Shanthi kavitha
எஸ்எம்எஸ் குழுமம் எழுத்தாளர்
ரகசியம் - 44
கண்ணாத்தா கிழவி கொடுத்த ஷாக்கில் இருந்து முதலில் மீண்டு வந்தது நம் மாதவனே. அந்த பேய் சொல்லியதை கேட்டு உள்ளுக்குள் ஒரு பூகம்பமே வெடித்தது மாதவனுக்கு.
பின்னே இருக்காதா இவ்வளவு நேரம் இந்த பேயை கண்டு பயந்து நடுங்கிய அவனுக்கு, இது ஒரு டம்மி பீசிலும் கம்மியான பீசாக இப்போதுதான் தெரிகிறதே.
போயும் போயும் இந்த நமத்து போன பீசுக்காகவா பயந்தோம் என தன்னையே காரி துப்பிக் கொள்ளலாம் போல் இருந்தது. அதே எண்ணத்துடன் தன் அருகில் இருந்த தன் ஆருயிர் நன்பனை காண அவன் முகத்திலும் அவ்வளவு அதிர்ச்சி.
"டேய் சங்கரு"
மெல்ல அவனை மாதவன் உசுப்ப "டேய் இந்த கெழவிக்காடா நாம பயந்து செத்தோம்"
நம்பவே முடியாத குரலில் அவனும் தன் பங்கிற்கு கேட்க, இவனும் கடுப்புடன் தலை ஆட்டி வைத்தான்.
இங்கோ தன் புருவத்தை சுருக்கிய அரவிந்து "ஏய் கெழவி என்னா சொன்ன உனக்கே இது தெரியாதா? அப்புறம் என்னதான் உனக்கு தெரியும். உனக்கு போயா அவ்ளோ பில்டப் கொடுத்து வச்சாங்க என் வீட்ல" என முன்னதை சுத்தமாகவும் கடைசி வரியை வாய்க்குள்ளும் முணகிவைத்தார்.
அரவிந்த் முணகியதை யார் கேட்டார்களோ இல்லையோ அவர் தவப்புதல்வன் கேட்டு விட்டான். சரி இதைப்பற்றி அப்புறம் கேட்டுக்கொள்வோம் என அமைதி காத்தான்.
"ஏலேய் அரவிந்து சும்மா நிறுத்துடே. எனக்கு என்னா தெரியும் இந்த வரபடத்துலதேன் பொதையல எடுக்குற விடை இருக்குன்னுட்டு. என் மாமனாரு இந்த எடத்துல பொதையலு இருக்குன்னுட்டுதேன் சொன்னாவ.
அதை வச்சு இந்த எடத்துலதேன் அந்த பொதையல பொதைச்சு வச்சிருக்காங்கன்னு நெனச்சேன். அதேன் இந்த ரெண்டு பயலையும் கூட போய் கடப்பாரு மம்மூட்டி எல்லாம் எடுத்தார சொன்னேன்"
கிழவி சொன்னதை கேட்டு கடுப்பான மாதவன் "அப்ப உனக்கு என்னதான் தெரியும் கெழவி. பொதையல் எங்க இருக்குன்னு கூட தெரியாமதான் எங்கள போட்டு அந்தபாடு படுத்தினியா. இவங்கள எல்லாம் கடத்திட்டு வர சொன்னது மட்டுமில்லாம மறுபடியும் எங்க ரெண்டு பேரையும் இந்த இத்துப்போன கடப்பாறைய எடுக்க அவ்ளோ தூரம் நடக்க வச்சிட்டல்ல" என ஒரு எமோஷனில் கத்திவிட்டான்.
அதை கேட்டு பல்லை காட்டிய கிழவி "சரி அதை விடுடா என் செல்லாக்குட்டி, இப்ப எல்லாரும் வாங்க வாங்க போயி சட்டுபுட்டுன்னு அந்த பொதையல எடுத்துட்டு இந்த எடத்தை காலி பண்ணுவோம்" என்றது.
கிழவி கூறியதை கேட்டு அங்கிருந்தவர்களுக்கு கோவம் கட்டுக்கடங்காமல் வந்தது. இந்த கிழவி பிளஸ் இவர்கள் முன்னோர்கள் என அனைவரும் செய்த செயலால், இன்று சம்மந்தமே இன்றி பாதிக்கப்படுவது இவர்கள்தானே அந்த கடுப்புதான்.
"அத்தை நீங்க மாமாவோட இங்கையே இருங்க, கதிரு நீயும் இங்க அத்தைக்கூடவே இரு நானும் உங்க அக்காவும் மட்டும் உள்ள போயிட்டு வரோம்"
சலித்த படி சித்து சொன்னதை கேட்டு ஹப்பாடா என்று மகிழ்ந்த மாதவன் ஆளுக்கு முன்னால் சரி என்றான். அதை கேட்டு அவனை முறைத்த சித்து
"என்ன சரி. எங்க எல்லாரையும் இங்க கடத்திட்டு வந்துட்டு எங்க தப்பிக்க பாக்குற மேன். ஒழுங்கா நீயும் உன் பிரண்டும் என்கூட உள்ள வரீங்க, இல்ல உங்க ரெண்டு பேரோட காலையும் ஒடச்சிவிட்டுதா வேற வேலை பார்ப்பேன் பாத்துக்க"
சித்து வெறிக்கொண்டு தன் அத்தை மகனை பார்த்து உறும, உடன் வர ஒப்புக்கொண்ட அவன் அப்படியே ஆஃப் ஆகிவிட்டான். வேறு வழி பேயை நம்பி இறங்கியதிலிருந்தே நாயை விட கேவலமாய் தானே சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறான்.
