Thishi
எஸ்எம்எஸ் குழுமம் எழுத்தாளர்
அத்யாயம் - 11
எரியும் நெருப்பில் அவனையும் தூக்கி போட்டால் என்ன என்ற ஆத்திரம் அவளுக்கு வரத் தான் செய்தது. செய்யத்தான் முடியுமா ? அவன் பலம் என்ன , இவள் பலம் என்ன ?
ஆங்கிலத்தில் ஒரு கதை உண்டு. 'பியூட்டி அண்ட் தி பீஸ்ட்' என்று, அதில் ஒரு பிரம்ம ராட்சசன் ஒருவனுக்கு அழகான பெண் தோழி. அவர்களுக்குள் வரும் காதல், அது நிறைவேறியதா என்பது தான் கதை. இங்கே காதலா ? அந்த கருமாந்திரம் எல்லாம் இவன் மீதா?
ஆண்களிடம் அவளுக்கு முதலில் நம்பிக்கை கிடையாது. அவள் மிகவும் நம்பிய ஆண்கள் யாரும் நம்பிக்கைக்குப் பாத்திரம் ஆகவில்லை. அந்த வரிசையில் ரஞ்சனும் உண்டு. ரஞ்சன் மீது அவளுக்கு ஒரு வித நல்ல உணர்வு இருந்தது. அதையும் அவன் கெடுத்து குட்டி சுவராக்கினான். ஆனால் இவன் ? அவன் மீதான வெறுப்பில் முக்கியமான விஷயம் ஒன்றை அவள் யோசிக்கவில்லை. அவள் இன்னும் அவளாக தான் இங்கே இருக்கிறாள் என்ற விஷயம் அவளுக்கு அந்நேரம் உதிக்கவில்லை.
அவன் மீதான ஆத்திரத்தைக் கட்டுப்படுத்த முடியாது, வீட்டுக்குள் சென்று, உடற்பயிற்சி செய்யும் இடத்தில் அவன் இருப்பதை அறிந்து கொண்டு, அங்கே
"தட்ஸ் இட் ! இனி நான் இங்க இருக்க மாட்டேன் . போறேன் இப்போவே. உன்னோட அராஜகத்தை இனியும் நான் பொறுத்துக்க மாட்டேன். குட் பை" என்று கைகளை கட்டிக் கொண்டு அவனை உஷ்ணப் பார்வை பார்த்தபடி அவள் கூற, பளுவைத்த தூக்கிக் கொண்டு இருந்தவன்
"வாவ் ! நல்ல விஷயம் தான் ! பட் இங்கிருந்து நீ கிளம்பும் முன், 50 லாக்ஸ்க்கு ஒரு செக் இல்ல காஷ் கொடுத்திட்டு போ" என்று பளுவைத் தூக்கிவிட்டு, அதை 'பொத்' என்று தரையில் போட்டுவிட்டு அவன் அவளை நெருங்கினான். உடற்பயிற்சி செய்ய கையில்லா பனியன், ஷாட்ஸ் என்று அவன் வியர்வை ஒழுக அவளை நெருங்க, அவளுக்கு ஒருவித அசௌகரிய உணர்வில் வியர்க்க ஆரம்பித்தது.
அதுவும் அவனது பலத்தை இப்போது நேரில் கண்டு இருக்கிறாள். எளிதாக 100 கிலோ பளுவை அசால்டாக தூக்கி கீழே போட்டு இருக்கிறான், பஞ்சை தூக்குவது போல. பலசாலிகள் தரவரிசையில் இவன் கண்டிப்பாக இடம் பிடிப்பான், அதில் மட்டுமா, வில்லசாலிகள் தரவரிசையில் அவன் முதல் இடத்தை பிடிப்பான், அவளைப் பொறுத்தவரை.
கையில் ஒரு டவலை எடுத்துக் கொண்டவன், அவள் நெற்றியில் வழிந்த வேர்வை துளிகளை, மென்மையாக துடைத்துவிட எத்தனிக்க, அவள் அவனது கையைத் தட்டிவிட்டான்.
"சீ ! கையை எடு " என்று கிறீச்சிட, அவளது கைகள் அடுத்த நொடி அவன் பிடியில். ஒல்லியாக இருப்பதாய் பற்றி அவளென்றுமே கவலை கொண்டதில்லை. ஒல்லியாக இருப்பது வரம் என்று எண்ணி இருக்கிறாள்.
ஆனால் இன்று அதற்கு வருத்தப்படுகிறாள். பின்ன,எளிதாக அவனது கைவிலங்கில் அவள் மெல்லிய கைகள். அதுவும் அவன் அழுந்தப் பிடித்த விதம், அவளுக்கு மணிக்கட்டில் வலி உயிர் போனது. அவனோ புன்னகைத்து கொண்டு அவள் கையைப் பிடித்து கொண்டு இருக்க, அவள் வலியுடன் அவனிடம் இருந்து திமிறப் பார்த்தாள்.
நிதானமாக அவளது நெற்றியில் வழிந்த வியர்வையைத் துடைத்தவன்,
"யாராச்சும் நல்லது செய்ய வந்தா, இப்படி தான் பிஹேவ் பண்ணுவியா ! பேட் மென்னேர்ஸ் ஹனி பன்ச் ! உனக்கு பல விஷயங்கள் நான் சொல்லி கொடுக்க வேண்டிருக்கே" என்று கேலியாக, இருபொருள் படிந்து அவன் கூறியவை அவள் காதில் நாராசமாக ஒலிக்க, தன் காதுகளை மூட முடியாதபடி அவள் கைகள் அவன் பிடியில்.
"என்னை ஹனி பன்ச்ன்னு கூப்பிடாதே ! இட்ஸ் இரிடேட்டிங் " என்று அவள் புதிதாக ஒன்றைக் கண்டுபிடித்து அவன் கைப்பிடியில் இருந்து கொண்டே, சண்டையிட்டாள்.
கையில் இருந்த டவலை தூர எறிந்தவன், அவள் இதழ்களைக் கட்டை விரலால் மென்மையாக வருடி,
"அஸ் சுவீட் அஸ் ஹனி ! " என்று தேன் இதழ் மென்மையை இதழ் தீண்டி உணர விரும்பினான். அவன் விருப்பம், அவன் செய்கை.
அவனுள் அவள் இதழ் அடங்க, அவளை தன்னுடன் இறுக்கி கொண்டான். அவனும் அவளும் வேறில்லை போல் அந்த அணைப்பு இருக்க, அவள் இதழ்களை அவன் அமுதசுரபியாக அவன் பாவிக்க, அந்த க்ஷ்ண நேர இதழ் அணைப்பு, நொடிகள் தாண்டி, நிமிடங்களை தாண்ட, அவளை பிரிய விரும்பாது, தன் சுவாசத்தை அவளுக்கு கொடுத்து, அவளைப் பிரியவே கூடாது என்று இருக்க அவன் முயல, அவள் கண்ணில் இருந்து கோபம், ஆத்திரம், இயலாமை என்ற மூன்று வெவ்வேறு உணர்வுகள் கண்ணீராய் அவனுள் கலக்க, அவளை விடுத்தான்.
