"
ஒன்றுபட்ட இதயமே -10
"
<மலைத்தே போனான்’ சரவணன்>
ஊரக் கூட்டிக் கூரைல ஏத்தினது பத்தி தெரியாம, பிறர் சூட்டிய பெருமையில் தலை கால் புரியாமல் மிதந்து கொண்டு இருந்தான் சரவணன்.
‘பறந்து கொண்டிருந்தவன் தரை இறங்கி வந்து கேட்கும் போது அவனை பார்த்துக் கொள்ளலாம்’,- நினைத்தவள் தன் பாடத்தை கவனிக்க கிளாஸ்க்கு செல்லலானாள்.
பத்தடி எடுத்து வைத்திருப்பாள், தன்னை நிழல் போல் தொடரும் நண்பன் தொடராமல் போனதில்; நின்று திரும்பியவள், கல்லூரி தோழர்களுடன் பேசியபடி சிரித்திருந்த ராமனின் முகத்தை கண்டு கொஞ்ச நேரத்துல டென்ஷன் ஆக்கிட்டானே.
ஆசுவாசப்பட்டு நிம்மதி நிறைந்த மனதுடன் பாட சாலையை நோக்கி பயனப்பட்டாள்.
தற்காலிக நிம்மதி இது என்று அறியாமல் தன் உள்ளுணர்வை புறம் தள்ளினாள் பேதையவள்.
முன் செல்லும் முல்லைக்கு, தன் மனம் அறிய செய்யாததை நினைந்து தனக்கு ஒரு ஷபாஷ் கொட்டியவன், அவசர அவசரமாய் அலைபேசியின் பொத்தானை அழுத்தினான் கும்பலில் இருந்து விலகியவாறே.
'நீங்கள் தொடர்பு கொள்ளும் வாடிக்கையாளர், தொடர்பு எல்லைக்கு அப்பால் உள்ளார், சிறிது நேரம் கழித்து தொடர்பு கொள்ளவும்; அல்லது உங்கள் நடப்பு டாரிஃபின் படி வாய்ஸ் மெசெஜ் அனுப்பவும்…'
மறுபடியும், மறுபடியும் முயற்சி செய்தவன் ஓய்ந்த நேரத்தில்,
பயந்து பயந்து ஒரு உருவம் தன் உடைமைகளை இறங்கிக் கொண்டு இருந்தது.
போன உயிர் திரும்பி வந்தது போல் உணர்ந்தவன், துரிதமாய் செயல் பட்டான் அவளின் நிலை அறிய.
"அண்ணா ஒரு நிமிஷம் நீங்க இங்கயே இருங்க,
நான் ஒருதவங்கள பாக்கனும் அவங்கள பார்த்துட்டு வந்திடுறேன்,
வெய்ட்டிங்க் சார்ஞ்சஸ் சேர்த்தே தந்திருவேன் – டேக்ஸி டிரைவரிடம் சொன்னாள் ரட்சன்யா".
"அவ்வளவுக்கு மோசம் இல்ல நம்ம சனு" - ராமன்
'அது எப்படி அவள நீ அப்படி நினைக்கலாம் அவளுக்காக பாடுபட்டவள பார்க்காம போக முடில பார்த்தியா?'
'அதுக்குள்ள ஊர விட்டு ஓடிட்டாளோ-னு ஓடுது உன் எண்ணம் சேச்சா, மை சனு இஸ் ஸ்வீஈஈட்', என்றவன்
'அடேய் முட்டாள் ஒரு நிமிஷத்துல ரட்சிப்பவளை ராட்சஷியா நினைச்சிட்டியே… முட்டாள்… முட்டாள்….'
தன்னை தானே கடிந்து கொண்டவன், தன்னவளை பின் தொடர்ந்தான்.
விடலையினர் போல் கண்டது எல்லாம் தனக்கே சொந்தம் எனும் பாவனையில் விழுந்தான் – எல்லாம் காதல் படுத்தும் பாடு.