அப்படியே அங்கு ஓரமாய் கிடந்த கேசவனை சித்து திரும்பி பார்க்க, மனிதன் இன்னும் அந்த சுவரை விட்டு நகரவில்லை.
'சம்மந்தமே இல்லாம இந்த பீசு எப்புடி உள்ள வந்திருக்கும்'
தனக்குத்தானே சித்து கேட்டுக்கொண்டாலும் அந்தாளிடம் பேசி நேரத்தை கடத்தாமல் வீரா மற்றும் நம் டூ இடியட்ஸ் உடன் உள்ளே நுழைந்தான்.
எல்லாருக்கும் முன் அந்த பாதையில் உள்ளே நுழைந்த அரவிந்த், "மை சன் இந்த பாதை இருட்டா இருக்குடா ஒரு தீப்பந்தத்தை தூக்கிட்டு வா" என்று சவுண்ட் விட சித்து மாதவன் இருவரும் ஆளுக்கொரு பந்தத்தை தூக்கிக் கொண்டு உள்ளே நுழைந்தனர்.
ஒற்றையடி பாதை போல் அந்த குகைக்குள் அந்த பாதை போய்க்கொண்டே இருக்க, கிட்டத்தட்ட ஐந்து நிமிடம் நடந்தப்பிறகு அவர்கள் கண்முன் அந்த பாதை மூன்றாய் பிரிந்து நின்றது.
"இது வேறையா! ச்சே இந்த பொதையல மறச்சு வச்ச ஆளு சரியான கூறுகெட்ட குக்கரா இருப்பானோ. அதான் என் கைல இருந்து ஒரு சொம்பு பிளட்ட வச்சு இந்த கதவை ஓப்பன் பண்ணிட்டனே இன்னும் என்னய்யா பண்ணனும்"
நொந்துப்போய் சித்து பொலம்பித்தள்ள அதை ஆமோதிக்கும் வண்ணம் நம் அரவிந்தும் பேசி வைத்தார்.
"ஆமா மைசன், இந்த பாட்டன் பூட்டனுங்க எல்லா மூளைய மூட்டைல கட்டி வச்சிட்டு இருந்திருப்பானுங்க போலடா. நம்ம ஜீவன வாங்குறானுங்க"
இப்போது இந்த மூன்று பாதையில் எந்த பக்கம் செல்வது என அனைவரும் குழம்பிபோய் நிற்க,
"ஏய் கெழவி எங்கள எல்லா கூட்டிட்டு வந்துட்டு நீ என்ன அமைதியா நிக்கிற. ஒழுங்கா இதுல எந்த பக்கம் போறதுனு போய் பாத்துட்டு வந்து சொல்லு" என கிழவியிடம் சித்து பொறுப்பை விட்டான்.
கிழவியும் சரி போய்தான் பார்ப்போமே என்ன ஆகிவிடும் என தானும் முன்னால் சென்றது. முதல் பாதைக்குள் கிழவி செல்ல அந்த பாதை போனது போனது போய்க்கொண்டே இருந்தது. கிட்டதட்ட சில மைல்கள் தூரம் போய் பார்த்த கிழவி 'இதுக்கு மேல நம்மால ஆவாது சாமி' என கடுப்பாகி திரும்ப வந்துவிட்டது.
வெளியே வந்த பேய் சித்து தன்னை ஏதும் கேட்டு திட்டும் முன் வேகமாய் அடுத்த பாதைக்குள் புகுந்தது. அதை கண்ட சித்து "ஏய் கெழவி நில்லு" என கத்த கத்த கிழவி அடுத்த பாதைக்குள் சென்றிருந்தது.
"யோவ் மாதவா என்னயா அந்த கெழவி நா கூப்புட கூப்புட கண்டுக்காம போகுது. அங்க என்னத்த பாத்துச்சுன்னு சொல்லாம போகுது. நீ அந்த பேயோட அசிஸ்டென்ட் தானே அது வந்தா நிறுத்துயா"
சித்து இருக்கும் கடுப்பை எல்லாம் தன் அருகில் விதியே என நின்றிருந்த மாதவனிடம் காட்ட
"இங்க பாருங்க சித்து, அந்த கெழவி என்னையெல்லாம் மனுசனாவே மதிக்கிறது இல்ல. இதுல அதுக்கிட்ட போய் என்னைய கேட்டு சொல்ல சொல்லுறீங்களே"
பாவம் மாதவனும் நொந்து போய் பேச, இது தேறாது என தன் பார்வையை அடுத்த டார்கெட்டிடம் திருப்பினான் சித்தார்த்.