விடுத்தான் என்று சொல்வதை விட, அவளை தன்னிடம் இருந்து வேகமாக, கோபமாகப் பிரித்து, கிட்டத்தட்ட தள்ளிவிட்டான்.
அவள் நிலைதடுமாறி தன்னை சீர் செய்து கொண்ட அதே நேரம் அவளுக்கு முதுகு காட்டிக்கொண்டு இருந்தவன், தன் அறைக்குச் சென்று சில காகிதங்களை எடுத்து அவள் மீது விட்டெறிந்தான்.
"நீயே சைன் பண்ணின டாகுமெண்ட்ஸ்! " என்று கூறிவிட்டு அவளது தாடையை இறுக்கப் பிடித்தவன்
"அவ்வளவு சீக்கிரம் உன்னை இங்கிருந்து போக விடுவேன்னு நினைக்காதே. அந்த ஷிம்லா இன்சிடெண்ட் உன் வாழ்க்கையை இப்படி எல்லாம் மாத்திருக்குன்னு ஒவ்வோர் நாளும் நீ கதறி கதறி அழணும், வைப்பேன்" என்று கர்ஜித்துவிட்டு, வெளிய சென்றவன், கதவுக்கு அருகில் இருந்து கொண்டு,
"அப்பறம் உன்னால ரஞ்சன் கிட்ட ஹெல்ப் கூட கேக்க முடியாது! அந்த பப்பி லவ்வரை, நக்ஷத்திரா ஹேட்டரா ஆக்கியது நான் தான்" என்று சொல்ல, அவள் இருந்த நிலையில் அவனை குழப்பத்துடன் நிமிர்ந்து பார்க்க
"என்ன முழிக்கறே!மோதிரம்..கவிதை..யார் அனுப்பிச்சாங்கன்னு நினைக்கறே?" என்று ஏகத்தாளமாக வினவ, அவளுக்கு அது யார் வேலை என்று புரிய, அவள் வெறுப்பாக
"நீ இவ்வளவு கீழ்தரமானவனா!ஐ ஹேட் யூ! பணம் இருக்கறனால தானே இப்படி எல்லாம் செய்யறே! ஒருநாள் எல்லாம் உன்னை விட்டு போகும். நீ அனாதையா ஆகிடுவே!
உனக்கு பிடிச்சதை இழந்து நீ, இன்னிக்கி நான் இருக்கற நிலையில் இருப்பே" என்று பின்னாளில் நடக்க கூடிய ஒன்றை அவள் சாபமாக உரைக்க அவன் பெரிய சிரிப்பு ஒன்றை சிரித்து
"உன் சாபம் பலிக்க வாழ்த்துக்கள் ஹனி பன்ச். அப்பறம் புத்திசாலியா போலீஸ் கிட்ட போனாலும் ஒன்னும் செய்ய முடியாது. வருங்கால வக்கீலுக்கு ஸ்டாம்ப் பேப்பர் கையெழுத்து பத்தின வெயிட்டேஜ் தெரிஞ்சு இருக்கும்ன்னு நம்பறேன். " என்று அவன் கூறிய போது அவள் அந்த பத்திரக் காகிதங்களை வெறித்து நோக்கினாள்.
சொடக்கிட்டு அவளை அழைத்தவன்
"சட்ட ரீதியா நீ எனக்கு கட்டுப்பட்டவள். நானா உன்னை இங்கிருந்து போக சொல்லற வரை, நீ இங்க தான் அண்ட் எனக்கு அந்த ஐடியாவே இல்ல. போ, போ போய் குளிச்சிட்டி நான் உனக்கு ஆசையா வாங்கி வச்சு இருக்கற ட்ரெஸ் போட்டுக்கிட்டு வா! டோன்ட் மெஸ் வித் மி!" என்று இது தான் உன் விதி என்று சொல்லிவிட்டு சென்று விட்டான்.
அவன் சென்றதை அவள் உணரவே இல்லை. அவள் பார்வை அந்த பத்திரக் காகிதங்களை மீது தான் இருந்தது. அவளது இந்த இழிநிலைக்கு அவன் தானே காரணம்.
அன்று ஷிம்லாவில், அவனை அறைந்த அன்று, படப்பிடிப்பு குழு முழுவதும் ஸ்தம்பித்து இருக்க, அவன் அவளை எரிக்கும் பார்வை பார்த்துவிட்டு தன் கேராவானுக்குள் சென்று விட்டான். அவன் பின் சூர்யாவும் ஆனந்தும்.
பார்வதி பதைப்பதைத்து கொண்டு ஓடிவர, நக்ஷத்திரா இன்னும் கோபமாக தான் நின்று கொண்டிருந்தாள். என்ன காரியம் அவன் செய்ய போனான், இத்தனை பேர் நடுவில். கிறுக்கனா அவன்? எல்லாம் திமிர், படத்தின் நாயகன் என்ன செய்தாலும் நியாயம், அதே ஒரு நாயகி செய்தால் அவள் திமிர் பிடித்தவள்.
திமிர் பிடித்தவளாகவே இருந்து விட்டு போகிறேன் ஆனால் நான் செய்ததற்கு வருந்த மாட்டேன் என்று அவள் தன் பிடியில் நின்றாள். பார்வதி எவ்வளவு சொல்லியும் அவள் கேட்கவில்லை.
"அவன் என்ன செய்ய போனான்னு பார்த்தீங்க தானே! நீங்களே இப்படி சொல்லறீங்களே! ரொம்ப வருத்தமா இருக்கு. உங்க பொண்ணோட மானம் போகற மாறி செய்ய போனான், அது சரியா அப்போ!" என்று அவள் சீற, பார்வதி வேறு வழி இல்லாது அவனது காராவனுக்குள் சென்றார் தயங்கித் தயங்கி.
அவரைத் துச்சமாக ஆனந்த் பார்க்க, அதை எல்லாம் கண்டு கொள்ளும் நிலையில் இல்லை, அவர்.
"தம்பி! அவ சின்ன பொண்ணு, தெரியாம செஞ்சிட்டா. அவளுக்காக . …" என்று அவர் வாக்கியத்தை முடிக்கும் முன்னே, துருவ்
"நீங்களே இந்த வேனை விட்டு போயிட்டா பெட்டர்" என்று இறுக்கமாகக் கூற, பார்வதி
"சாரி தம்பி. நீங்க இப்போ இருக்கற.." என்று மீண்டும் ஆரம்பிக்க, சூர்யா
"கொஞ்சம் வெளியே வாங்க, என் கூட" என்று அவரை அழைத்துக் கொண்டு சென்று,
"சார் அவ்வளவு ஈஸியா மன்னிக்க மாட்டார். நீங்க இங்கிருந்து கிளம்புங்க" என்று சொல்ல, பார்வதிக்கு அந்த நேரத்தில் என்ன தோன்றியதோ
"அவர் செஞ்சது அப்போ சரியா?" என்று கேட்க, சூர்யா
"உங்களை இங்கிருந்து கிளம்புங்கன்னு சொன்னேன்" என்று அவனும் அதிகாரமாக பேசுவிட்டு சென்று விட்டான்.
