அத்தியாயம் - 1
பிருந்தாவனம் இல்லம் – கோவை மாநகரம்
பெயருக்கேற்ப எந்தவிதமான அறிகுறியும் இல்லை அந்த வீட்டில். ஏனெனில் எந்த விதமான சந்தோசங்களையும் உயிர்ப்பையும் பெற்றிருக்கவில்லை. இவை அனைத்தும் இருந்தகாலமும் உண்டு, ஆனால் இப்பொழுது தனி ஒருத்தி வாழும் இருப்பிடமாக மட்டுமே உள்ளது.
அங்கே அவள் தனியாக இருக்கிறாள் என்று கருத வேண்டாம். வீட்டில் வேலை செய்யும் ஆட்களும் அவளுக்கான பிஏ மதுமிதாவும் அவளுடன் தங்கியிருக்கிறார்கள். அனைத்துவிதமான வெற்றிகளையும் பெற்று யாரும் எதிர்க்க முடியாத இடத்தை அவள் அடைவாள் என அவளே நினைத்திருக்கமாட்டாள்.
“மது” என அழைத்துக்கொண்டே மாடிப்படிகளில் இருந்து அவசரமாக நடந்து வந்து கொண்டிருக்கும் தனது முதலாளியைப் பார்த்து கொன்டிருந்தாள் அவளது பிஏ.
‘சொல்லுங்க மேடம்’ என்றாள் பவியமாக.
“இன்றைக்கு என்ன அப்பாயிண்மாண்ட் இருக்கு” என்று கேட்டு கொண்டே டைனிங் டேபிள்க்கு சென்றாள் மித்ரா.
“மேடம் இன்னிக்கு ஒரு ப்ராஜெக்ட் பைனல் பண்ணி சைன் செய்யணும். அப்புறம் மும்பை கிளையிண்ட்ஸ் கூட லஞ்ச் இருக்கு. evening ஒரு charity function இருக்கு மேடம் அதுக்கு நீங்க cheif கெஸ்ட் ஆக போகனும்” என்றாள்.
“சரி” என்று ஒற்றை வரியோடு சாப்பிட ஆயத்தமானாள். அவள் டைனிங் டேபிளை அடைந்ததும் அனைத்து உணவுகளையும் வைத்துவிட்டு அவளுக்கு பரிமாற ஆயத்தமாக பார்வதி அம்மாள் காத்திருந்தார்கள். அவர் இந்த வீட்டு சமையல் முதல் அனைத்து வகையான பணிகளையும் மேற்பார்வைசெய்பவர், மித்ரா மீது மிகுந்த பாசத்தை வைத்திருப்பவர். அவளை எல்லா வித இன்னல்களில் இருந்து பேணிக்காப்பவர். ஆனால் அவர்ளையும் தனக்கு அருகில் வைத்துக் கொள்ளமாட்டாள் மித்ரா. அதற்கும் ஒரு காரணம் உள்ளது மித்ராவிடம்.
சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் நேராக அவளது இல்லபூஜை அறையில் இறைவனை வணங்கி விட்டு, திரும்புகையில் அந்த அறையில் இருந்த மற்ற புகைப்படங்களைப் பார்த்து விட்டு தன் கண்களை அழுந்த முடி தன்னை சமநிலை படுத்தி விட்டு தன்னுடைய அலுவலுக்கு தேவையான பொருட்களை எடுத்து கொண்டு தனது பிஏ உடன் அலுவலகம் செல்ல தனது BMW காரை நோக்கி சென்றாள். டிரைவர் வண்டியை திறந்து அவள் உள்ளே சென்றதும் எந்தவிதமான தாமதமும் இன்றி கார் பறந்தது. ஏனெனில் அவளுக்கு time management மிகவும் முக்கியமானது.
அவள் சென்ற பாதையை மிகுந்த வேதனை உடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் பார்வதி அம்மாள். எப்படி இருந்த பெண் இப்படி மாறி விட்டாளே !! என்று பெருமூச்சை விட்டார். அப்படி என்னத்தான் நடந்தது நீங்கள் கேட்க விரும்புகிறிர்கள் அல்லவா !! அதை கதைகளத்தில் கூறுகிறேன்.
கோகுலம் இல்லம் – கோவை மாநகரம்
மித்ராவின் வீட்டிற்கு நேர்மாறாக இருந்தது, ஹரி என்று நண்பர்களாலும், கிருஷ்ணா என்று வீட்டிலுள்ளவர்களாலும் அழைக்கப்படும் நமது நாயகன் ஹரிஷ்கிருஷ்ணாவின் இல்லம்.
“ஏங்க நம்ம பசங்கள காணோம்ங்க ரூம்ல தா தூங்கிட்டு இருந்தாங்க” என்று கேட்டபடி வந்தார் மீரா கிருஷ்ணாவின் அண்ணி.
“அவங்க சித்தப்பா ரூம்ல இருப்பாங்க மீரா, ஏன் டென்ஷனாகற?” என்றான் கூலாக ப்ரித்வி.