"ஆமா நைனா நீ வெளிய இருக்கும்போது என்னவோ அந்த கெழவிய பத்தி சொன்னியே, அந்த டம்மி பீசுக்கு என்னவோ பில்டப்லாம் தந்தாங்கன்னு அது என்னா மேட்டர்"
அவனை விடுத்து அடுத்ததாய் அருகில் இருந்த அரவிந்தை பார்த்து கிழவி வரும்வரை டைம் பாஸ் பண்ண சித்து பேச்சை எடுத்தான். அரவிந்தோ அவர் தந்தை தாத்தா கூறிய ஃபிளாஷ் பேக், அதற்கு இவர் தந்த எக்ஸ்பிரஷன் என அனைத்தையும் தன் மனதிற்குள் ஓட்டி பார்த்து அன்றைய தன்னை நினைத்து நொந்தார் மனிதர்.
"அது ஒன்னும் இல்லடா மவனே, இந்த கெழவி என்ன பண்ணுச்சுன்னு அப்ப யாருக்கும் தெரில. ஆனா இது மந்திரவாதிய வச்சு என்னவோ பண்ணுச்சுன்னு மட்டும் எல்லாருக்கும் தெரிஞ்சுருக்கு. அதான் இதோட போட்டோவ காட்டி, இது ஒரு சூனியகார கெழவி, ரொம்ப ஆபத்தானது, அப்புடி இப்புடின்னு பயங்கர பில்டப் தந்து வச்சிருந்தாங்கடா. அதுவும் இது என்னையவே லாக் பண்ணவும் நானும் அது எல்லாம் உண்மைனு நம்பி தொலைச்சுட்டேன்"
அரவிந்த் சொன்னதை கேட்டு சித்து சிரிக்க, அவனை வெறுப்பாய் பார்த்தார் அவன் தந்தை. இவர்கள் இங்கு சிரித்துக் கொண்டிருக்கும் நேரம், அங்கே இரண்டாவது பாதைக்குள் சென்றிருந்த கிழவி பேய் வேகமாய் வெளியே வர அதை துரத்திக்கொண்டு அதன் பின்னால் ஒரு வவ்வால் கூட்டமே வந்தது.
"ஆஆஆஆ....."
வவ்வால் வேகமாய் வந்து தங்கள் மீது மோதி சென்றதில் சித்துவின் கூட்டம் கத்தி கதறிக்கொண்டு ஆளுக்கு ஒரு பக்கமாய் சென்று சுவரோடு பதுங்க, சிறிது நேரத்தில் அந்த வவ்வால் கூட்டம் வந்த வழிக்குள்ளே சென்றது.
"ஹப்பாடி எல்லா போயிருச்சு" என நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டு பாதையின் பக்கம் சித்து வர, அவனை பின்தொடர்ந்து மற்றவர்களும் வந்தனர்.
இங்கு நடந்ததற்கு காரணமான கிழவியை தான் வந்ததும் கோவத்தில் தேடினான் சித்து. அந்த கிழவியோ இங்கே நடந்ததுக்கும் எனக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை என்பதை போல் மூன்றாவது பாதையின் முன் நின்றிருந்தது.
"ஏய் கெழவி அதுஇதுனு டைலாக் பேசி எங்களை இங்க கூட்டிட்டு வந்து கொல்ல பாக்குறியா. ஒழுங்கா நான் கூப்புடும்போதே இங்கவா, இல்ல நான் என்ன பண்ணுவேன்னு எனக்கே தெரியாது. உன் இஷ்டத்துக்கு நீ அடுத்த பாதைக்குள்ள போயி வேற எதையாவது கூட்டிட்டு வந்துறாத"
நடந்த நிகழ்வில் சித்து வெறிகொண்டு கிழவியை கண்டு கத்த, அதை சிறிதும் கண்டுக் கொள்ளாத கிழவியோ வேகமாய் மூன்றாவது பாதைக்குள் நுழைய சென்றது. ஆனால் பாவம் போன வேகத்தில் எதோ ஒரு சக்தியால் அப்படியே தூக்கி வெளியே வீசப்பட்டது.
அதை கண்டு மற்றவர்கள் வாயை பிளந்து பார்க்க, "ஐயோ அம்மா" என அடிவாங்கிய எபெக்டில் மெல்ல இவர்களிடம் வந்தது கிழவி பேய்.
"இத அப்போதே செய்திருக்கலாம், அடியாவது மிச்சமாகியிருக்கும்" சித்து கிழவியை வாரிவிட்டு "சரி எந்த வழில போனும் சொல்லித்தொலை" என்றான்.
"எலே சித்தார்த்தா எனக்கு என்னவோ அந்த மொத பாததேன் வழினுட்டு தோணுது. ரெண்டாவது பாதையில வவ்வா இருக்கு. மூனாவது பாதைக்குள்ள போகவே முடில. ஆனா என்ன மொத பாதை ரொம்ப தொலவு போகனும்போல"
கிழவி பேய் தான் போய் வந்ததை வைத்து ஒரு கணிப்பாய் சொல்ல, சித்துவும் வீராவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து யோசித்தனர். இருவருக்கும் பேய் சொல்வதை நம்ப மனம் மறுக்க
"அங்கிள் எனக்கு இந்த பாட்டி சொல்றதுல நம்பிக்கை இல்ல. எதுக்கும் ஒருடைம் நீங்க போய் பாருங்களே அப்புறம் முடிவு பண்ணலாம்" சற்று உஷாராக வீரா கூறினாள்.