பார்வதிக்கும் கோபம் வந்தது. தன்னை விட சிறியவன் இவன், அந்த துருவ். கொஞ்சம் கூட மரியாதை இல்லாது அவரிடம் நடக்க, அவரும்
"செருப்பாலே அவ அடிச்சு இருக்கணும்" என்று சத்தம் போட, சென்று கொண்டிருந்த சூர்யா திரும்பினான்.
"என்ன ரொம்ப சவுண்ட் வுடரே?" என்று அவனும் தன் பங்கிற்கு ஆரம்பிக்க, அங்கே பார்வதிக்கும், சூர்யாவிற்கும் வாய்ச் சண்டை துவங்க, அவர்களைச் சுற்றி கூட்டம் கூட, துருவ் இந்த கூச்சலை கேட்டவன் ஆனந்தை அனுப்பி என்ன ஆயிற்று என்று பார்க்கச் சொன்னான்.
ஆனந்த், யார் என்ன பிரச்சனையை ஆரம்பித்தது என்று தெரியாது, அவனும் இந்த பிரச்சினையில் குதித்தான். ஒரு கட்டத்தில் வாய்ச் சண்டை கைச் சண்டை ஆகி, ஆனந்த் பார்வதியைத் தள்ளி விடப் பார்க்க, அவன் அவரிடம் இருந்து அறை வாங்கினான்.
இத்தனைக்கும் நக்ஷத்திரா அங்கே இருந்தாள், இவர்கள் சவகாசமே வேண்டாம், இங்கிருந்து போகலாம் என்று பார்வதியிடம் எவ்வளவோ எடுத்து கூறியும் அவர் கேட்காது சண்டை போட்டார்.
அடி வாங்கிய ஆனந்த்,
"இந்த பொம்பளைய இங்கிருந்து அடிச்சு துரத்துங்கடா" என்று கத்த, அவனது உதவி இயக்குனர்கள் பார்வதி மற்றும் நக்ஷத்திராவை சூழ, பார்வதி அவர்களிடமும் சண்டை இட தயாராக தான் இருந்தார். ஆனால் நக்ஷத்திரா இடையே புகுந்து
"நாங்க கிளம்பிக்கிட்டு தான் இருக்கோம். யாராச்சும் என் அம்மா மேலே கைய வச்சீங்கன்னா பாருங்க!" என்று ஒற்றை விரலைக் காட்டி எச்சரித்து, பார்வதியிடம்
"வாங்க, போகலாம்" என்று அந்த இடத்தை அப்போதே விட்டாள்.
அந்த ஷிம்லா படப்பிடிப்பு ரத்தானது. அந்த படப்பிடிப்பு தான், அந்த படத்தில் நக்ஷத்திராவின் கடைசி படப்பிடிப்பு. அந்தப் பாடலில் ஒரு சரணத்தை மட்டும் வைத்து கொண்டு, மற்ற சரணம் இல்லாது படத்தில் சேர்த்தனர். ஏனென்றால் அவளுக்கு பதிலாக அவளை போல் நகல் கிடைக்கவில்லை. நக்ஷத்திராவிற்குக் கொடுக்கப்படவேண்டிய மீதி பணமும் கொடுக்கப்படவில்லை.
அதை கேட்டு, தயாரிப்பாளர் ராவ்வின் அலுவலகம் செல்ல அவளுக்கு நேரிட்டது. ஆனால் ராவ் அவளை சந்திக்கவில்லை.
"மீதி பணமெல்லாம் கொடுக்க முடியாது. உன் நடிப்புக்கு கொடுத்ததே அதிகம்" என்று ராவ்வின் ஒரு அல்லக்கை அவளிடம் கூற, அவள் காண்டானாள்.
"என்ன! திமிரா! ஒழுங்கா மீதி பணம் கொடுக்காம, ஏமாத்தலாம்ன்னு பார்க்கறியா! அக்ரீமெண்ட்டில் இருக்கு. போய் உங்க பாஸ் கிட்ட சொல்லு" என்று அவளும் விடவில்லை. அவளது இந்த சூடான பேச்சில் ராவ் தன் அறையில் இருந்து வெளியே வந்து,
"என்னடி திமிரா? உன்னால எனக்கு வந்த நஷ்ட கணக்கு காட்டவா? அதுக்கு நான் போலீசுக்கு போனா, நீ ஜென்மம் முழுக்க ஜெயில் தான்" என்று அவரும் சீற, நக்ஷத்திரா
"என்ன நஷ்டம்? உங்க கிட்ட போட்ட அக்ரீமெண்ட் படி என் கால் ஷீட் இருந்தது. என்னோட ஷூட்டிங் டேய்ஸ் இல் நான் ஷூட்டிங் ஸ்பாட்டில் தான் இருந்தேன், ஷூட் பண்ணினேன். சும்மா வுடாதீங்க, அப்பறம் டி போட்டு பேசினா, மரியாதை கெட்டிரும்" என்று அவளும் எகிறினாள்.
ராவ் அதில் காண்டாகி,
"ஷிம்லாலே நீ பண்ணின குளறுபடி, உன்னால அந்த பாட்டு முழுசா ஷூட் பண்ண முடியல. அந்த ட்ரிபிக்கான காசு, பாட்டு ரிகார்டிங், இப்போ எடிட்டிங்..அதுக்கெல்லாம் யாரு உங்கப்பனா பணம் தருவான்? உன் கழுத்தை பிடிச்சு வெளிய தள்ள முன்ன, நீயே போயிடு." என்று ஒரே போடாக போட, நக்ஷத்திரா வாயடைந்து போனாள்.
அவளுக்கு இவ்வளவு தூரம் எல்லாம் பட சம்பந்தப்பட்ட பண விஷயங்கள் தெரியாது.
"எல்லாம் அந்த துருவ் கடங்காரனால் வந்தது" என்று அவனைத் திட்டி தீர்த்தபடி வீடு வந்தாள். பார்வதியின் முதல் கட்ட சிகிச்சைக்கு, அந்தப் பணத்தை அவள் மிகவும் நம்பிருந்தாள். அவருடைய அறுவை சிகிச்சைக்கு 2 நாட்கள் இருக்க, அதற்குண்டான பண ஏற்பாட்டைக் கவனிக்க பெரும் பாடு பட்டாள்.
முன்பு வீட்டு செலவுக்கு வாங்கிய கடனை கொஞ்சம் இப்போது தான் அடைத்து இருந்தாள். இதில் அறுவை சிகிச்சை செலவெல்லாம்...வீட்டுச் செலவை விட அதிகம். ஏற்கனவே யாரிடம் முன்பு கடன் வாங்கிய வரதராஜன் என்பவரிடம், மீண்டும் கடன் கேட்க செல்ல, அவரோ
"இன்னும் பாக்கி வச்சு இருக்கே, என்ன புது படம் ரிலீஸ் ஆகலியா?" என்று விசாரிக்க, அவள்
"இப்போ வேற ஒரு அர்ஜெண்ட் செலவுங்க, உங்க பணத்தை சீக்கிரம் அடைக்கறேன்" என்று உறுதிமொழி கொடுத்து பணம் பெற்று கொண்டாள்.
