமாக பேச அவனின் குரலில் " ஸ்ஸ்… சவுண்டு விடாதீங்க.. மிஸ்டர்.அபிஜித்… உங்க லவ்வர் இருக்கற இடம் தெரியணுமா? வேண்டாமா?".... என்று குழந்தை குரலில் மிமிக்ரி செய்ய அபிஜித் சட்டென்று நிதானமானான்.
ஒரு சிலரிடம் நமக்கு தேவையான விஷயங்களை வாங்க வேண்டுமென்றால் சில நேரங்களில் நாம் அவசரபடாமல் மீனுக்காக காத்திருக்கும் கொக்கினைப் போன்று காத்திருந்து காரியத்தை சாதிக்க வேண்டும். அபிஜித்தும் சாஹித்யா இருக்கும் இடம் யோகேஷ்க்கு தெரிந்த காரணத்தால் அமைதி காத்தான்.
யோகேஷூம் ஒரு விஷயத்தை கூறும் போது எதிராளியின் குரலில் அவன் குதுகலமடைந்து விஷயத்தை இழுத்து மற்றவர்களை கலவரப்படுத்தி அதில் குளிர் காய்வான். அபிஜித் தும் இவனை பற்றி அறிந்து வைத்திருந்ததால் அமைதியாக அவனை பேசவிட்டடான்.
" உன் முகத்தை பதற்றத்துடன் பார்க்கறப்ப இப்போ எனக்கு எப்படி இருக்கு தெரியுமா?..." என்று கேலியோடும் குரலில் கேட்க அபிஜித்தோ " வந்து நேர்ல பாருடா…உனக்கு தில்லிருந்தா" என்று திருப்பி கொடுத்தான்.
"வரேன் டா...வந்து உன் முன்னாடி நிற்கிறேன்... அதற்கு முன் இதையும் நல்ல கேட்டுக்கோ…. கட்டுமான உலகில் வளர்ந்து வரும் இளம் தொழிலதிபர் அபிஜித்தின் காதலி… செல்வி. சாஹித்யா ஏதோ ஒரு நெடுஞ்சாலையில் தற்போது ஓடிக் கொண்டிருக்கும் அரிய காட்சி இதோ…" என்று சொல்லி அபிஜித்துக்கு வீடியோ ஒன்றை அனுப்பினான்.
அதை பதைபதைக்கும் நெஞ்சோடு பார்த்த அபிஜித் பல்லைக் கடித்துக் கொண்டே " பொருக்கி ராஸ்கல்… என் சஹிக்கு மட்டும் எதாச்சும் ஆகட்டும்… உன் முன்னாடி எமனா வந்து நிற்பேன் டா…." என்று நிதானமாக கூறினான். அவனின் நிதானம் எப்போதும் யோகேஷிற்கு பயம் தரும் ஒன்று.
யோகேஷ் அனுப்பிய வீடியோவில் சஹி சென்னை ஹைவே ரோட்டில் சென்று கொண்டிருப்பதை கணித்த அபி காரை விரைவாக ஓட்டினான்.
கிட்டத்தட்ட மூன்று மணி நேரம் கழித்து சாஹித்யா தன் தாய் கங்கா, தந்தை மூர்த்தி, அவளின் நட்புகள், நட்புகளின் பெற்றோர் முன் முழுமையாக வீட்டுக்கு அபிஜித்தால் அழைத்து வரப்பட்டிருந்தாள்.
சாஹித்யா ஓரளவு ஆசுவாசமடைந்திருந்தாள். கண்ணில் கண்ணீருடன் ' அம்மா' என்ற அழைப்புடன் கங்காவை கட்டிக் கொண்டு கூறும் போது " ஆயிரம் அணைப்பில் வராத ஆறுதல் தன் தாயின் அணைப்பில் வரும் " என்பது சரியாக புரிந்தது. அவளிடம் யாரும் எதுவும் கேட்கவில்லை...அவளை தர்ஷினி, பிரியா, விஷான் மூவரும் ரூமிற்கு கூட்டிச் சென்று கங்கா சூடாக கொடுத்த பாலை அருந்தி விட்டு படுக்க வைத்து அவளை சிரிக்க வைத்து அவளுடனே அருகில் படுத்துக் கொண்டனர். அதேநேரம் கங்கா, மூர்த்தியை தவிர அனைவரும் விடைபெற்று கிளம்பினர்.