அவள் சொன்னதால் ஒத்துக் கொண்ட அரவிந்த் முதல் பாதையில் சென்று பார்க்க, அது இருக்காது என்றுதான் அவர் மனம் அடித்துக் கூறியது. எனவே மூன்றாவது பாதைக்குள் மெல்ல கையை நீட்டி பார்க்க, கை உள்ளே போனது.
கிழவி பேயை தூக்கி அடித்த அந்த பாதை இப்போது அரவிந்தை உள்ளே செல்ல முழுதாய் அனுமதித்ததில், 'எப்புட்ரா' என எல்லோரும் ஆச்சரியமாய் பார்த்து இதுல எப்படி உள்ள போறது என யோசித்து நின்றனர். ஆனால் வீராவின் மனதிற்குள் மட்டும் ஒருவேளை இப்படி இருக்குமோ என ஒரு விஷயம் தோன்றியது.
"சித்து எனக்கு என்னவோ உங்களால உள்ள போக முடியும்னு தோணுது" என்றவளை புரியாது பார்த்த சித்து "எப்படி" என்றான்.
"சித்து அந்த புதையல வச்ச ஆளோட காண்செப்ட் என்ன, அவரோட ரத்த வாரிசு மட்டும்தான் இந்த புதையலை எடுக்கனும் அப்படின்றதுதானே. அதான் பாட்டியால போக முடியல அங்கிளால முடியுது. அப்ப உங்களாலையும் போக முடியும்"
பாயிண்ட் பாயிண்டாய் வீரா சொன்ன பின்னரே அதை யோசித்த நம் பையன் 'ஆமால்ல' என்று உணர்ந்து, தைரியத்தை திரட்டிக்கொண்டு அந்த பாதைக்குள் நுழைந்தான். எந்த சேதாரமும் இல்லாது சேபாக நுழைய முடியவும், இதுதான் சரியான பாதையென புரிந்தது சித்துவுக்கு.
அதன்பின்னர் மற்றவர்களையும் தன்னோடு அழைத்து வெற்றிகரமாக முதல் கண்டத்தை தாண்டி 'ஆண்டவா இதுக்கு மேல எந்த கண்டத்தையும் தாங்க இந்த உடம்புல தெம்பு இல்ல. பாத்து பதமா பண்ணி விடுப்பா' என்ற வேண்டுதலுடன் உள்ளே நுழைந்தான் அரவிந்தின் புதல்வன்.
மேலும் ஒரு அரை மையில் அந்த பாதையில் நடக்க, அந்த பாதையின் முடிவு ஒரு விசாலமான இடத்தில் இவர்களை கொண்டு சென்றுவிட்டது. அவர்களை கட்டி வைத்திருந்த இடத்தை விட சற்று பெரிதாகவே இது இருக்க தன்னிடம் இருந்த மேப்பை எடுத்து அந்த இடத்தோடு ஒப்பிட்டு பார்த்து இங்குதான் அந்த புதையல் இருக்கிறது என ஒருவழியாய் கண்பார்ம் பண்ணினான் சித்து.
மேப்பில் ஒரு அம்பு குறி போட்டு புதையல் இருக்கும் இடத்தை அது காட்டியிருக்க, நல்லவேளை மம்முட்டி கடப்பாரை சகிதம் நம் டூ இடியட்ஸை அழைத்து வந்தது நல்லதாய் போனது என நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டு முன்னால் ரெண்டு அடி தான் எடுத்து வைத்திருந்தான்.
அவன் பின்னால் நின்றிருந்த வீரா அவனை சடாரென பிடித்து பின்னால் இழுத்திருந்தாள்.
'ஏன்டி' என்ற கேள்வியோடு சித்து பார்க்க, வீரா அவன் தலையை பிடித்து சைடில் திருப்பி காட்டினாள். அங்கே சுவரில் ஒரு கத்தி குத்தியிருக்க சித்துவுக்கு ஒன்னும் புரியவில்லை. தலை சொறிந்தபடி "என்னடி ஆச்சு" என்று குழப்பத்தில் கேட்டான் சித்து.
"சித்து நீங்க கால் வச்ச நேரம் அந்த கத்தி இந்த சைடு சுவத்துல இருந்து பறந்து வந்துச்சு, அதான் நான் உங்களை புடிச்சு இழுத்தேன். ஜஸ்ட் மிஸ்ல தப்பிச்சிருக்கீங்க"
வீரா சொன்னதில் 'அட கேடுகெட்டு திருட்டு நாயே, இவ்ளோ டெக்னிக்கா ஆட்டைய போட்டதெல்லாம் மறைச்சு வச்சிருக்க. என்னதாய்யா உன் மனசுல நெனச்சு இதெல்லாம் பண்ணி வச்ச' கடுப்பாக எண்ணி வைத்தான் சித்து.
இதற்கு மேல் இன்னும் எனென்ன கண்டம் எல்லாம் காத்திருக்க போகிறதோ என்று பயத்தோடு முன்னால் சித்து பார்த்து நிற்க, அவனின் கையை ஆதரவாய் பிடித்துவிட்டாள் வீரா நான் இருக்கிறேன் என்று சொல்வதைப் போல். அந்த புதையலை எடுக்க இன்னும் என்னென்ன கண்டத்தை தாண்டனுமோ என்று என்னும் போது கண்ணை கட்டியது நம் புதையல் தேடும் கேங்குக்கு.