அறுவை சிகிச்சை ஆயிற்று. அவளிடம் இருந்த கொஞ்ச பணம், கடன் வாங்கிய பணத்தை வைத்து ஒருவாறு செலவுகளைச் சமாளித்தாள். அறுவை சிகிச்சை முடிந்து தேறிய பின், கீமோ என்ற கதிரியக்க சிகிச்சை பார்வதிக்கு.
அதற்கு அதிக அளவில் பணம் தேவைப்பட்டது. பார்வதி
"போதும் தாரா! இப்படியே காலத்தை ஒட்டறேன். நீ ஏன் வளர்த்த பாசத்துக்கு கஷ்டப்படறே" என்று கண்ணீர் உகுக்க, நக்ஷத்திரா விளையாட்டாக
"என்ன ஆச்சு பார்வதி அம்மையாருக்கு! இப்ப எல்லாம் ரொம்ப சாஃப்ட்டா பேசறீங்க! அடியே நக்ஷத்திரா தான் உங்களுக்கு பொருந்தும், இந்த தாரா வேணாம்" என்று சமாளிக்கப் பார்க்க அவளது கைகளில் முகம் புதைத்தார்.
"வேணாம் தங்கம். எனக்காக நீ நிறைய கஷ்டபற. பாரு உன் கை எல்லாம் சொர சொரனு. உன் வயசு பொண்ணுங்க மாறி ஏண்டி உன் வாழ்க்கை இல்லே. காலேஜ் போய், படிச்சு, கொஞ்சம் ஊரு சுத்தினு இல்லாம..ஏன் இப்படி உன்னை நான் படுத்தி எடுக்கறேன். நான் சீக்கிரம் செத்து போகணும் தாரா! உனக்கு அது தான் விடுதலை. " என்று பெரிதாக அழ, நக்ஷத்திராவின் கண்களிலும் நீர்.
தன்னை சீர் செய்து, பேச மிகவும் கஷ்டப்பட்டு முடிவில்
"என்னை பெத்த அம்மா நான் வேணாம், நீயே உன்னை பார்த்துக்கே. எனக்கு என் பிரச்சினை தான் முக்கியம்னு தற்கொலை பண்ணிக்கிட்டு போயிட்டாங்க. அப்போ ஏன் பண்ணினாங்க, ஏன் என் மேலே அவங்களுக்கு இவ்வளவு வெறுப்புன்னு தெரியல.
அப்போ நான் அனாதை ஆசிரமத்தில் போய் சேரலை. பார்வதி அம்மா, எனக்கு அம்மாவானாங்க. உனக்கு நான், எனக்கு நீ ன்னு சொல்லி என்னை அவங்க கூட வச்சு கிட்டாங்க. ஒரு நாள் கூட பசியில் வாட விடலே. அவங்க சாப்பிடாட்டியும், எனக்கு கடனை உடனை வாங்கி சாப்பாடு போட்டு, படிக்க வச்சு இப்ப இவ்வளவு தூரம் என்னை வளர்த்து விட்டாங்க. அப்போ அவங்களுக்கு கான்சர் வரும்ன்னு தெரியாது.
அவங்க கோபகாரங்க, தைரியமானவங்க, பாசத்தை வெளிப்படையாக காட்ட தெரியாது. அவங்க எப்படி இருந்தாலும் என்னோட அம்மா பார்வதி அம்மா தான்.
சுகத்துக்கு புள்ளைய பெத்திட்டு, அம்போன்னு விட்டிட்டு போறவ அம்மா இல்ல. அந்த குழந்தையோட சுக துக்கத்தில் கூட இருந்து வளர்க்கறவ தான் அம்மா. உங்க வயத்தில் நான் பொறக்கலே, அவ்வளவு தான்.
இது கடமைக்காக இல்ல, அம்மான்னு நான் உங்களை மனசார கூப்பிடறேன். எனக்கு உங்களை விட்டா யாருமா? இப்படி எல்லாம் பேசாதீங்க. நான் உங்க சொந்த பொண்ணா இருந்தா, இப்படி சொல்வீங்களா?" என்று தழுதழுக்க கேட்டு முடிக்க, அவர் உடைந்து போய் விட்டார். தன் தங்கை செய்த முட்டாள்தனம், இவளை எவ்வளவு தூரம் பாதித்து இருக்கிறது என்று எண்ணி மனம் புழுங்கினார். இம்மாதிரி ஒரு நல்ல பெண்ணுடன் வாழாது போய் விட்டாளே என்று மனம் வருந்தினார்.
அழும் பார்வதியை தேற்ற முடியாது நக்ஷத்திரா திணறி போனாள். அவர் படுத்து கொண்டு இருக்கும் உயரத்திற்கு முட்டி போட்டு கொண்டவள்
"உங்களுக்கு நான், எனக்கு நீங்க இன்னும் மாறலே அம்மா, ப்ளீஸ் என்னை யாரையும் தெரியாது. என்னை நீங்க விட்டு போனா..எப்பவும் நான் அனாதை தான்" என்று அவள் கூறவும், அவர் சற்று அடங்கினார்.
அவரைத் தானும் அழ வைத்து விட்டோமோ என்று அவள் ஒரு நிமிடம் திகைத்து வருந்த, பார்வதி கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டு
"இருந்தாலும் நீ ரொம்ப கஷ்டப்படறே" என்று சொல்லாது இல்ல. அவர் வாயில் கையை வைத்து பொத்தியவள்,
"என் அம்மாக்காக என்ன வேணாலும்" என்று முற்றுப்புள்ளி வைத்து விட்டாள். அவளுக்கு பட வாய்ப்புகள் சுத்தமாக இல்லை. துருவ்வை அடித்தது, அவளது திரைப்பட வாழ்விற்கு முழு ஆப்பு வைத்து விட்டது. திரைப்பட வாழ்விற்கு அவள் எப்போதடா முழுக்கு போடுவோம் என்று தான் இருந்தாள். அது நிகழ்ந்தது ஆனால் அவளுக்கு பணம் மிகவும் தேவைப்படும் நேரத்தில்.
ரஞ்சனுடனான படம், இப்போதைக்கு ஆரம்பிக்காது என்று சொல்லி விட்டனர். அவனுடனான விளம்பர படத்தில் இருந்து அவள் தூக்கப்பட்டாள். அது துருவ்வின் கைங்கரியம் தான். எந்த தயாரிப்பாளர் அலுவலகத்திற்கு சென்றாலும் அவளை முதலில் அவ்விடத்தில் இருந்து அப்புறப்படுத்தினர். அவளுக்கு அப்படி ஒரு பெயர்.
மனம் வெறுத்தவள், வீட்டுச் செலவுக்கு ஏதேனும் வேலை செய்ய வேண்டும் என்பதற்காக கஷ்டப்பட்டு ஒரு வயதான எழுத்தாளரிடம் வேலைக்கு சேர்ந்தாள். அவரது ஆங்கிலக் கதைகளைக் கணிணியில் தட்டச்சு செய்து சேமிக்கும் வேலை.