கங்கா " என்னங்க" என்று மூர்த்தியின் நெஞ்சில் சாய்ந்து அழுக "ஸ்ஸ்.. ஒன்னுமில்லை கங்கா…. இது என்னை மிரட்ட என் பொண்ணை கடத்திருக்காங்க…. நீ ஏதும் பயப்படாதே… இதோட மறந்துட்டு சஹியை தேற்றும் வழியைப் பாரு…." என்று கங்காவின் கன்னத்தில் தட்டி அவரை தூங்க அனுப்பி விட்டு அபிஜித்துக்கு போனை போட்டார்.
அந்த பக்கம் அபி எடுத்தவுடன் மூர்த்தி ஹலோ சொல்லும் முன் " என்ன மிஸ்டர்.மூர்த்தி… சொன்ன மாதிரி உங்க பொண்ணை கொண்டு வந்து உங்க முன்னாடி நிறுத்திட்டேனா?..." என்று கர்வமான குரலில் கேட்க மூர்த்தியோ " நீயே கடத்திட்டு போய் நீயே கொண்டு வந்து விடுறது...என்ன பொழைப்போ…." என்று அருவருப்பான குரலில் கூற அபிஜித்தோ மனதுக்குள் ' எல்லாம் என் நேரம் யா.. வருங்கால மாமனாராச்சேன்னு கொஞ்சம் அடக்கி வாசிச்சா நீ ரொம்ப பண்ற மேன்' என்று புலம்பினான்.
"சரிங்க மிஸ்டர்.மூர்த்தி… இப்ப நான் என்ன பண்ணனும்?"
" தைரியம் இருந்தால் என்கிட்ட தொழிலில் மோதி என்னை ஜெயிச்சுக்காட்டு….".
" மிஸ்டர்.மூர்த்தி…. இப்போதைக்கு எல்லா முக்கிய பிராஜெக்ட்டும் என் கம்பெனி வசம்…. உயரப் பறந்தாலும் கீழே இறங்கி தான் ஆகனும்… உங்களை ஜெயிக்க வரையறை இருக்கா என்ன? என்று நக்கலாக கேட்டான்.
" வரையறை தானே… இருக்கு. எப்பவும் கட்டுமான தொழிற்துறையை பொருத்தவரை கடந்த இருபத்தைந்து வருஷமா பெஸ்ட் ஆர்க்கிடெட் அவார்டு என்னோட எம்.எம்.கம்பெனி தான் வாங்கிட்டு இருக்கேன். இந்த தடவை அதை உன் கம்பெனி வாங்கிட்டால் என் பொண்ணை உனக்கு கட்டி தரேன்…" என்று பழம் நழுவி பாலில் விழுந்தது மாதிரி மூர்த்திக்கு தெரியாமலே அபிஜித்துக்கு சஹியை அடையும் வாய்ப்பை வழங்கினார்.
அபிக்கு அவரின் சவாலில் புன்னகை வந்தாலும் " சரிங்க மிஸ்டர்.மூர்த்தி… உங்க சவாலில் நான் ஜெயிச்சா உங்க பொண்ணை எனக்கு அடுத்த நாளே கட்டி வைக்கணும்…" என்று அபி பேசி அதை ரெக்கார்ட் பண்ணிக் கொண்டான். அதே சமயம் மூர்த்தியும் ரெக்கார்ட் செய்தார்..
கடவுள் ( ரைட்டர்) அபிஜித்துக்கு சாஹித்யாவை தான் ஜோடி போட விரும்பிவிட்டால் யாரால் அதை தடுக்க இயலும்.
அதேநேரம் தூங்கிக் கொண்டிருந்த சாஹித்யாவிற்கு கனவில் இளஞ்செழியன் சிறுசிரிப்புடன் வந்து " என்னை பிடிச்சிருக்கா " என்று கேட்க அவள் பதறி எழுந்து பார்க்க அங்கே யாரும் இல்லாமல் தன் நட்புகள் மட்டும் தூங்கிக் கொண்டிருந்தனர். அவளோ கனவில் அவனுக்கு பதிலளிக்காமல் சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு யார் காதிலும் விழாது " பிடிச்சிருக்கு" என்று சொல்லி விட்டு கண்களை மூடிக் கொண்டாள்.
*********************************************