-ரகசியம் தொடரும்
கண்ணாத்தா கிழவி கொடுத்த ஷாக்கில் இருந்து முதலில் மீண்டு வந்தது நம் மாதவனே. அந்த பேய் சொல்லியதை கேட்டு உள்ளுக்குள் ஒரு பூகம்பமே வெடித்தது மாதவனுக்கு.
பின்னே இருக்காதா இவ்வளவு நேரம் இந்த பேயை கண்டு பயந்து நடுங்கிய அவனுக்கு, இது ஒரு டம்மி பீசிலும் கம்மியான பீசாக இப்போதுதான் தெரிகிறதே.
போயும் போயும் இந்த நமத்து போன பீசுக்காகவா பயந்தோம் என தன்னையே காரி துப்பிக் கொள்ளலாம் போல் இருந்தது. அதே எண்ணத்துடன் தன் அருகில் இருந்த தன் ஆருயிர் நன்பனை காண அவன் முகத்திலும் அவ்வளவு அதிர்ச்சி.
"டேய் சங்கரு"
மெல்ல அவனை மாதவன் உசுப்ப "டேய் இந்த கெழவிக்காடா நாம பயந்து செத்தோம்"
நம்பவே முடியாத குரலில் அவனும் தன் பங்கிற்கு கேட்க, இவனும் கடுப்புடன் தலை ஆட்டி வைத்தான்.
இங்கோ தன் புருவத்தை சுருக்கிய அரவிந்து "ஏய் கெழவி என்னா சொன்ன உனக்கே இது தெரியாதா? அப்புறம் என்னதான் உனக்கு தெரியும். உனக்கு போயா அவ்ளோ பில்டப் கொடுத்து வச்சாங்க என் வீட்ல" என முன்னதை சுத்தமாகவும் கடைசி வரியை வாய்க்குள்ளும் முணகிவைத்தார்.
அரவிந்த் முணகியதை யார் கேட்டார்களோ இல்லையோ அவர் தவப்புதல்வன் கேட்டு விட்டான். சரி இதைப்பற்றி அப்புறம் கேட்டுக்கொள்வோம் என அமைதி காத்தான்.
"ஏலேய் அரவிந்து சும்மா நிறுத்துடே. எனக்கு என்னா தெரியும் இந்த வரபடத்துலதேன் பொதையல எடுக்குற விடை இருக்குன்னுட்டு. என் மாமனாரு இந்த எடத்துல பொதையலு இருக்குன்னுட்டுதேன் சொன்னாவ.
அதை வச்சு இந்த எடத்துலதேன் அந்த பொதையல பொதைச்சு வச்சிருக்காங்கன்னு நெனச்சேன். அதேன் இந்த ரெண்டு பயலையும் கூட போய் கடப்பாரு மம்மூட்டி எல்லாம் எடுத்தார சொன்னேன்"
கிழவி சொன்னதை கேட்டு கடுப்பான மாதவன் "அப்ப உனக்கு என்னதான் தெரியும் கெழவி. பொதையல் எங்க இருக்குன்னு கூட தெரியாமதான் எங்கள போட்டு அந்தபாடு படுத்தினியா. இவங்கள எல்லாம் கடத்திட்டு வர சொன்னது மட்டுமில்லாம மறுபடியும் எங்க ரெண்டு பேரையும் இந்த இத்துப்போன கடப்பாறைய எடுக்க அவ்ளோ தூரம் நடக்க வச்சிட்டல்ல" என ஒரு எமோஷனில் கத்திவிட்டான்.
அதை கேட்டு பல்லை காட்டிய கிழவி "சரி அதை விடுடா என் செல்லாக்குட்டி, இப்ப எல்லாரும் வாங்க வாங்க போயி சட்டுபுட்டுன்னு அந்த பொதையல எடுத்துட்டு இந்த எடத்தை காலி பண்ணுவோம்" என்றது.
கிழவி கூறியதை கேட்டு அங்கிருந்தவர்களுக்கு கோவம் கட்டுக்கடங்காமல் வந்தது. இந்த கிழவி பிளஸ் இவர்கள் முன்னோர்கள் என அனைவரும் செய்த செயலால், இன்று சம்மந்தமே இன்றி பாதிக்கப்படுவது இவர்கள்தானே அந்த கடுப்புதான்.
"அத்தை நீங்க மாமாவோட இங்கையே இருங்க, கதிரு நீயும் இங்க அத்தைக்கூடவே இரு நானும் உங்க அக்காவும் மட்டும் உள்ள போயிட்டு வரோம்"
சலித்த படி சித்து சொன்னதை கேட்டு ஹப்பாடா என்று மகிழ்ந்த மாதவன் ஆளுக்கு முன்னால் சரி என்றான். அதை கேட்டு அவனை முறைத்த சித்து
"என்ன சரி. எங்க எல்லாரையும் இங்க கடத்திட்டு வந்துட்டு எங்க தப்பிக்க பாக்குற மேன். ஒழுங்கா நீயும் உன் பிரண்டும் என்கூட உள்ள வரீங்க, இல்ல உங்க ரெண்டு பேரோட காலையும் ஒடச்சிவிட்டுதா வேற வேலை பார்ப்பேன் பாத்துக்க"
சித்து வெறிக்கொண்டு தன் அத்தை மகனை பார்த்து உறும, உடன் வர ஒப்புக்கொண்ட அவன் அப்படியே ஆஃப் ஆகிவிட்டான். வேறு வழி பேயை நம்பி இறங்கியதிலிருந்தே நாயை விட கேவலமாய் தானே சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறான்.