எரியும் நெருப்பில் அவனையும் தூக்கி போட்டால் என்ன என்ற ஆத்திரம் அவளுக்கு வரத் தான் செய்தது. செய்யத்தான் முடியுமா ? அவன் பலம் என்ன , இவள் பலம் என்ன ?
ஆங்கிலத்தில் ஒரு கதை உண்டு. 'பியூட்டி அண்ட் தி பீஸ்ட்' என்று, அதில் ஒரு பிரம்ம ராட்சசன் ஒருவனுக்கு அழகான பெண் தோழி. அவர்களுக்குள் வரும் காதல், அது நிறைவேறியதா என்பது தான் கதை. இங்கே காதலா ? அந்த கருமாந்திரம் எல்லாம் இவன் மீதா?
ஆண்களிடம் அவளுக்கு முதலில் நம்பிக்கை கிடையாது. அவள் மிகவும் நம்பிய ஆண்கள் யாரும் நம்பிக்கைக்குப் பாத்திரம் ஆகவில்லை. அந்த வரிசையில் ரஞ்சனும் உண்டு. ரஞ்சன் மீது அவளுக்கு ஒரு வித நல்ல உணர்வு இருந்தது. அதையும் அவன் கெடுத்து குட்டி சுவராக்கினான். ஆனால் இவன் ? அவன் மீதான வெறுப்பில் முக்கியமான விஷயம் ஒன்றை அவள் யோசிக்கவில்லை. அவள் இன்னும் அவளாக தான் இங்கே இருக்கிறாள் என்ற விஷயம் அவளுக்கு அந்நேரம் உதிக்கவில்லை.
அவன் மீதான ஆத்திரத்தைக் கட்டுப்படுத்த முடியாது, வீட்டுக்குள் சென்று, உடற்பயிற்சி செய்யும் இடத்தில் அவன் இருப்பதை அறிந்து கொண்டு, அங்கே
"தட்ஸ் இட் ! இனி நான் இங்க இருக்க மாட்டேன் . போறேன் இப்போவே. உன்னோட அராஜகத்தை இனியும் நான் பொறுத்துக்க மாட்டேன். குட் பை" என்று கைகளை கட்டிக் கொண்டு அவனை உஷ்ணப் பார்வை பார்த்தபடி அவள் கூற, பளுவைத்த தூக்கிக் கொண்டு இருந்தவன்
"வாவ் ! நல்ல விஷயம் தான் ! பட் இங்கிருந்து நீ கிளம்பும் முன், 50 லாக்ஸ்க்கு ஒரு செக் இல்ல காஷ் கொடுத்திட்டு போ" என்று பளுவைத் தூக்கிவிட்டு, அதை 'பொத்' என்று தரையில் போட்டுவிட்டு அவன் அவளை நெருங்கினான். உடற்பயிற்சி செய்ய கையில்லா பனியன், ஷாட்ஸ் என்று அவன் வியர்வை ஒழுக அவளை நெருங்க, அவளுக்கு ஒருவித அசௌகரிய உணர்வில் வியர்க்க ஆரம்பித்தது.
அதுவும் அவனது பலத்தை இப்போது நேரில் கண்டு இருக்கிறாள். எளிதாக 100 கிலோ பளுவை அசால்டாக தூக்கி கீழே போட்டு இருக்கிறான், பஞ்சை தூக்குவது போல. பலசாலிகள் தரவரிசையில் இவன் கண்டிப்பாக இடம் பிடிப்பான், அதில் மட்டுமா, வில்லசாலிகள் தரவரிசையில் அவன் முதல் இடத்தை பிடிப்பான், அவளைப் பொறுத்தவரை.
கையில் ஒரு டவலை எடுத்துக் கொண்டவன், அவள் நெற்றியில் வழிந்த வேர்வை துளிகளை, மென்மையாக துடைத்துவிட எத்தனிக்க, அவள் அவனது கையைத் தட்டிவிட்டான்.
"சீ ! கையை எடு " என்று கிறீச்சிட, அவளது கைகள் அடுத்த நொடி அவன் பிடியில். ஒல்லியாக இருப்பதாய் பற்றி அவளென்றுமே கவலை கொண்டதில்லை. ஒல்லியாக இருப்பது வரம் என்று எண்ணி இருக்கிறாள்.
ஆனால் இன்று அதற்கு வருத்தப்படுகிறாள். பின்ன,எளிதாக அவனது கைவிலங்கில் அவள் மெல்லிய கைகள். அதுவும் அவன் அழுந்தப் பிடித்த விதம், அவளுக்கு மணிக்கட்டில் வலி உயிர் போனது. அவனோ புன்னகைத்து கொண்டு அவள் கையைப் பிடித்து கொண்டு இருக்க, அவள் வலியுடன் அவனிடம் இருந்து திமிறப் பார்த்தாள்.
நிதானமாக அவளது நெற்றியில் வழிந்த வியர்வையைத் துடைத்தவன்,
"யாராச்சும் நல்லது செய்ய வந்தா, இப்படி தான் பிஹேவ் பண்ணுவியா ! பேட் மென்னேர்ஸ் ஹனி பன்ச் ! உனக்கு பல விஷயங்கள் நான் சொல்லி கொடுக்க வேண்டிருக்கே" என்று கேலியாக, இருபொருள் படிந்து அவன் கூறியவை அவள் காதில் நாராசமாக ஒலிக்க, தன் காதுகளை மூட முடியாதபடி அவள் கைகள் அவன் பிடியில்.
"என்னை ஹனி பன்ச்ன்னு கூப்பிடாதே ! இட்ஸ் இரிடேட்டிங் " என்று அவள் புதிதாக ஒன்றைக் கண்டுபிடித்து அவன் கைப்பிடியில் இருந்து கொண்டே, சண்டையிட்டாள்.
கையில் இருந்த டவலை தூர எறிந்தவன், அவள் இதழ்களைக் கட்டை விரலால் மென்மையாக வருடி,
"அஸ் சுவீட் அஸ் ஹனி ! " என்று தேன் இதழ் மென்மையை இதழ் தீண்டி உணர விரும்பினான். அவன் விருப்பம், அவன் செய்கை.
அவனுள் அவள் இதழ் அடங்க, அவளை தன்னுடன் இறுக்கி கொண்டான். அவனும் அவளும் வேறில்லை போல் அந்த அணைப்பு இருக்க, அவள் இதழ்களை அவன் அமுதசுரபியாக அவன் பாவிக்க, அந்த க்ஷ்ண நேர இதழ் அணைப்பு, நொடிகள் தாண்டி, நிமிடங்களை தாண்ட, அவளை பிரிய விரும்பாது, தன் சுவாசத்தை அவளுக்கு கொடுத்து, அவளைப் பிரியவே கூடாது என்று இருக்க அவன் முயல, அவள் கண்ணில் இருந்து கோபம், ஆத்திரம், இயலாமை என்ற மூன்று வெவ்வேறு உணர்வுகள் கண்ணீராய் அவனுள் கலக்க, அவளை விடுத்தான்.