“அதுதான் பயமாயிருக்கு ப்ரித்வி, கிருஷ்ணாவும் அவங்களும் பண்ற அட்டகாசம் இருக்கே முடியலபா, வீட்டையே தலைகீழா மாத்திடறாங்க”
“கிருஷ்ணா கொடுக்கற செல்லத்தால தா இவங்க எல்லாம் என்னோட பேச்சையே கேட்க மாட்டன்றாங்க” என்றால் சற்று சலிப்பாக மீரா.
சிரிப்புடன் அவளருகே வந்த அவனது கணவன் “உனக்கே தெரியும் தான மீரா அவனுட சந்தோசமே பசங்க கூட தா, அவன என்னவிட உனக்கு தா நல்லா தெரியும். அவன் என்ன தா வெளிய ஆபீஸ்ல எவ்வளவு RUDE ஆ இருந்தாலும், அவன் இன்னும் பழைய கிருஷ்ணாவ இருக்கறது நம்ம குட்டிஸ்கிட்ட மட்டும் தான்.”
“அவன பழைய மாதிரி எல்லார்கிட்டயும் பழகறத பாக்கணும்னு ஆசையா இருக்கு மீரா” என்றான் உணர்ச்சிபெருக்கோடு ப்ரித்வி.
“நீங்க நினைக்கறது கண்டிப்பா நடக்கும்ங்க என்றாள்” அவன் துணைவி ஒருவித நம்பிக்கையுடன்.
அங்கே இவர்கள் யாரை பற்றி பேசி கொண்டிருக்கிறார்களோ, அவனைச் சுற்றி அவர்களது பிள்ளைகள் அவனை எழுப்ப முயன்று கொண்டிருக்கிறார்கள்.
அப்படியே அவனுடைய அறையை பார்வையிடலாம். அது ஒரு KINGSUIT அறை, தானே அந்த அறையயை வடிவமைத்து இருந்தான். அந்த அறையில் இல்லாத வசதிகளே இல்லை, அனைத்து வசதிகளையும் பெற்று உள்ளது. அந்த அறையில் இல்லாத ஒன்று ஒரு மனைவி மட்டுமே.
அழகான டிரஸிங் டேபிள், வாட்ரோப்கள், சிறிய பால்கனி , ஊஞ்சல் , king size bed, டிரஸிங் ரூம் மற்றும் குழந்தைகளுக்கான சிறிய அறை என சீராக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது.
அவன் ஒரு மிகச்சிறந்த கட்டட வடிவமைப்பாளர் என்று ஒவ்வொரு முறையும் நிருபிக்க படுகிறது. கிருஷ்ணா கட்டடவியல் துறையில் முதுநிலை படிப்பு முடித்தவுடன், தனது குடும்பத் தொழிலான கன்ஸ்டராக்ஷன் தொழிலைத் திறம்பட நிர்வகிக்கிறான்.
"சித்து!! எழுந்திரி எங்களுக்கு ஸ்கூலுக்கு லேட் ஆகுது" என்று தன்னால் முடித்த வரை கத்திக் கொண்டிருந்தான் பிரவீன். அவன் தங்கை மிருதுளாவோ தனது கிருஷ் சித்தப்பாவிற்கு தூங்குவதில் கம்பெனி கொடுத்து கொண்டிருந்தாள்.
அவனுக்கு இவர்கள் தூங்குவதுப்போல் நடிக்கிறார்கள் என்று தெரிந்தவுடன், உடனே தன்னுடைய டெக்னிக்கை பயன்படுத்தி அவர்களை எழுப்பினான்.
"அய்யோ!! அம்மா!! " எனக் கூறிக்கொண்டே கீழே விழுந்த மாதிரி நடித்தான். அவனது அழறலில் தூங்குவதுப்போல நடித்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் அடித்துப்பிடித்துக் கொண்டு எழுந்தனர்.
"என்னாச்சு பிரவீ ! அடிப்பட்டிடுச்ச இங்கே காட்டு" என்றான் அவர்களின் கிருஷ்ணா.
"அண்ணா!! ரொம்ப வலிக்குதா!" டாக்டர்கிட்ட போகலாமா? என்றாள் பாவமாக மிருதுளா.
"ஹாஹா!! எப்படி எழுப்பின பாத்திங்களா! " அவர்கள் இருவரும் இடுப்பில் கை வைத்தப்படி முறைத்தனர்.
"சாரி சித்து!! இன்னைக்கி பிராஜக்ட் இருக்கு லேட்ட போனா பெஞ்ச் மேலே நிக்க வைச்சிடுவாங்க!" அதுதான் சீக்கிரம் எழுப்பிட்டேன்.
அவன் சொன்ன முகபாவங்களில் கோபம் மறந்து பாசத்துடன் பார்த்தான். அவனை தூக்கிச் சுற்றி கீழே விட்டவுடன்." நானு நானு!! எனக் குதித்தாள். அவளையும் தூக்கிச் சுற்றி விட்டு, சீக்கிரம் ரெடி ஆகுங்கள். நானே உங்களை ஸ்கூலில் டிராப் பண்ணிடரேன்" , என்றான்.
அவன் சொன்னவுடன் "அம்மா எனக் கத்திக்கொண்டே ஓடினார்கள்". அவர்கள் சென்றவுடன் தன்னுடைய முகத்தை கடினமாக வைத்துக்கொண்டான். தானும் தன் ஆபிஸ்க்கு செல்ல தயாரானன்.