அப்படியே அங்கு ஓரமாய் கிடந்த கேசவனை சித்து திரும்பி பார்க்க, மனிதன் இன்னும் அந்த சுவரை விட்டு நகரவில்லை.
'சம்மந்தமே இல்லாம இந்த பீசு எப்புடி உள்ள வந்திருக்கும்'
தனக்குத்தானே சித்து கேட்டுக்கொண்டாலும் அந்தாளிடம் பேசி நேரத்தை கடத்தாமல் வீரா மற்றும் நம் டூ இடியட்ஸ் உடன் உள்ளே நுழைந்தான்.
எல்லாருக்கும் முன் அந்த பாதையில் உள்ளே நுழைந்த அரவிந்த், "மை சன் இந்த பாதை இருட்டா இருக்குடா ஒரு தீப்பந்தத்தை தூக்கிட்டு வா" என்று சவுண்ட் விட சித்து மாதவன் இருவரும் ஆளுக்கொரு பந்தத்தை தூக்கிக் கொண்டு உள்ளே நுழைந்தனர்.
ஒற்றையடி பாதை போல் அந்த குகைக்குள் அந்த பாதை போய்க்கொண்டே இருக்க, கிட்டத்தட்ட ஐந்து நிமிடம் நடந்தப்பிறகு அவர்கள் கண்முன் அந்த பாதை மூன்றாய் பிரிந்து நின்றது.
"இது வேறையா! ச்சே இந்த பொதையல மறச்சு வச்ச ஆளு சரியான கூறுகெட்ட குக்கரா இருப்பானோ. அதான் என் கைல இருந்து ஒரு சொம்பு பிளட்ட வச்சு இந்த கதவை ஓப்பன் பண்ணிட்டனே இன்னும் என்னய்யா பண்ணனும்"
நொந்துப்போய் சித்து பொலம்பித்தள்ள அதை ஆமோதிக்கும் வண்ணம் நம் அரவிந்தும் பேசி வைத்தார்.
"ஆமா மைசன், இந்த பாட்டன் பூட்டனுங்க எல்லா மூளைய மூட்டைல கட்டி வச்சிட்டு இருந்திருப்பானுங்க போலடா. நம்ம ஜீவன வாங்குறானுங்க"
இப்போது இந்த மூன்று பாதையில் எந்த பக்கம் செல்வது என அனைவரும் குழம்பிபோய் நிற்க,
"ஏய் கெழவி எங்கள எல்லா கூட்டிட்டு வந்துட்டு நீ என்ன அமைதியா நிக்கிற. ஒழுங்கா இதுல எந்த பக்கம் போறதுனு போய் பாத்துட்டு வந்து சொல்லு" என கிழவியிடம் சித்து பொறுப்பை விட்டான்.
கிழவியும் சரி போய்தான் பார்ப்போமே என்ன ஆகிவிடும் என தானும் முன்னால் சென்றது. முதல் பாதைக்குள் கிழவி செல்ல அந்த பாதை போனது போனது போய்க்கொண்டே இருந்தது. கிட்டதட்ட சில மைல்கள் தூரம் போய் பார்த்த கிழவி 'இதுக்கு மேல நம்மால ஆவாது சாமி' என கடுப்பாகி திரும்ப வந்துவிட்டது.
வெளியே வந்த பேய் சித்து தன்னை ஏதும் கேட்டு திட்டும் முன் வேகமாய் அடுத்த பாதைக்குள் புகுந்தது. அதை கண்ட சித்து "ஏய் கெழவி நில்லு" என கத்த கத்த கிழவி அடுத்த பாதைக்குள் சென்றிருந்தது.
"யோவ் மாதவா என்னயா அந்த கெழவி நா கூப்புட கூப்புட கண்டுக்காம போகுது. அங்க என்னத்த பாத்துச்சுன்னு சொல்லாம போகுது. நீ அந்த பேயோட அசிஸ்டென்ட் தானே அது வந்தா நிறுத்துயா"
சித்து இருக்கும் கடுப்பை எல்லாம் தன் அருகில் விதியே என நின்றிருந்த மாதவனிடம் காட்ட
"இங்க பாருங்க சித்து, அந்த கெழவி என்னையெல்லாம் மனுசனாவே மதிக்கிறது இல்ல. இதுல அதுக்கிட்ட போய் என்னைய கேட்டு சொல்ல சொல்லுறீங்களே"
பாவம் மாதவனும் நொந்து போய் பேச, இது தேறாது என தன் பார்வையை அடுத்த டார்கெட்டிடம் திருப்பினான் சித்தார்த்.