விடுத்தான் என்று சொல்வதை விட, அவளை தன்னிடம் இருந்து வேகமாக, கோபமாகப் பிரித்து, கிட்டத்தட்ட தள்ளிவிட்டான்.
அவள் நிலைதடுமாறி தன்னை சீர் செய்து கொண்ட அதே நேரம் அவளுக்கு முதுகு காட்டிக்கொண்டு இருந்தவன், தன் அறைக்குச் சென்று சில காகிதங்களை எடுத்து அவள் மீது விட்டெறிந்தான்.
"நீயே சைன் பண்ணின டாகுமெண்ட்ஸ்! " என்று கூறிவிட்டு அவளது தாடையை இறுக்கப் பிடித்தவன்
"அவ்வளவு சீக்கிரம் உன்னை இங்கிருந்து போக விடுவேன்னு நினைக்காதே. அந்த ஷிம்லா இன்சிடெண்ட் உன் வாழ்க்கையை இப்படி எல்லாம் மாத்திருக்குன்னு ஒவ்வோர் நாளும் நீ கதறி கதறி அழணும், வைப்பேன்" என்று கர்ஜித்துவிட்டு, வெளிய சென்றவன், கதவுக்கு அருகில் இருந்து கொண்டு,
"அப்பறம் உன்னால ரஞ்சன் கிட்ட ஹெல்ப் கூட கேக்க முடியாது! அந்த பப்பி லவ்வரை, நக்ஷத்திரா ஹேட்டரா ஆக்கியது நான் தான்" என்று சொல்ல, அவள் இருந்த நிலையில் அவனை குழப்பத்துடன் நிமிர்ந்து பார்க்க
"என்ன முழிக்கறே!மோதிரம்..கவிதை..யார் அனுப்பிச்சாங்கன்னு நினைக்கறே?" என்று ஏகத்தாளமாக வினவ, அவளுக்கு அது யார் வேலை என்று புரிய, அவள் வெறுப்பாக
"நீ இவ்வளவு கீழ்தரமானவனா!ஐ ஹேட் யூ! பணம் இருக்கறனால தானே இப்படி எல்லாம் செய்யறே! ஒருநாள் எல்லாம் உன்னை விட்டு போகும். நீ அனாதையா ஆகிடுவே!
உனக்கு பிடிச்சதை இழந்து நீ, இன்னிக்கி நான் இருக்கற நிலையில் இருப்பே" என்று பின்னாளில் நடக்க கூடிய ஒன்றை அவள் சாபமாக உரைக்க அவன் பெரிய சிரிப்பு ஒன்றை சிரித்து
"உன் சாபம் பலிக்க வாழ்த்துக்கள் ஹனி பன்ச். அப்பறம் புத்திசாலியா போலீஸ் கிட்ட போனாலும் ஒன்னும் செய்ய முடியாது. வருங்கால வக்கீலுக்கு ஸ்டாம்ப் பேப்பர் கையெழுத்து பத்தின வெயிட்டேஜ் தெரிஞ்சு இருக்கும்ன்னு நம்பறேன். " என்று அவன் கூறிய போது அவள் அந்த பத்திரக் காகிதங்களை வெறித்து நோக்கினாள்.
சொடக்கிட்டு அவளை அழைத்தவன்
"சட்ட ரீதியா நீ எனக்கு கட்டுப்பட்டவள். நானா உன்னை இங்கிருந்து போக சொல்லற வரை, நீ இங்க தான் அண்ட் எனக்கு அந்த ஐடியாவே இல்ல. போ, போ போய் குளிச்சிட்டி நான் உனக்கு ஆசையா வாங்கி வச்சு இருக்கற ட்ரெஸ் போட்டுக்கிட்டு வா! டோன்ட் மெஸ் வித் மி!" என்று இது தான் உன் விதி என்று சொல்லிவிட்டு சென்று விட்டான்.
அவன் சென்றதை அவள் உணரவே இல்லை. அவள் பார்வை அந்த பத்திரக் காகிதங்களை மீது தான் இருந்தது. அவளது இந்த இழிநிலைக்கு அவன் தானே காரணம்.
அன்று ஷிம்லாவில், அவனை அறைந்த அன்று, படப்பிடிப்பு குழு முழுவதும் ஸ்தம்பித்து இருக்க, அவன் அவளை எரிக்கும் பார்வை பார்த்துவிட்டு தன் கேராவானுக்குள் சென்று விட்டான். அவன் பின் சூர்யாவும் ஆனந்தும்.
பார்வதி பதைப்பதைத்து கொண்டு ஓடிவர, நக்ஷத்திரா இன்னும் கோபமாக தான் நின்று கொண்டிருந்தாள். என்ன காரியம் அவன் செய்ய போனான், இத்தனை பேர் நடுவில். கிறுக்கனா அவன்? எல்லாம் திமிர், படத்தின் நாயகன் என்ன செய்தாலும் நியாயம், அதே ஒரு நாயகி செய்தால் அவள் திமிர் பிடித்தவள்.
திமிர் பிடித்தவளாகவே இருந்து விட்டு போகிறேன் ஆனால் நான் செய்ததற்கு வருந்த மாட்டேன் என்று அவள் தன் பிடியில் நின்றாள். பார்வதி எவ்வளவு சொல்லியும் அவள் கேட்கவில்லை.
"அவன் என்ன செய்ய போனான்னு பார்த்தீங்க தானே! நீங்களே இப்படி சொல்லறீங்களே! ரொம்ப வருத்தமா இருக்கு. உங்க பொண்ணோட மானம் போகற மாறி செய்ய போனான், அது சரியா அப்போ!" என்று அவள் சீற, பார்வதி வேறு வழி இல்லாது அவனது காராவனுக்குள் சென்றார் தயங்கித் தயங்கி.
அவரைத் துச்சமாக ஆனந்த் பார்க்க, அதை எல்லாம் கண்டு கொள்ளும் நிலையில் இல்லை, அவர்.
"தம்பி! அவ சின்ன பொண்ணு, தெரியாம செஞ்சிட்டா. அவளுக்காக . …" என்று அவர் வாக்கியத்தை முடிக்கும் முன்னே, துருவ்
"நீங்களே இந்த வேனை விட்டு போயிட்டா பெட்டர்" என்று இறுக்கமாகக் கூற, பார்வதி
"சாரி தம்பி. நீங்க இப்போ இருக்கற.." என்று மீண்டும் ஆரம்பிக்க, சூர்யா
"கொஞ்சம் வெளியே வாங்க, என் கூட" என்று அவரை அழைத்துக் கொண்டு சென்று,
"சார் அவ்வளவு ஈஸியா மன்னிக்க மாட்டார். நீங்க இங்கிருந்து கிளம்புங்க" என்று சொல்ல, பார்வதிக்கு அந்த நேரத்தில் என்ன தோன்றியதோ
"அவர் செஞ்சது அப்போ சரியா?" என்று கேட்க, சூர்யா
"உங்களை இங்கிருந்து கிளம்புங்கன்னு சொன்னேன்" என்று அவனும் அதிகாரமாக பேசுவிட்டு சென்று விட்டான்.