கண்டால் எடு கேட்டால் கொடு!!
"கண்ணியை கண்களால் கண்டான்
தன்னவள் என நினைத்து விட்டான்…
கேட்டால் - கொடுத்து விட முடியுமா?? "
– கேட்பவரை பொறுத்து கொடுக்கப் படுவதும் நிராகரிப்படுவதும்.
ரட்சன்யா- ராமனின் சனுவாய் ஆவாளா? அல்லது ராமனையே இல்லாமல் செய்வாளா?
விடை காலனின் கையில்.
*****-------******
உள்ளே நுழைந்தவள்; சந்தோஷத்தோடும், ஆரவாரத்தோடும் குதூகளித்து கொண்டிருந்த சீனியர்ஸை கண்டு ஒரு நிமிடம் திகைத்தாள்;
'அவர்கள் சந்தோஷப்படுவதற்கு காரணம் ராணியின் மரணம் தான்' என்று நினைத்து கன்னங்களில் வழியும் கண்ணீரோடு கண்களை மூடி நின்றாள், எல்லாம் இத்துடன் முடிந்து விட்டது என்னும் பாவனையில்.
நின்றவளின் மனவோட்டத்தில் 'ஆசை ஆசையாய் அனுப்பி வைத்த முகம் மிளிர, எனக்கும் என் படிப்புக்கும் கொடுப்பனையில்லை என்று கால்களை பற்றி சொன்னாள் மானசீகமாய்',
'ராட்சஸியா மாறி சூரையாடுவேன் என்று தெரிந்து தான், பிறர் கூப்பிடும் போதாவது நீ ரட்சிக்க வேண்டும் என்று நினைவில் கொள் எனும் சொல்லாய் வைத்தீர்களோ?' கேள்வி கேட்டவள், ஆனா நான் தவறிட்டேன் என்றும் இணைத்துக் கொண்டாள்.
'ஐ ஆம் வெரி சாரி ராணிக்கா, என் வம்பில் உங்களை மாட்டி விட்டுட்டேன்..,'
'எவ்ளோ நல்லவங்க நீங்க..'
'என் கஷ்டதுக்கு உதவ நினைச்சு இப்டி அல்பாயுசுல போயிட்டீங்களே..'
"நான் என்ன கைமாறு செய்வேன்.." 'ஒரு உயிரை காவு வாங்கிய பாவி நான் எனக்கு எல்லாம் மண்ணிப்பே கிடையாது' எனவும் மன அழுத்ததின் வீரியத்தில் “நான் என்ன கைமாறு செய்வேன்..” என்பதை வாய்விட்டே சொல்லியிருந்தாள்.
நினைவுகளில் சுழன்றிருந்தவள், "ஒரு டீ மசால் வட வாங்கி தரர்து…" எனும் சத்தம் கேட்டு கண் திறந்தாள்.
திறந்தவள், இறந்தவள் பேயாக வந்திருக்கிறாள் என்று நினைத்து அலறியபடி திரும்பி ஓட நினைக்க,
நினைக்கத் தான் முடிந்தது எதிலோ முட்டி தட்டி பிடிக்க பட்டிருந்தாள்.
தம் தன நம் தன
நம் தன நம் தன… ஆ அ அ ஆ அ அ அ
தம் தன நம் தன தாளம் வரும்..
புது ராகம் வரும்… பல பாவம் வரும்..
அதில் சந்தன மல்லிகை வாசம் வரும்…
மணமாலை வரும் சுப வேளை வரும்
மணநாள் திருநாள் புதுநாள்
உன்னை அழைத்தது…
தம் தன நம் தன
நம் தன நம் தன… ஆ அ அ ஆ அ அ அ
"ஏய் ரட்சன்யா என்னாச்சு ஏன் இப்படி ஓடுற",
"பந்தயத்துல வாட்ச எடுத்துட்டு வந்திட்டேன்… நீ ஒன்னும் ஓடி எடுத்திட்டு வர வேண்டாம்" என கலாய்த்து சகஜ நிலைக்கு கொண்டு வந்தாள்.