"ஆமா நைனா நீ வெளிய இருக்கும்போது என்னவோ அந்த கெழவிய பத்தி சொன்னியே, அந்த டம்மி பீசுக்கு என்னவோ பில்டப்லாம் தந்தாங்கன்னு அது என்னா மேட்டர்"
அவனை விடுத்து அடுத்ததாய் அருகில் இருந்த அரவிந்தை பார்த்து கிழவி வரும்வரை டைம் பாஸ் பண்ண சித்து பேச்சை எடுத்தான். அரவிந்தோ அவர் தந்தை தாத்தா கூறிய ஃபிளாஷ் பேக், அதற்கு இவர் தந்த எக்ஸ்பிரஷன் என அனைத்தையும் தன் மனதிற்குள் ஓட்டி பார்த்து அன்றைய தன்னை நினைத்து நொந்தார் மனிதர்.
"அது ஒன்னும் இல்லடா மவனே, இந்த கெழவி என்ன பண்ணுச்சுன்னு அப்ப யாருக்கும் தெரில. ஆனா இது மந்திரவாதிய வச்சு என்னவோ பண்ணுச்சுன்னு மட்டும் எல்லாருக்கும் தெரிஞ்சுருக்கு. அதான் இதோட போட்டோவ காட்டி, இது ஒரு சூனியகார கெழவி, ரொம்ப ஆபத்தானது, அப்புடி இப்புடின்னு பயங்கர பில்டப் தந்து வச்சிருந்தாங்கடா. அதுவும் இது என்னையவே லாக் பண்ணவும் நானும் அது எல்லாம் உண்மைனு நம்பி தொலைச்சுட்டேன்"
அரவிந்த் சொன்னதை கேட்டு சித்து சிரிக்க, அவனை வெறுப்பாய் பார்த்தார் அவன் தந்தை. இவர்கள் இங்கு சிரித்துக் கொண்டிருக்கும் நேரம், அங்கே இரண்டாவது பாதைக்குள் சென்றிருந்த கிழவி பேய் வேகமாய் வெளியே வர அதை துரத்திக்கொண்டு அதன் பின்னால் ஒரு வவ்வால் கூட்டமே வந்தது.
"ஆஆஆஆ....."
வவ்வால் வேகமாய் வந்து தங்கள் மீது மோதி சென்றதில் சித்துவின் கூட்டம் கத்தி கதறிக்கொண்டு ஆளுக்கு ஒரு பக்கமாய் சென்று சுவரோடு பதுங்க, சிறிது நேரத்தில் அந்த வவ்வால் கூட்டம் வந்த வழிக்குள்ளே சென்றது.
"ஹப்பாடி எல்லா போயிருச்சு" என நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டு பாதையின் பக்கம் சித்து வர, அவனை பின்தொடர்ந்து மற்றவர்களும் வந்தனர்.
இங்கு நடந்ததற்கு காரணமான கிழவியை தான் வந்ததும் கோவத்தில் தேடினான் சித்து. அந்த கிழவியோ இங்கே நடந்ததுக்கும் எனக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை என்பதை போல் மூன்றாவது பாதையின் முன் நின்றிருந்தது.
"ஏய் கெழவி அதுஇதுனு டைலாக் பேசி எங்களை இங்க கூட்டிட்டு வந்து கொல்ல பாக்குறியா. ஒழுங்கா நான் கூப்புடும்போதே இங்கவா, இல்ல நான் என்ன பண்ணுவேன்னு எனக்கே தெரியாது. உன் இஷ்டத்துக்கு நீ அடுத்த பாதைக்குள்ள போயி வேற எதையாவது கூட்டிட்டு வந்துறாத"
நடந்த நிகழ்வில் சித்து வெறிகொண்டு கிழவியை கண்டு கத்த, அதை சிறிதும் கண்டுக் கொள்ளாத கிழவியோ வேகமாய் மூன்றாவது பாதைக்குள் நுழைய சென்றது. ஆனால் பாவம் போன வேகத்தில் எதோ ஒரு சக்தியால் அப்படியே தூக்கி வெளியே வீசப்பட்டது.
அதை கண்டு மற்றவர்கள் வாயை பிளந்து பார்க்க, "ஐயோ அம்மா" என அடிவாங்கிய எபெக்டில் மெல்ல இவர்களிடம் வந்தது கிழவி பேய்.
"இத அப்போதே செய்திருக்கலாம், அடியாவது மிச்சமாகியிருக்கும்" சித்து கிழவியை வாரிவிட்டு "சரி எந்த வழில போனும் சொல்லித்தொலை" என்றான்.
"எலே சித்தார்த்தா எனக்கு என்னவோ அந்த மொத பாததேன் வழினுட்டு தோணுது. ரெண்டாவது பாதையில வவ்வா இருக்கு. மூனாவது பாதைக்குள்ள போகவே முடில. ஆனா என்ன மொத பாதை ரொம்ப தொலவு போகனும்போல"
கிழவி பேய் தான் போய் வந்ததை வைத்து ஒரு கணிப்பாய் சொல்ல, சித்துவும் வீராவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து யோசித்தனர். இருவருக்கும் பேய் சொல்வதை நம்ப மனம் மறுக்க
"அங்கிள் எனக்கு இந்த பாட்டி சொல்றதுல நம்பிக்கை இல்ல. எதுக்கும் ஒருடைம் நீங்க போய் பாருங்களே அப்புறம் முடிவு பண்ணலாம்" சற்று உஷாராக வீரா கூறினாள்.