பார்வதிக்கும் கோபம் வந்தது. தன்னை விட சிறியவன் இவன், அந்த துருவ். கொஞ்சம் கூட மரியாதை இல்லாது அவரிடம் நடக்க, அவரும்
"செருப்பாலே அவ அடிச்சு இருக்கணும்" என்று சத்தம் போட, சென்று கொண்டிருந்த சூர்யா திரும்பினான்.
"என்ன ரொம்ப சவுண்ட் வுடரே?" என்று அவனும் தன் பங்கிற்கு ஆரம்பிக்க, அங்கே பார்வதிக்கும், சூர்யாவிற்கும் வாய்ச் சண்டை துவங்க, அவர்களைச் சுற்றி கூட்டம் கூட, துருவ் இந்த கூச்சலை கேட்டவன் ஆனந்தை அனுப்பி என்ன ஆயிற்று என்று பார்க்கச் சொன்னான்.
ஆனந்த், யார் என்ன பிரச்சனையை ஆரம்பித்தது என்று தெரியாது, அவனும் இந்த பிரச்சினையில் குதித்தான். ஒரு கட்டத்தில் வாய்ச் சண்டை கைச் சண்டை ஆகி, ஆனந்த் பார்வதியைத் தள்ளி விடப் பார்க்க, அவன் அவரிடம் இருந்து அறை வாங்கினான்.
இத்தனைக்கும் நக்ஷத்திரா அங்கே இருந்தாள், இவர்கள் சவகாசமே வேண்டாம், இங்கிருந்து போகலாம் என்று பார்வதியிடம் எவ்வளவோ எடுத்து கூறியும் அவர் கேட்காது சண்டை போட்டார்.
அடி வாங்கிய ஆனந்த்,
"இந்த பொம்பளைய இங்கிருந்து அடிச்சு துரத்துங்கடா" என்று கத்த, அவனது உதவி இயக்குனர்கள் பார்வதி மற்றும் நக்ஷத்திராவை சூழ, பார்வதி அவர்களிடமும் சண்டை இட தயாராக தான் இருந்தார். ஆனால் நக்ஷத்திரா இடையே புகுந்து
"நாங்க கிளம்பிக்கிட்டு தான் இருக்கோம். யாராச்சும் என் அம்மா மேலே கைய வச்சீங்கன்னா பாருங்க!" என்று ஒற்றை விரலைக் காட்டி எச்சரித்து, பார்வதியிடம்
"வாங்க, போகலாம்" என்று அந்த இடத்தை அப்போதே விட்டாள்.
அந்த ஷிம்லா படப்பிடிப்பு ரத்தானது. அந்த படப்பிடிப்பு தான், அந்த படத்தில் நக்ஷத்திராவின் கடைசி படப்பிடிப்பு. அந்தப் பாடலில் ஒரு சரணத்தை மட்டும் வைத்து கொண்டு, மற்ற சரணம் இல்லாது படத்தில் சேர்த்தனர். ஏனென்றால் அவளுக்கு பதிலாக அவளை போல் நகல் கிடைக்கவில்லை. நக்ஷத்திராவிற்குக் கொடுக்கப்படவேண்டிய மீதி பணமும் கொடுக்கப்படவில்லை.
அதை கேட்டு, தயாரிப்பாளர் ராவ்வின் அலுவலகம் செல்ல அவளுக்கு நேரிட்டது. ஆனால் ராவ் அவளை சந்திக்கவில்லை.
"மீதி பணமெல்லாம் கொடுக்க முடியாது. உன் நடிப்புக்கு கொடுத்ததே அதிகம்" என்று ராவ்வின் ஒரு அல்லக்கை அவளிடம் கூற, அவள் காண்டானாள்.
"என்ன! திமிரா! ஒழுங்கா மீதி பணம் கொடுக்காம, ஏமாத்தலாம்ன்னு பார்க்கறியா! அக்ரீமெண்ட்டில் இருக்கு. போய் உங்க பாஸ் கிட்ட சொல்லு" என்று அவளும் விடவில்லை. அவளது இந்த சூடான பேச்சில் ராவ் தன் அறையில் இருந்து வெளியே வந்து,
"என்னடி திமிரா? உன்னால எனக்கு வந்த நஷ்ட கணக்கு காட்டவா? அதுக்கு நான் போலீசுக்கு போனா, நீ ஜென்மம் முழுக்க ஜெயில் தான்" என்று அவரும் சீற, நக்ஷத்திரா
"என்ன நஷ்டம்? உங்க கிட்ட போட்ட அக்ரீமெண்ட் படி என் கால் ஷீட் இருந்தது. என்னோட ஷூட்டிங் டேய்ஸ் இல் நான் ஷூட்டிங் ஸ்பாட்டில் தான் இருந்தேன், ஷூட் பண்ணினேன். சும்மா வுடாதீங்க, அப்பறம் டி போட்டு பேசினா, மரியாதை கெட்டிரும்" என்று அவளும் எகிறினாள்.
ராவ் அதில் காண்டாகி,
"ஷிம்லாலே நீ பண்ணின குளறுபடி, உன்னால அந்த பாட்டு முழுசா ஷூட் பண்ண முடியல. அந்த ட்ரிபிக்கான காசு, பாட்டு ரிகார்டிங், இப்போ எடிட்டிங்..அதுக்கெல்லாம் யாரு உங்கப்பனா பணம் தருவான்? உன் கழுத்தை பிடிச்சு வெளிய தள்ள முன்ன, நீயே போயிடு." என்று ஒரே போடாக போட, நக்ஷத்திரா வாயடைந்து போனாள்.
அவளுக்கு இவ்வளவு தூரம் எல்லாம் பட சம்பந்தப்பட்ட பண விஷயங்கள் தெரியாது.
"எல்லாம் அந்த துருவ் கடங்காரனால் வந்தது" என்று அவனைத் திட்டி தீர்த்தபடி வீடு வந்தாள். பார்வதியின் முதல் கட்ட சிகிச்சைக்கு, அந்தப் பணத்தை அவள் மிகவும் நம்பிருந்தாள். அவருடைய அறுவை சிகிச்சைக்கு 2 நாட்கள் இருக்க, அதற்குண்டான பண ஏற்பாட்டைக் கவனிக்க பெரும் பாடு பட்டாள்.
முன்பு வீட்டு செலவுக்கு வாங்கிய கடனை கொஞ்சம் இப்போது தான் அடைத்து இருந்தாள். இதில் அறுவை சிகிச்சை செலவெல்லாம்...வீட்டுச் செலவை விட அதிகம். ஏற்கனவே யாரிடம் முன்பு கடன் வாங்கிய வரதராஜன் என்பவரிடம், மீண்டும் கடன் கேட்க செல்ல, அவரோ
"இன்னும் பாக்கி வச்சு இருக்கே, என்ன புது படம் ரிலீஸ் ஆகலியா?" என்று விசாரிக்க, அவள்
"இப்போ வேற ஒரு அர்ஜெண்ட் செலவுங்க, உங்க பணத்தை சீக்கிரம் அடைக்கறேன்" என்று உறுதிமொழி கொடுத்து பணம் பெற்று கொண்டாள்.