பின்னே இவ்வளவு நேரமா ராமனும் ரட்சன்யாவும் ஓட்டிய படத்தை பார்த்து கொண்டு தானே இருந்தாள்.
காதலர்கள்: இடம் பொருள் ஏவல் மறந்திருந்தாலும்,
தான் தன் நண்பனுக்காய்,
தன் உணர்வுகளை அறிந்தவனுக்காய், என்ன செய்ய முடியுமோ அத்தனையும் செய்ய ஆவல் கொண்டாள்.
அதன் முதல் படியாய் - "இந்தா இது உனக்கு தான், ரொம்ப கெட்டி…"
..........
"எனக்கு பாசமா குடுத்தது.."
..........
"என் ஏற்றதிலையும் என் தாழ்விலையும் என் கூடவே இருந்தது"
........
"என்னையும் என் காலத்தையும் முடுக்கி விட்டது"
........
"இப்போ நானும் உனக்கு பாசமா குடுக்குறேன்- பத்திறமா கட்டி வெச்சிக்கோ!!"
...........
சொன்னவளின் பார்வை ரட்சன்யாவிடமும் இல்லை, வாட்சிடமும் இல்லை ஆனால் நிலைத்திருந்தது என்னவோ சின்னுவின் முகத்தில்…
கட்டி-ல குடுத்த அழுத்தத்த பார்த்தா கட்ட சொன்னது வாட்ச-யா இல்ல வாலிபனையா ??? யோசிக்க வேண்டிய விஷயம்.
சின்னுவும் 'எனக்கு இவளை பிடித்திருக்கிறது' என சொல்லவில்லை
குட்டிமாவும் 'நீ அவள விருப்புறியானு' கேட்கவில்லை….
எல்லாம் பகிர்ந்து கொள்ளும் ஒரு கூட்டு பறவைகள், இதில் மட்டும் பரிபாஷையை உபயோக படுத்தியது ஏனோ? (அட நீ கதைய எழுத தான்).
'தன் கனவுகள் சிதைந்து விட்டது, குடும்பத்தவரின் ஆசை நிராசை ஆக்கிவிட்டேன், ஒரு நல்ல உள்ளத்தை கொன்று விட்டேன்' என தவித்தவளின் காதுகளில் தேன் பாய்ந்தது போல் உணர்ந்தாள்
மகிழ்ச்சியின் மிகுதியில் தன்னை தாங்கியவனை பொருட் படுத்தவில்லை,
ராணியை கட்டி அணைத்து முத்தம் பதிக்க போக…
கருகும் வாசமும், கடுகடுக்கும் முகமும் கண்டு இடையில் கைகளை விட்டு முத்தத்தை மட்டும் தடுத்து விட்டாள்..
"அச்சச்சோ" என கைகளை உதரிக் கொண்டே; பய பார்வை பார்த்தவளின் அழகில் இருவரும் மயங்கி "நோ க்யூட்டி ஐ டோண்ட் எங்கரேஜ் கிஸ்ஸஸ்" எனவும்
தன்னை தொடரும் கண்களுக்கு மட்டும் அல்லாமல், காதுகளுக்கும் வேலை கொடுத்து, அவ்வார்த்தையை கேட்டதும்,
"ஆமா மா இவளுக்கு ஆண்கள் கொடுத்தால் மட்டுமே மொத்தமும் கொடுப்பாள், ஏற்பதாயினும் சரி தருவதாயினும் சரி.. " என வக்கிரமாய் நினைத்தது.
யம்மா உங்க டிஸ்ஸுகஷன அப்புறமா வெச்சிக்கோங்க, லட்டு மாதிரி இந்த விதிக்கு சான்ஸ் குடுக்குறீங்களே … எப்பூடி இப்டி எல்லாம்.
ரெண்டுபடும்