அவள் சொன்னதால் ஒத்துக் கொண்ட அரவிந்த் முதல் பாதையில் சென்று பார்க்க, அது இருக்காது என்றுதான் அவர் மனம் அடித்துக் கூறியது. எனவே மூன்றாவது பாதைக்குள் மெல்ல கையை நீட்டி பார்க்க, கை உள்ளே போனது.
கிழவி பேயை தூக்கி அடித்த அந்த பாதை இப்போது அரவிந்தை உள்ளே செல்ல முழுதாய் அனுமதித்ததில், 'எப்புட்ரா' என எல்லோரும் ஆச்சரியமாய் பார்த்து இதுல எப்படி உள்ள போறது என யோசித்து நின்றனர். ஆனால் வீராவின் மனதிற்குள் மட்டும் ஒருவேளை இப்படி இருக்குமோ என ஒரு விஷயம் தோன்றியது.
"சித்து எனக்கு என்னவோ உங்களால உள்ள போக முடியும்னு தோணுது" என்றவளை புரியாது பார்த்த சித்து "எப்படி" என்றான்.
"சித்து அந்த புதையல வச்ச ஆளோட காண்செப்ட் என்ன, அவரோட ரத்த வாரிசு மட்டும்தான் இந்த புதையலை எடுக்கனும் அப்படின்றதுதானே. அதான் பாட்டியால போக முடியல அங்கிளால முடியுது. அப்ப உங்களாலையும் போக முடியும்"
பாயிண்ட் பாயிண்டாய் வீரா சொன்ன பின்னரே அதை யோசித்த நம் பையன் 'ஆமால்ல' என்று உணர்ந்து, தைரியத்தை திரட்டிக்கொண்டு அந்த பாதைக்குள் நுழைந்தான். எந்த சேதாரமும் இல்லாது சேபாக நுழைய முடியவும், இதுதான் சரியான பாதையென புரிந்தது சித்துவுக்கு.
அதன்பின்னர் மற்றவர்களையும் தன்னோடு அழைத்து வெற்றிகரமாக முதல் கண்டத்தை தாண்டி 'ஆண்டவா இதுக்கு மேல எந்த கண்டத்தையும் தாங்க இந்த உடம்புல தெம்பு இல்ல. பாத்து பதமா பண்ணி விடுப்பா' என்ற வேண்டுதலுடன் உள்ளே நுழைந்தான் அரவிந்தின் புதல்வன்.
மேலும் ஒரு அரை மையில் அந்த பாதையில் நடக்க, அந்த பாதையின் முடிவு ஒரு விசாலமான இடத்தில் இவர்களை கொண்டு சென்றுவிட்டது. அவர்களை கட்டி வைத்திருந்த இடத்தை விட சற்று பெரிதாகவே இது இருக்க தன்னிடம் இருந்த மேப்பை எடுத்து அந்த இடத்தோடு ஒப்பிட்டு பார்த்து இங்குதான் அந்த புதையல் இருக்கிறது என ஒருவழியாய் கண்பார்ம் பண்ணினான் சித்து.
மேப்பில் ஒரு அம்பு குறி போட்டு புதையல் இருக்கும் இடத்தை அது காட்டியிருக்க, நல்லவேளை மம்முட்டி கடப்பாரை சகிதம் நம் டூ இடியட்ஸை அழைத்து வந்தது நல்லதாய் போனது என நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டு முன்னால் ரெண்டு அடி தான் எடுத்து வைத்திருந்தான்.
அவன் பின்னால் நின்றிருந்த வீரா அவனை சடாரென பிடித்து பின்னால் இழுத்திருந்தாள்.
'ஏன்டி' என்ற கேள்வியோடு சித்து பார்க்க, வீரா அவன் தலையை பிடித்து சைடில் திருப்பி காட்டினாள். அங்கே சுவரில் ஒரு கத்தி குத்தியிருக்க சித்துவுக்கு ஒன்னும் புரியவில்லை. தலை சொறிந்தபடி "என்னடி ஆச்சு" என்று குழப்பத்தில் கேட்டான் சித்து.
"சித்து நீங்க கால் வச்ச நேரம் அந்த கத்தி இந்த சைடு சுவத்துல இருந்து பறந்து வந்துச்சு, அதான் நான் உங்களை புடிச்சு இழுத்தேன். ஜஸ்ட் மிஸ்ல தப்பிச்சிருக்கீங்க"
வீரா சொன்னதில் 'அட கேடுகெட்டு திருட்டு நாயே, இவ்ளோ டெக்னிக்கா ஆட்டைய போட்டதெல்லாம் மறைச்சு வச்சிருக்க. என்னதாய்யா உன் மனசுல நெனச்சு இதெல்லாம் பண்ணி வச்ச' கடுப்பாக எண்ணி வைத்தான் சித்து.
இதற்கு மேல் இன்னும் எனென்ன கண்டம் எல்லாம் காத்திருக்க போகிறதோ என்று பயத்தோடு முன்னால் சித்து பார்த்து நிற்க, அவனின் கையை ஆதரவாய் பிடித்துவிட்டாள் வீரா நான் இருக்கிறேன் என்று சொல்வதைப் போல். அந்த புதையலை எடுக்க இன்னும் என்னென்ன கண்டத்தை தாண்டனுமோ என்று என்னும் போது கண்ணை கட்டியது நம் புதையல் தேடும் கேங்குக்கு.
-ரகசியம் தொடரும்