அறுவை சிகிச்சை ஆயிற்று. அவளிடம் இருந்த கொஞ்ச பணம், கடன் வாங்கிய பணத்தை வைத்து ஒருவாறு செலவுகளைச் சமாளித்தாள். அறுவை சிகிச்சை முடிந்து தேறிய பின், கீமோ என்ற கதிரியக்க சிகிச்சை பார்வதிக்கு.
அதற்கு அதிக அளவில் பணம் தேவைப்பட்டது. பார்வதி
"போதும் தாரா! இப்படியே காலத்தை ஒட்டறேன். நீ ஏன் வளர்த்த பாசத்துக்கு கஷ்டப்படறே" என்று கண்ணீர் உகுக்க, நக்ஷத்திரா விளையாட்டாக
"என்ன ஆச்சு பார்வதி அம்மையாருக்கு! இப்ப எல்லாம் ரொம்ப சாஃப்ட்டா பேசறீங்க! அடியே நக்ஷத்திரா தான் உங்களுக்கு பொருந்தும், இந்த தாரா வேணாம்" என்று சமாளிக்கப் பார்க்க அவளது கைகளில் முகம் புதைத்தார்.
"வேணாம் தங்கம். எனக்காக நீ நிறைய கஷ்டபற. பாரு உன் கை எல்லாம் சொர சொரனு. உன் வயசு பொண்ணுங்க மாறி ஏண்டி உன் வாழ்க்கை இல்லே. காலேஜ் போய், படிச்சு, கொஞ்சம் ஊரு சுத்தினு இல்லாம..ஏன் இப்படி உன்னை நான் படுத்தி எடுக்கறேன். நான் சீக்கிரம் செத்து போகணும் தாரா! உனக்கு அது தான் விடுதலை. " என்று பெரிதாக அழ, நக்ஷத்திராவின் கண்களிலும் நீர்.
தன்னை சீர் செய்து, பேச மிகவும் கஷ்டப்பட்டு முடிவில்
"என்னை பெத்த அம்மா நான் வேணாம், நீயே உன்னை பார்த்துக்கே. எனக்கு என் பிரச்சினை தான் முக்கியம்னு தற்கொலை பண்ணிக்கிட்டு போயிட்டாங்க. அப்போ ஏன் பண்ணினாங்க, ஏன் என் மேலே அவங்களுக்கு இவ்வளவு வெறுப்புன்னு தெரியல.
அப்போ நான் அனாதை ஆசிரமத்தில் போய் சேரலை. பார்வதி அம்மா, எனக்கு அம்மாவானாங்க. உனக்கு நான், எனக்கு நீ ன்னு சொல்லி என்னை அவங்க கூட வச்சு கிட்டாங்க. ஒரு நாள் கூட பசியில் வாட விடலே. அவங்க சாப்பிடாட்டியும், எனக்கு கடனை உடனை வாங்கி சாப்பாடு போட்டு, படிக்க வச்சு இப்ப இவ்வளவு தூரம் என்னை வளர்த்து விட்டாங்க. அப்போ அவங்களுக்கு கான்சர் வரும்ன்னு தெரியாது.
அவங்க கோபகாரங்க, தைரியமானவங்க, பாசத்தை வெளிப்படையாக காட்ட தெரியாது. அவங்க எப்படி இருந்தாலும் என்னோட அம்மா பார்வதி அம்மா தான்.
சுகத்துக்கு புள்ளைய பெத்திட்டு, அம்போன்னு விட்டிட்டு போறவ அம்மா இல்ல. அந்த குழந்தையோட சுக துக்கத்தில் கூட இருந்து வளர்க்கறவ தான் அம்மா. உங்க வயத்தில் நான் பொறக்கலே, அவ்வளவு தான்.
இது கடமைக்காக இல்ல, அம்மான்னு நான் உங்களை மனசார கூப்பிடறேன். எனக்கு உங்களை விட்டா யாருமா? இப்படி எல்லாம் பேசாதீங்க. நான் உங்க சொந்த பொண்ணா இருந்தா, இப்படி சொல்வீங்களா?" என்று தழுதழுக்க கேட்டு முடிக்க, அவர் உடைந்து போய் விட்டார். தன் தங்கை செய்த முட்டாள்தனம், இவளை எவ்வளவு தூரம் பாதித்து இருக்கிறது என்று எண்ணி மனம் புழுங்கினார். இம்மாதிரி ஒரு நல்ல பெண்ணுடன் வாழாது போய் விட்டாளே என்று மனம் வருந்தினார்.
அழும் பார்வதியை தேற்ற முடியாது நக்ஷத்திரா திணறி போனாள். அவர் படுத்து கொண்டு இருக்கும் உயரத்திற்கு முட்டி போட்டு கொண்டவள்
"உங்களுக்கு நான், எனக்கு நீங்க இன்னும் மாறலே அம்மா, ப்ளீஸ் என்னை யாரையும் தெரியாது. என்னை நீங்க விட்டு போனா..எப்பவும் நான் அனாதை தான்" என்று அவள் கூறவும், அவர் சற்று அடங்கினார்.
அவரைத் தானும் அழ வைத்து விட்டோமோ என்று அவள் ஒரு நிமிடம் திகைத்து வருந்த, பார்வதி கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டு
"இருந்தாலும் நீ ரொம்ப கஷ்டப்படறே" என்று சொல்லாது இல்ல. அவர் வாயில் கையை வைத்து பொத்தியவள்,
"என் அம்மாக்காக என்ன வேணாலும்" என்று முற்றுப்புள்ளி வைத்து விட்டாள். அவளுக்கு பட வாய்ப்புகள் சுத்தமாக இல்லை. துருவ்வை அடித்தது, அவளது திரைப்பட வாழ்விற்கு முழு ஆப்பு வைத்து விட்டது. திரைப்பட வாழ்விற்கு அவள் எப்போதடா முழுக்கு போடுவோம் என்று தான் இருந்தாள். அது நிகழ்ந்தது ஆனால் அவளுக்கு பணம் மிகவும் தேவைப்படும் நேரத்தில்.
ரஞ்சனுடனான படம், இப்போதைக்கு ஆரம்பிக்காது என்று சொல்லி விட்டனர். அவனுடனான விளம்பர படத்தில் இருந்து அவள் தூக்கப்பட்டாள். அது துருவ்வின் கைங்கரியம் தான். எந்த தயாரிப்பாளர் அலுவலகத்திற்கு சென்றாலும் அவளை முதலில் அவ்விடத்தில் இருந்து அப்புறப்படுத்தினர். அவளுக்கு அப்படி ஒரு பெயர்.
மனம் வெறுத்தவள், வீட்டுச் செலவுக்கு ஏதேனும் வேலை செய்ய வேண்டும் என்பதற்காக கஷ்டப்பட்டு ஒரு வயதான எழுத்தாளரிடம் வேலைக்கு சேர்ந்தாள். அவரது ஆங்கிலக் கதைகளைக் கணிணியில் தட்டச்சு செய்து சேமிக்கும் வேலை.